I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Hoe stop je met schreeuwen tegen een kind? Aanbevelingen van een psycholoog Zelfs de meest geduldige ouders kunnen soms tegen hun kind schreeuwen. Misschien ben je moe door een moeilijke dag op je werk, of overkomen onverwachte problemen je plotseling. Misschien is dit een reactie op de ongehoorzaamheid en grillen van het kind. Of niets van het bovenstaande is gebeurd, maar je schreeuwde nog steeds. Na de uitbarsting van emoties treedt er een reeks opluchting op. Maar meestal duurt het niet lang. Een reeks schuldgevoelens en berouw, wroeging en zelfkritiek staan ​​voor de deur. Hoe kun je andere manieren vinden om je woede te uiten? Boos zijn is geen teken van kracht. Een geïrriteerde ouder brengt zijn onzekerheid en verwarring over op het kind, waardoor angst en weerstand bij de ouders nog meer worden aangewakkerd. Wanneer een ouder het gedrag van het kind niet onder controle kan houden, terwijl hij irritatie, woede of woede ervaart, laat staan ​​dat hij dit laat zien. Hij denkt dat hij, door kracht te tonen, de situatie onder controle zal krijgen. Allegorisch tegen een kind gesproken: er bestaat geen truc tegen schroot. Maar in feite bied ik u verschillende manieren om hem te informeren over uw machteloosheid en onvermogen om de situatie onder controle te houden. Hoe je woede kunt omleiden of loslaten. 1. Allereerst, stop.2. Adem diep in, adem in door je neus, adem uit door je mond (minstens 10-20 keer). Tel hoeveel elektrische apparaten je in huis hebt.5. Scheurpapier (onnodige kranten, advertenties)6. Schop een kussen in je kamer.8. Ga naar de winkel of ga gewoon naar buiten voor een frisse neus.9. Bel een vriend.10. Ga op bezoek bij vrienden.11. Maak een afspraak met een psycholoog, of bel hem misschien en vertel hem over uw probleem. Dit is in mijn praktijk gebeurd. Onlangs benaderde de moeder van een kind mij. Met mij praten aan de telefoon. Ze besloot op consultatie te komen. We hebben dit verzoek met haar doorgenomen (agressie van haar kant en de grofheid van het kind als reactie daarop). Een andere psycholoog werkte met het kind. Na consulten verbeterde de relatie tussen moeder en kind aanzienlijk. Bij het verlaten van het laatste laatste consult merkte de cliënt op hoe belangrijk het is dat niet alleen het kind, maar ook de ouder naar therapie gaat. Welke methoden heb je? Heeft u ooit soortgelijke gevallen gehad? Wat heb je gedaan? Wat was de uitkomst van de situatie? Opvoeden betekent niet schreeuwen en vernederen