In de praktijk van een psycholoog kan het nodig zijn om een ​​cliënt door te verwijzen naar een psychiater. Je werkt bijvoorbeeld en werkt, maar voor hem is niets beter of zelfs slechter (wist je trouwens dat de aanwezigheid van klinische depressie predisponeert voor de ontwikkeling van somatische ziekten?). Of heb je in je onderbuik gevoel dat de zaak hier veel ernstiger is dan de klachten van de cliënt. Of u heeft een medische vraag over deze cliënt. Nou, of je ziet duidelijke tekenen van psychopathologie (waanvoorstellingen, hallucinaties, enz.) - nou, dit is heilig. Maar tegelijkertijd ben je nog nooit eerder naar een psychiater verwezen en er is angst hierover. Je weet niet hoe je dit aan de klant moet vertellen. Of je weet niet wat er zal gebeuren en waar hij heen zal gaan, en wat voor soort psychiater hij is, enz. Of je hebt een negatieve ervaring gehad met persoonlijke communicatie met mensen in dit beroep. Of je kent persoonlijk geen enkele psychiater, maar bent onder de invloed geraakt van de antipsychiatrische mythe dat kwade psychiaters de wereld hebben overgenomen en zich bezighouden met het stigmatiseren van cliënten en het verkopen van dure medicijnen die voor hen zijn geproduceerd. Of je denkt, volgens de klassiekers, dat alle psychiaters moordenaars zijn die de machine van de staatsterreur dienen. Maar de klant heeft blijkbaar advies nodig. En wat te doen? Ik zal meteen zeggen dat psychiaters, vreemd genoeg, ook mensen zijn. Natuurlijk kan de ervaring in de psychiatrie niet anders dan de persoonlijkheid beïnvloeden en deze originaliteit geven. Hoe meer ervaring, hoe meer originaliteit. En in communicatie zijn dit soms niet de gemakkelijkste gesprekspartners. Waarschijnlijk ben ik zelf ook zo. Maar toch zijn dit mensen. Geen vampiers of moordenaars. Gewoon met zulke interessante mensen werken. En geloof me, velen zullen er graag en dankbaar mee instemmen om de cliënten van een psycholoog te adviseren. Het zijn immers vaak geen ernstige patiënten en reageren goed op de behandeling. Nou ja, een cent is nooit te veel. Om te beginnen kun je de cliënt gewoon de kans bieden om naar een psychiater te gaan, waarbij je duidelijk uitlegt waarom je dit passend vindt, waarom het nodig is en wat het hem kan opleveren. De meeste patiënten gaan heel kalm met zo'n aanbod om en gaan er zonder problemen mee akkoord. De cliënt mag niet liegen of hem misleiden. Dit is tenslotte een redelijke volwassene. Als hem alles kan worden uitgelegd en de voordelen kunnen worden aangetoond, zal hij alles zelf doen. Als de cliënt natuurlijk wil dat hij zich beter voelt. Je moet begrijpen dat niet alle klanten hiervoor komen, ook al zeggen ze dat. Als hij voor iemand anders naar je toe komt, is dit een reden voor opheldering en confrontatie, maar dit is een ander onderwerp... Maar als de cliënt in een psychotische toestand verkeert, dan is er natuurlijk geen tijd voor contracten. Dan moet u de beslissing nemen om een ​​spoedopname in een ziekenhuis te organiseren (een ambulance bellen). Als het woord 'psychiater' ernstige angst bij de cliënt veroorzaakt, kunt u een consult bij een psychotherapeut aanbieden. In veel gevallen is dit hetzelfde. Je kunt, zonder het te verdraaien, de informatie enigszins verzachten door te zeggen dat je hem wilt doorverwijzen voor een consult bij een ‘psychotherapeut-psychiater’. Het is raadzaam dat dit een face-to-face consult is. Er zijn veel nuances die niet tijdens een sms of online bijeenkomst kunnen worden geïdentificeerd, maar die van fundamenteel belang zijn voor een juiste diagnose. Een persoonlijk gesprek geeft de specialist meer informatie. Hoewel veel gevestigde psychiaters vanwege de epidemiologische situatie en vanwege het leeftijdsgebonden risico zijn overgestapt op online afspraken. Het lijkt succesvol te zijn. De 'egoïstische kwestie' is ook belangrijk. Als u bang bent dat de psychiater uw cliënt ‘wegneemt’ of ‘pocheert’ en u hierdoor geen uitgebreide hulp aan de cliënt kunt bieden, kunt u het volgende doen. Zoek een psychiater in de stad van de cliënt. In ieder geval op deze site. Je kunt het aan je collega's vragen, misschien hebben zij al met een van de psychiaters samengewerkt en kunnen ze je dit aanbevelen. Neemt de cliënt het initiatief om zelf een arts te zoeken, dan is dit nog beter, een gemotiveerde cliënt. Leuk ding. Vraag hem dan vóór het consult om u de contactgegevens van de geselecteerde specialist te geven, zodat u contact met hem kunt opnemen en de dokterstaken kunt vastleggen