Van de auteur: ‘De meesten besteden hun hele leven aan het creëren van een complex web van leugens, en overtuigen zichzelf er vervolgens van dat het waar is.’ Karen Moning Het is geen geheim dat in ons land de populariteit van allerlei figuren van pseudo-psychologische ideeën en stromingen erg hoog is. Bovendien wordt de belangstelling voor hen ondersteund door de media (televisie, kranten, tijdschriften). Hiertoe behoren paranormaal begaafden, magiërs, tovenaars en andere pseudo-psychologen. Ik noem ze pseudo-psychologen omdat ze niets met de menselijke ziel te maken hebben. Ze onderscheiden zich van echte psychologen - specialisten doordat ze zichzelf (of hen) presenteren als goeroes, leraren, ze beloven een gegarandeerd en snel resultaat en vervolgens het vermogen om zelfstandig met allerlei problemen van het leven om te gaan; vaak een gebrek aan speciaal onderwijs; ze houden zich meer bezig met de ‘façade van de persoonlijkheid’ dan met de echte onderliggende oorzaken; ze werken liever met groepen; (werk, programma, seminar, training) zijn de beste en... heel vaak - niet-vleiende recensies over het werk van psychologen, die ze natuurlijk niet kennen. En er is één opvallend verschil: ze streven naar macht over de groep en tolereren geen afwijkende meningen. Ja, mensen hebben verschillende problemen en moeilijkheden; Ja, mensen willen snel en goedkoop gelukkig zijn; Ja, mensen hebben haast om resultaten te behalen; Ja, mensen zoeken autoriteit; Ja, mensen zijn gewoon vaak goedgelovig; Ja, mensen geloven in sprookjes. Ze willen ongetwijfeld hulp bij het oplossen van hun problemen. Maar waarom werken deze 'magische pillen' dan niet? Dus waarom gaan mensen eigenlijk naar zulke pseudo-psychologen? Laten we eens nadenken: een jong meisje kan bijvoorbeeld geen relaties aangaan met het andere geslacht: de relatie eindigt altijd in een pauze . Ze is dit beu en maakt zich zorgen. Ze lijkt er goed uit te zien, zorgt voor zichzelf, leest allerlei boeken... En dan vindt ze op internet een verleidelijk aanbod van een 'trainer' die belooft haar leven te veranderen. 1 dag en vind een prins met wie ze tot het einde van haar dagen gelukkig zal zijn. Ze leest zo’n advertentie en denkt: “Ik ga en ga.” Nou, ik betaal 5-20.000 roebel (het hangt af van de ambities van de 'trainer'), maar ik zal de rest van mijn leven van het probleem af zijn. Hij betaalt, hij gaat. Hij ziet dat de groep groot is (hij kwam dus niet voor niets!). Luistert aandachtig en probeert te doen wat de “trainer” zegt. Hoe kun je niet naar hem luisteren, hoe hij iedereen beschuldigt van zijn charisma! Aan het einde van de training twijfelt ze niet langer aan de juistheid van haar keuze, aan de juistheid van de ‘instructies’ van de trainer, omdat ze ziet hoe iedereen (!) opgewonden en overweldigd is door emoties van verrukking. En als ze thuiskomt, herhaalt ze de scènes van de training keer op keer in haar hoofd, haar humeur is nog steeds hoog (euforie) en ze is gelukkig. Maar dan gaat er weer een dag voorbij, de staat van geluk is ergens opgelost, en wordt vervangen door verdriet en verdriet dat ongemerkt naar boven is geslopen... En ze realiseert zich dat ze hetzelfde blijft, en daarmee haar eerdere moeilijkheden... Dit is een voorbeeld van groepswerk: een vrouw lijdt onder haar relatie met haar zoon. Ik lees een advertentie in de krant dat een bepaalde paranormaal begaafde helpt de relaties met dierbaren te verbeteren, ‘schade’ wegneemt (“Er kan van alles gebeuren!”, denkt de vrouw) en besluit te bellen. Aan de andere kant van de lijn hoort ze een prettig gesprek stem en al snel is de vraag over het tijdstip van de ontmoeting beslist. Ze komt aandachtig luisteren naar wat de paranormaal begaafde haar zegt: wat ze moet doen, hoe ze het moet doen, wanneer ze het moet doen, enz. Na betaling gaat ze naar haar toe. thuis en..... het leven gaat dezelfde kant op. Wat hebben al zulke cliënten gemeen en waar zijn ze op uit? Op het eerste gezicht lijkt het: nou, waarom? Voor hulp! Maar nee... Laten we het eens nader bekijken: 1. Voor advies. Zulke mensen wachten op iemand die hen voor alles tegelijk een ‘magische pil’ geeft. 2. Om verantwoordelijkheid te vermijden. Wanneer u advies krijgt, hoeft u de beslissing niet zelf te nemen; u hoeft deze alleen maar te nemen en de opdracht uit te voeren. En als iets niet lukt, is het zijn schuld, niet mijn schuld - hij adviseerde het. 3. Achter emoties. Als het leven saai is, wil je vakantie... Heel erg