Het lichaam heeft zowel behoefte aan psychologische interactie met anderen als aan fysiologische interactie. Op psychologisch niveau heeft iemand in dezelfde mate behoefte aan contact met andere mensen als hij op fysiologisch niveau behoefte heeft aan eten en drinken. Het gevoel bij een groep te horen is de belangrijkste psychologische impuls om te overleven. Een ander mysterieus mechanisme dat ons leven vaak bemoeilijkt, is verveling. Als u bijvoorbeeld samenwoont met iemand met wie u niet echt wilt samenwonen, of als u een baan heeft die u haat - kortom, als u iets moet doen dat u absoluut niet wilt doen. Verveling is het gevolg van het krachtig vestigen van de aandacht op iets dat niet interessant is. Als je iets doet dat niet interessant voor je is, ontstaat er een gebrek aan wil als onbewuste sabotage, en dan ontstaat de gewoonte om lui te zijn, te twijfelen en overal een addertje onder het gras te zoeken. Deze gewoonten zijn niet alleen slecht omdat ze je ware gewoonten blokkeren behoeften, ze vertragen ook elke poging om in het leven te veranderen. En niet alleen dat, omdat ze bewusteloos raken, ze werken zelfs als je iets vindt dat voor jou interessant is, maar - de gewoonte is sterker - je streeft ernaar. Als we beledigd zijn, is het niet het lichaam dat lijdt - die zijn er niet blauwe plekken of wonden, alleen ons gevoel van eigenwaarde, ons zelfbeeld. De eerste impuls is wraak nemen, terugslaan. Ervaringen zijn niet alleen slechts een product van onze geest, ze dwingen ons om ons zo te gedragen dat we steeds meer agressie van de omringende wereld uitlokken. Hoe we, op basis van onze werkelijke capaciteiten, een volwaardig, rijk leven kunnen leiden, zonder toevlucht te nemen om andere mensen en andermans eigendommen te manipuleren? Het antwoord op deze enkele vraag onthult de mogelijkheden van al uw verdere acties gericht op het creëren van een levenssituatie die u volledig zal bevredigen. Het komt voor dat een persoon op weg naar zijn geluk barricades opwerpt van valse, oppervlakkige waarden, principes. en houdingen. We kunnen zeggen dat het het wereldbeeld is dat ons vermogen om gelukkig te zijn bepaalt. Hoe kun je bepalen hoe waar de behoefte is die je nu in jezelf hebt ontdekt? Is dit echt een behoefte of is het een product van de geest? Behoeften worden gevoeld wanneer het psychologische evenwicht wordt verstoord, net zoals fysiologische behoeften worden gevoeld wanneer het fysiologische evenwicht wordt verstoord. Psychologische behoeften worden, net als fysiologische behoeften, bevredigd door de aanpassing van het lichaam aan veranderingen in de wereld eromheen. Mensen hebben duizenden fysiologische behoeften en duizenden sociale behoeften. Hoe essentiëler de behoefte van een persoon om te overleven lijkt te zijn, des te intensiever richt hij zijn activiteiten op de bevrediging ervan. Vaak – onbewust. En totdat het bewustzijn komt, kan er niets aan worden gedaan. Wat gebeurt er als er meerdere behoeften tegelijkertijd ontstaan? Een gezond lichaam handelt volgens het principe van een hiërarchie van waarden en kiest een dominante behoefte om te bevredigen, handelend volgens het principe van ‘eerst, het belangrijkste’. Op elk moment komt de dominante behoefte van het lichaam naar voren als een specifieke figuur, en de anderen verdwijnen, althans tijdelijk, naar de achtergrond, zodat een persoon zijn behoefte kan bevredigen, waardoor zijn situatie compleet wordt, en verder kan gaan voor andere dingen moet hij hun behoeften beseffen, in staat zijn om met zichzelf en met de wereld om hen heen om te gaan, omdat zowel psychologische als fysiologische behoeften alleen kunnen worden bevredigd in de interactie van het lichaam en de wereld eromheen. Een persoon kan zichzelf niet voeden (zowel letterlijk als figuurlijk); hij heeft de wereld om hem heen nodig, waaruit hij alles haalt wat hij nodig heeft voor een gezond, vervullend leven. Om aan zijn behoeften te voldoen, moet het lichaam de noodzakelijke hulpbronnen in de omringende wereld vinden . Oriëntatie systeemontdekt wat nodig is. Hierna moet het lichaam een ​​reeks acties uitvoeren die gericht zijn op het herstellen van het organische evenwicht. Wanneer het evenwicht is hersteld, wordt