Van de auteur: Reflecties van de auteur Een mens leeft voor zijn plezier. Een dergelijke uitspraak kan voor sommigen vreemd overkomen. Dit komt door het feit dat de eerste associatie verband houdt met fysieke genoegens, manieren om van het leven te genieten door in je basisbehoeften te voorzien. Lichamelijke genoegens zijn, als stimulans voor de vitale activiteit van het lichaam, altijd het sterkst. Maar de mens is uniek omdat genot voor hem veel verder gaat dan alleen lichamelijke genoegens. Op deze basis ontstond in de oudheid het hedonisme (een ethische doctrine volgens welke plezier de belangrijkste deugd is, het hoogste goed en het hoogste doel van het leven). Als je nadenkt over waar alle menselijke activiteiten op gericht zijn, kun je deze bronnen vinden van plezier op elk gebied. Laten we specifieke voorbeelden bekijken: WERK: Een bron van het ontvangen van geld om het te gebruiken in verschillende bronnen van plezier vermogen om fysiek van het voorwerp van liefde te genieten. FAMILIE: Een bron van emotioneel genot. De mogelijkheid om fysiek genot te verkrijgen Hierboven staan ​​de drie belangrijkste gebieden voor een persoon. De lijst gaat maar door, maar ik denk niet dat er veel behoefte aan is. Elke inspanning is op de een of andere manier gericht op het verkrijgen van plezier. We krijgen vaak waar we naar streven in het leven, maar weten we hoe we van de overwinning kunnen genieten? Iemand die weet hoe hij dit moet doen, die waardeert wat hij heeft, kan een gelukkig mens worden genoemd. Hij kan ook worden beschouwd als een epicurist (niet te verwarren met de epicuristen). Zulke mensen zijn altijd optimistisch. Ze streven ernaar om in alles een positief begin te vinden. Voor een optimist bestaat er geen twijfel dat hem alleen maar goede dingen te wachten staan. Hij negeert eenvoudigweg het slechte en stapt eroverheen. Optimisten zijn in eerste instantie voorbereid op succes, dus bereiken ze dit meestal ook. Wat voor een pessimist een nederlaag is, is voor een optimist een steunpunt voor een aanstaande overwinning. Aan de andere kant van de schaal ligt het lijden. Wij proberen ze zorgvuldig te vermijden. De negentiende-eeuwse Engelse filosoof Jeremy Bentham schreef: ‘De natuur heeft de mens onder de macht van twee soevereine heersers geplaatst: pijn en vreugde. Zij bepalen wat we vandaag moeten doen, en zij bepalen wat we morgen zullen doen. Net zoals de maatstaf van waarheid en onwaarheid, zo rusten de ketens van oorzaak en gevolg op hun troon.’ Degenen die het negatieve verkiezen boven het positieve zijn pessimisten. Ze zijn nooit gelukkig. Een pessimist leeft altijd in een onderliggende faalangst. Daarom heeft men zelden geluk. Zelfs als zo iemand rijk is, kan hij niet van het leven genieten en ten volle genieten van de gaven ervan. Het zal hem altijd lijken dat hij onbeduidend weinig heeft, dat hij veel meer nodig heeft om gelukkig te zijn. Ja, een mens streeft altijd naar het beste. Dit verlangen van hem is de basis voor vooruitgang. De enige vraag is: TEGEN WELKE KOSTEN? Er zijn veel voorbeelden van hoe iemand zijn hele leven twijfelt, spaargeld opzij zet, als gevolg daarvan kapitaal verzamelt en... sterft zonder ooit van de vruchten van zijn inspanningen te kunnen genieten. Waarom leefde hij, ontzegde hij zichzelf alles en beroofde hij zichzelf van veel pleziertjes? Misschien was hij bang voor de mythische ‘regenachtige dag’? Misschien bewaarde hij, net als een gierige ridder, gewoon zijn schatten voor zichzelf? Mensen zijn GEEN geboren optimisten of pessimisten. Ze worden hen. En sommigen verwerven het vermogen om van het leven te genieten, maar anderen niet. Omdat optimisme geen genetisch programma is, KAN HET IN JEZELF WORDEN ONDERWIJS. Vladimir SabelfeldBron: Hoogte