Van de auteur: Gepubliceerd in de krant "Subbota-Plus" van 3-10 januari 2013Olga Garkavets in samenwerking met journalist Olesya Kramarenko Kindertekeningen lijken soms op grotcreativiteit. Maar psychologen adviseren krabbels serieuzer nemen - voor de kleintjes van je eigen kind. Jonge kunstenaars kijken met andere ogen naar de volwassen wereld. Waarheidsgetrouw, echt. En vaak schuilen er achter de gekte van kinderen angsten, melancholie, kreten en signalen om hulp: "Mam, ik voel me slecht, help me." Hoe kun je een doos met potloden gebruiken om erachter te komen wat er met je kind gebeurt? 'Als het je lijkt dat het gemakkelijker is om gewoon met je kind te praten en hij je alles zelf zal vertellen, vergis je je diep', zegt Olga. Garkavets, psycholoog. – Soms is het moeilijk voor ons volwassenen om onze ziel uit te storten, maar wat kunnen we zeggen over de kleine onrust? De baby begrijpt zelf niet wat er met hem gebeurt en kan het nog niet in woorden uitdrukken. En tekenen is voor hem geen kunst, maar een communicatiemiddel. Hier heeft hij volledige vrijheid. Met een potlood kun je alles uitdrukken wat zich in de ziel van een klein persoon heeft verzameld. De psycholoog raadt aan om tekeningen niet eerder te bestuderen dan het kind 4-5 jaar oud wordt. We moeten hem vragen zijn familie te tekenen. Tegelijkertijd moet u niet specificeren wie en hoe u het beste kunt tekenen, of familieleden opsommen. Laat het kind alles zelf doen, dan is het beeld van zijn interne toestand het meest objectief. Er is contact. Volgens de psycholoog mag het kind niet onder strikt toezicht tekenen. Neem een ​​boek, laat zien dat je ergens door wordt afgeleid en kijk even naar de tekenvolgorde. Het is belangrijk om niet alleen de tekening te zien, maar ook om te observeren hoe het kind zich gedraagt ​​​​tijdens het tekenen van familieleden. Het kind zal dus de eerste zijn die de persoon die het belangrijkst voor hem is, trekt. Dan minder belangrijk enzovoort. Het is belangrijk om te zien waar hij zichzelf plaatst, wie dichter bij hem staat, met wie hij het beste contact heeft. Soms ontbreekt een van de familieleden op de tekeningen. Het kind vindt hiervoor een goed excuus. "Tijdens een van de lessen tekende de vijfjarige Daniil zijn moeder niet en zei dat ze op training was en niet thuis was", zegt Olga. “Mijn moeder besteedde echt weinig aandacht aan haar zoon, hoewel ze oprecht geloofde dat alles in orde was. Soms vergeet een kind zichzelf te tekenen. In dit geval moeten ouders goed nadenken: misschien voelt het kind zich ongemakkelijk in het gezin, alsof hij een vreemde eend in de bijt is. Familie zonder neus. Als er op de foto van een gezin geen oren, monden of neuzen te zien zijn. dit duidt op vervreemding, geslotenheid. Tijdens een van de consulten maakte mijn zoontje van zes bijvoorbeeld een tekening van een gezin zonder neus, zegt de specialist. “In het gesprek kwamen we erachter dat het gezin de schijn van warme relaties behoudt, maar in feite zijn alle gezinsleden gesloten voor elkaar. Een felrode grote mond duidt op agressie in het gezin. Toen een meisje het hele gezin met zulke monden afbeeldde, gaf haar moeder toe dat er voortdurend ruzie was in het gezin. Juiste maat. Let op de lengte van de armen en benen van de kleine mensen. Zeer korte ledematen geven aan dat het kind tijdens de communicatie ongemak ervaart in de samenleving. De afwezigheid van handen duidt op het ontbreken van rechten van een familielid. De meest zorgvuldige tekening is voor het meest geliefde familielid. Trouwens, als een kind alle gezinsleden hand in hand tekent, is dit een indicator van harmonie en een vriendelijke sfeer. Belangrijk is de lengte van het kind op de foto. Dezelfde lengte als ouders - het idool van het gezin, te klein - onzekerheid en een laag zelfbeeld. Hoe dichter gezinsleden tot elkaar aangetrokken worden, hoe dichterbij ze in het leven staan. Als een kind in het midden wordt getekend, voelt hij zich geliefd en belangrijk voor zijn ouders. Een alarmerend teken. Als iemand uit het gezin met zijn rug of profiel wordt afgebeeld, betekent dit dat hij angst bij het kind veroorzaakt. Het is waar dat als er onlangs een ruzie tussen hem en de baby heeft plaatsgevonden, het vanuit zulke hoeken trekken een tijdelijk fenomeen is. Kinderen zijn erg emotioneel en het is heel gemakkelijk om ze te beledigen. En dan kunnen ze één van de gezinsleden volledig uitsluiten van de foto. Meestal zijn dit jongere zussen en broers, na wier geboorte het kind minder aandacht begon te krijgen.