aan de behoefte voldaan, dit betekent dat de situatie is voltooid. Als een persoon, als gevolg van een schending van het aanpassingsmechanisme aan de omgeving, zijn dominante behoefte niet voelt en deze niet correct kan identificeren, kan hij deze niet correct identificeren. om zijn relaties met de wereld op te bouwen om bevrediging van zijn behoeften te bereiken, zal zijn gedrag ongeorganiseerd en ineffectief zijn - proberen te veel dingen tegelijk te doen. We rechtvaardigen vaak onze huidige moeilijkheden met ons vorige leven, we worden ondergedompeld in onze tegenslagen . Naarmate we de kindertijd ‘Ik kan het niet aan’ ontgroeien, beginnen we te zeggen: ‘Ik kan het niet aan omdat…’ in plaats van op te groeien en ermee te leren omgaan. Het is mogelijk dat u zich op een bepaalde manier gedraagt ​​‘omdat’ u in het verleden iets is overkomen, maar dat uw huidige problemen verband houden met de manier waarop u zich vandaag de dag gedraagt. Een situatie waarin je niet in de gaten houdt wat er met je gebeurt, wat je voelt, ziet en hoort, wat je wilt en wat je tegenhoudt, beperkt je in je manoeuvres, omdat je te weinig informatie hebt om te kiezen. Je kunt ten eerste het doel kiezen (wat je wilt veranderen) en ten tweede de middelen om dit te bereiken. Het doel van elke training of training komt neer op het verwerven van vaardigheden die voorheen niet bestonden. Allereerst is het verschil belangrijk: tussen welke vaardigheden je hebt en wat je wilt bereiken. Om dit te doen, is het noodzakelijk om te bepalen wat en hoe ik nu doe en wat nieuw zal zijn, wat het verschil is tussen het werkelijke en het gewenste, en om niet theoretisch (erover na te denken), maar praktisch, door mijn gevoelens te bepalen . Dit proces komt neer op het beantwoorden van de vragen: “Wat heb ik?”, “Wat ben ik aan het doen?”, “Hoe gaat het met mij?”, “Hoe voel ik me?” enz. Succes in beide gevallen wordt echter niet alleen bepaald door zelfbewustzijn (hoewel dit de helft van het succes is). Om jezelf te veranderen (je lichaam, gezondheid, reacties, relaties met mensen, gewoonten), naast het besef van ‘hoe ik het gewoonlijk doe’, en ook ‘hoe ik het nu doe’, is het de moeite waard om te leren begrijpen waarom gewoontes acties zijn zo belangrijk voor ons. Zolang de onbewuste betekenis van gebruikelijke handelingen onze handelingen beïnvloedt, zal geen enkele bewuste aanpassing deze vaardigheden veranderen. Het is ook belangrijk om te beseffen hoe je jezelf ervan weerhoudt te doen wat je wilt en wat je echt nodig hebt. Het overwinnen van moeilijkheden is reëel wanneer: het proces van zelfbewustzijn is gevestigd er een idee is hoe je jezelf kunt corrigeren, creëren nieuwe modellen van uw gedrag die beter aansluiten bij de bestaande realiteit dan de modellen die u eerder gebruikte onder invloed van uw afweermechanismen. Daarom wil ik voorbeelden geven om te begrijpen hoe het proces van het realiseren van uw behoeften plaatsvindt. Je gaat een winkel binnen en begint te luisteren naar wat je precies wilt, waarbij je weggooit wat je ‘al heel lang niet hebt gegeten’, ‘al heel lang wilt proberen’, ‘op de tafel van een vriend hebt gezien’, enzovoort. op, alleen gericht op wat het organisme vraagt. Kies één ding en eet het thuis langzaam op. Luister - wat er met je gebeurt als je het eet, en wat er gebeurt nadat je het eet. Probeer hetzelfde te doen met muziek en boeken, zelfs niet in een winkel, maar thuis. Probeer mensen te selecteren om in dezelfde volgorde te communiceren. Probeer de gebeurtenissen van uw dag op dezelfde manier te organiseren. Gevoelens en sensaties zijn de belangrijkste informanten over de persoon zelf en indicatoren voor de betrouwbaarheid van externe informatie. Het probleem van moderne mensen is dat de meerderheid sinds hun kindertijd technieken heeft ontwikkeld om hun gevoelens te onderdrukken om aan een bepaalde sociale situatie te voldoen. En daardoor zijn we allemaal gedeeltelijk blind en doof voor wat er gebeurt, en kunnen daarom vaak niet begrijpen waarom ons hetzelfde overkomt. Maar het onderdrukken van gevoelens bevrijdt ons er niet van, maar leidt ze in een andere richting – het geeft aanleiding tot secundaire gevoelens, andere interpretaties,.