Hoe vaak heeft u gedachten over wat goed zou zijn om te doen..., ik moet dit afmaken..., ik denk dat ik dit vorige maand al van plan was. Hoe vaak betrappen we onszelf erop dat we zeggen dat we meer zouden kunnen doen als we dat konden. Het leven draait als een carrousel; Dagen, weken, jaren flitsen voorbij. En in de wervelwind van alledag komt er soms een gevoel van wanhoop en angst naar boven: wanneer heb ik tijd om alles te doen? En hoe begrijp je wat belangrijk is en wat niet zo belangrijk? Wat te doen met de last van onafgemaakte zaken en onopgeloste taken? De magie van coaching Hier komt coaching u te hulp. Het is de coach die u zal helpen uw prioriteiten correct te stellen, uw zaken en taken duidelijk in volgorde van belangrijkheid te verdelen, uzelf te begrijpen en te begrijpen wat voor u het belangrijkst is in het leven, en wat u over het algemeen kunt weigeren zonder uzelf schade toe te brengen. Effectieve zelfcoachingsvragen Het eerste dat u in de tussentijd moet doen voordat u een plan maakt om iets te implementeren, is alles zorgvuldig afwegen en een heel belangrijke vraag stellen: is dit echt belangrijk voor mij? Is dit wat ik echt wil? De vragen kunnen variëren, maar de essentie is duidelijk. Als de oplossing van een zaak wordt opgeschort, moet u nagaan hoe belangrijk deze kwestie voor u is. Hoe langer de doos, hoe minder je hem nodig hebt. De meting van de doos zelf is vrij individueel, gemiddeld ongeveer een maand. En als het oplossen van een probleem voor langere tijd wordt uitgesteld, laat het dan gerust los. Er zijn heel wat redenen waarom dit gebeurt: beginnend bij het feit dat je het misschien gewoon niet nodig hebt of dat het niet is wat je echt wilt, en eindigend met de banale angst dat er iets mis zal gaan of dat helemaal niets zal lukken. In ieder geval moet je eerst begrijpen wat de stop is. Dit zal u helpen beslissen in de toekomst. Er zijn tenslotte dingen die je helemaal niet hoeft te doen. Kleine trucjes van zelfbedrog. Neem uiteindelijk een kleine doos en plaats daar zulke verre dingen. En noem de box "Ik wilde niet echt." Laat het klein zijn, zoals een doos, en zorg ervoor dat het mooi is. Zodat het prettige gevoelens oproept als je het opent. Er is hier nog een nuance; je moet niet alleen onnodige dingen in laden stoppen, maar jezelf ook vergeven dat je er geen tijd, energie en verlangen voor hebt gevonden zodat er vrede in je ziel kan heersen. Hierover mag geen wrok of teleurstelling bestaan. De positieve uitspraak zou moeten lijken op die van de heldin van de wereldberoemde film: “Ik zal er morgen over zingen.” Ik ga gewoon nadenken, en niet doen/beslissen. Zo geef je jezelf het recht om het in de nabije toekomst wel of niet te doen en vooral om jezelf geen verwijten te maken of je schuldig te voelen. En voila, na een dag, een week ben je er helemaal klaar mee los dit probleem van u rustig en met plezier op. En dat allemaal omdat je het jezelf toestond! Dit is geweldig! Dit is zo'n geweldige manier om een ​​aarzelend probleem op te lossen)) Veel succes en wees gelukkig!