Moja bliska przyjaciółka niedawno otrzymała zadanie od swojej terapeutki i zadała mi pytanie: „Nadal nie rozumiem sensu prowadzenia tego pamiętnika. Piszę, bo muszę. Czy w ogóle możliwe jest, że będą nad czymkolwiek pracować?” Oczywiście nie da się tego przepracować, ale można zobaczyć (podkreślić), od czego będzie zależał proces samopoznania i poradnictwa/terapii! Co więcej, koleżanka podeszła do tego tematu dogłębnie, zamówiła fajną wersję drukowaną, gdzie wszystko jest wypisane, w linie, usiadła i wypełniła. Po co poszerzać wiedzę o emocjach i uczuciach w ogóle, a w szczególności poznać te, które są w większym stopniu nieodłączne od ciebie na tym etapie życia. (Kiedy pisałem to zdanie, przypomniałem sobie cudowną kreskówkę „Puzzle” o pięciu podstawowych emocjach, niesamowicie edukacyjną kreskówkę zarówno dla dzieci, jak i dorosłych!)) Mogą być dla ciebie przyjemne i nieprzyjemne, „dobre” lub „złe” ”, ale uwierz mi – wszystkie Twoje emocje i uczucia są ważne i potrzebne, dokładnie pokazują Ci Twoje potrzeby. Oczywiście Dziennik nie może zastąpić konsultacji z psychologiem czy psychoterapii, ale jest doskonałym narzędziem samopoznania. które mogą stać się pierwszymi krokami w poznawaniu siebie, dopóki nie znajdziesz swojego psychologa. Dużo o tym myślimy i w rezultacie działamy „automatycznie”, z przyzwyczajenia, a nie świadomie. Myślimy „automatycznie” o sobie, o innych, o świecie. I te myśli determinują nasze dalsze działania i reakcje (wobec siebie i innych). Dziennik może pomóc Ci nauczyć się śledzić automatyczne myśli, wprowadzać je w świadome pole, uczucia, doznania i reakcje w każdym momencie. Nauka oddzielania ich od siebie, co na pierwszy rzut oka może być dość trudnym zadaniem. Ale jest to umiejętność, którą można skutecznie wytrenować!) Ta umiejętność pozwoli Ci dostrzec i uwypuklić powtarzające się wzorce zachowań i reakcji, które są dla Ciebie charakterystyczne w tej chwili. Najprawdopodobniej uznasz je za niepożądane, ale rozumiejąc, co je prowokuje, możesz świadomie zmienić to samo nawykowe zachowanie. Podsumowując, jak zaprojektować Dziennik Uczuć Kup gotowy :)) lub 2. W zwykłym notatniku (kiedyś miałem mininotatnik, wygodnie było go wszędzie ze sobą zabierać) lub w notatkach w telefonie zapisz w rubrykach: „Data i godzina”; „Sytuacja”; związek z tym, co się wydarzyło” (Oceń, jak silne było to uczucie w skali od 0 do 10); „Myśli” (Jak zinterpretowałem sytuację/wydarzenie? O czym pomyślałem, aby zareagować?); reakcja” „Jak chciałbym / powinienem zareagować inaczej? Co by mi w tym pomogło?” Tabela uczuć Dziękuję za przeczytanie! ☘