Vertaald uit het Engels - pesten - intimidatie, spot, vervolging. Ieder kind op school of zelfs op de kleuterschool kan met dit fenomeen te maken krijgen. Slachtoffers van pesten hebben gemeenschappelijke kenmerken: - Het kind verschilt in sommige opzichten van het team. Dit kan een andere nationaliteit, huidskleur, uiterlijke kenmerken, ontwikkelingskenmerken zijn (kan achterlopen op of voorlopen op hun leeftijdsgenoten); - vaak een laag zelfbeeld, gebrek aan zelfvertrouwen (maar soms arrogante kinderen met een te hoog zelfbeeld). -waardering kan ook het slachtoffer worden van pesten). - Vaak onderpresterende kinderen beïnvloeden het kind op de meest negatieve manier: het gevoel van eigenwaarde en de academische prestaties nemen toe, het kind staat onder constante stress, wat kan bijdragen aan een algemene verzwakking van het immuunsysteem en het optreden van ziekten. De taak van ouders is om de verslechtering van de toestand tijdig op te merken en dringende maatregelen te nemen. Het is goed als een kind zijn ouders alles kan komen vertellen, maar nog erger als de relatie niet zo goed is. Wat moeten ouders in deze situatie doen? Laten we beginnen met wat we NIET moeten doen: devalueer de ervaringen van het kind niet: zeg dat dit onzin is, alles gaat voorbij, je moet erboven staan, niet opletten, etc. zeg "het is je eigen schuld", "zwak" , “je kunt niet” voor jezelf opkomen”, enz. Je hoeft de dader niet zelf aan te pakken, met behulp van krachtige methoden. Nu wat je moet doen Pesten is een ziekte van de hele schoolgemeenschap . Niet alleen het slachtoffer lijdt, maar ook de agressor zelf en zelfs degenen die niet meedoen aan het pesten, maar vanaf de zijlijn lijken toe te kijken. Pesten draagt ​​bij aan de vorming van wreedheid bij kinderen, zorgt ervoor dat ze lijden aan een gevoel van onrechtvaardigheid en hulpeloosheid, verandert waarden en verbreekt hun beeld van de wereld. Daarom moet het probleem van pesten alomvattend worden opgelost en moet er met alle deelnemers aan worden gewerkt. Praat in eerste instantie met de klassenleraar of de schoolpsycholoog. Ze moeten maatregelen nemen om het psychologische klimaat te verbeteren. Mocht dit niet helpen, neem dan contact op met de directeur en de adjunct-directeur van de school. Probeer in ieder geval met de ouders van de dader te praten, sta aan de kant van uw kind, troost, steun en verwen hem. In het slechtste geval kunt u overwegen om over te stappen naar een andere klas of school. Het belangrijkste is om niet te wanhopen en niet op te geven! Met respect en zorg voor jou, psycholoog Svetlana Vasilyeva.