“Dit is de ondeugd die inherent is aan onze natuur: onzichtbare, verborgen en onbekende dingen geven aanleiding tot zowel een groot geloof als de sterkste angst in ons” (Julius Caesar) Angst is bij iedereen bekend vanaf de vroege kinderjaren. Dit is de mentale toestand van een persoon die gepaard gaat met pijnlijke ervaringen en het veroorzaken van acties gericht op zelfbehoud. Er zijn verschillende angsten. Vandaag zullen we het niet hebben over echte rationele angsten. Daar zijn veel redenen voor in ons snel veranderende leven. Laten we het hebben over neurotische angsten, irrationele angsten, die verschijnen als signalen over een onbekend gevaar dat voortkomt uit onze eigen instincten (drijfveren), verboden, schuldgevoelens, verlies, controle, verlies, scheiding, samensmelten, het onbekende en nog veel meer. S. Freud zei dat ‘het onbewuste libido van een afgewezen idee verschijnt in de vorm van angst.’ Wat ooit een gevaar vormde en het vermogen van de menselijke (kinder)psyche om ermee om te gaan te boven ging, werd onderdrukt, naar de periferie geworpen, niet verwerkt door de psyche, niet geïntegreerd in de ervaring, en kan tijdens zijn leven terugkeren naar een persoon in de vorm van angsten. Lacan zei dat “wat is afgewezen en niet geaccepteerd in de psychische ruimte, van buitenaf terugkeert in de vorm van angst.” Angst is een signaal van gevaar, reëel of illusoir, denkbeeldig. Angsten verschijnen vaak niet uit het niets, maar na stressvolle situaties, verliezen, verliezen, ziekten, schokken en affectieve toestanden. Meestal vindt de cliënt in de psychoanalytische therapie door middel van onderzoek de redenen voor zijn irrationele angsten, meestal in de kindertijd, toen de wereld magisch, mysterieus, onbekend en onverwacht leek. Een terugkerende obsessieve neurotische angst voor een specifieke stimulus wordt een fobie genoemd. Een persoon is meestal bang voor een specifieke situatie of een specifiek object, bijvoorbeeld spinnen. Dit is echter niet de oorzaak van de angst die ten grondslag ligt aan deze fobie. Bij een fobie wordt gevaar geprojecteerd op een symbolisch object. De basis van claustrofobie, een fobie voor rovers, spinnen en militaire invasies is volgens Rosenfeld bijvoorbeeld vaak de angst om gevangengezet en vervolgd te worden vanwege een kinderfantasie over aanvallen en sadistische penetratie van het lichaam van de moeder. Soms verschijnen neurotische angsten en fobieën zonder enige duidelijke reden en gaan ze gepaard met onaangename somatische manifestaties, die leiden tot ziekten, ongelukken en ‘fatale’ gebeurtenissen. Het komt voor dat de angst zelf helemaal niet wordt gerealiseerd, en dat de persoon alleen maar ziek wordt en zich de hele tijd slecht voelt. Om ervoor te zorgen dat angst iemand verlaat, is intern werk aan symbolisering nodig, aan het vinden en realiseren van de betekenis van angst en het beleven van deze ervaring. De middelen voor bevrijding van angst bestaan ​​altijd in de persoon zelf. Ik zou hier kort de geschiedenis willen beschrijven van één neurotische angst, de fobie voor kanker. Een jonge vrouw zocht hulp omdat ze twee jaar lang aan een kankerfobie leed. Deze fobie begon enige tijd na het huwelijk en het verlies van een familielid dat kanker had. Het huwelijk was gelukkig, uit liefde, maar uit angst ging alles mis. Het seksleven kwam tot stilstand omdat de cliënt zich voortdurend slecht voelde. Ze verliet haar baan en wijdde al haar tijd aan klinieken, ziekenhuizen en eindeloze onderzoeken. Het grootste deel van de inkomsten van de man ging hierheen. Ondanks het feit dat het lichaam van de cliënt vele malen op en neer werd onderzocht, ontstonden er steeds nieuwe redenen voor regelmatige onderzoeken. De cliënte kwam in therapie omdat haar gezinsleven ‘uit haar voegen barstte’ en de zaken op een scheiding afstevenden. In een therapeutisch onderzoek ontdekte de cliënte dat er achter haar angst voor kanker totaal andere angsten schuilgingen. Een van haar hobby's was astrologie. Ze besteedde veel aandacht aan voorspellingen en voorspellingen op basis van sterrenbeelden. Het bleek dat het sterrenbeeld van haar man Kreeft was. Ze was bang voor kanker - voor haar man, of beter gezegd voor seksuele intimiteit met hem (waartegen ze zichzelf beschermde). Uit verder onderzoek bleek dat zij.