In het laatste artikel hebben we een klein experiment uitgevoerd over het onderwerp libido, waarbij we twee mannen moesten kiezen en moesten begrijpen hoe “geslepen” onze hersenen zijn voor reproductie. Lees het artikel “Mini-experiment om je libido te testen” Op basis van dit onderwerp bestaat er een zeker inzicht dat de mate van manifestatie van het libido voor elke persoon verschilt. En als iemand vaak seksuele opwinding ervaart, en seks in een koppel voor zo iemand een van de belangrijke componenten is van het onderhouden van een gezonde relatie, dan is er 1% van degenen die geen behoefte hebben aan seksuele intimiteit. Zulke mensen worden aseksuelen genoemd. Aseksualiteit is geen ziekte, maar een gebrek aan interne behoefte aan seks. Natuurlijk kunnen de factoren bij de ontwikkeling van aseksualiteit heel verschillend zijn. Dit kan genetisch te wijten zijn, wanneer een persoon geboren is met een lage seksuele constitutie. En na verloop van tijd overlapten bepaalde factoren elkaar, en de persoon stopte in principe met het ervaren van seksuele opwinding en het genieten van intimiteit. Ook kan een persoon in de loop van zijn ontwikkeling aseksueel worden. Maar aseksualiteit moet niet worden verward met de gevolgen van traumatische gebeurtenissen. Bijvoorbeeld zoals het was met Vasya. Laten we ons Vasya voorstellen, die tot zijn 35e een gemiddelde seksuele constitutie had. Op 35-jarige leeftijd ontmoette Vasya Masha. Masha was erg aardig tegen Vasya. Schattig tot het punt van trillen in het lichaam en trillen in de bovenste en onderste ledematen. En als het ging om seksuele intimiteit met Masha, ervoer Vasya nog steeds diepe angst, die vervolgens op zijn lichaam werd weerspiegeld. Er was geen erectie tijdens seksueel contact met Masha, wat leidde tot het ontstaan ​​van psychologisch trauma in de vorm van het vermijden van seksueel contact, maar niet tot aseksualiteit als zodanig. Omdat aseksualiteit gaat over een interne onwil om seks te hebben, maar op geen enkele manier over weerstand of vermijding. Bovendien is angst bij het contacteren van een persoon met wie we sympathie voelen een volkomen normaal fenomeen. Als Vasya op de hoogte was geweest van dit vrij veel voorkomende fenomeen en zijn toestand, zou dit misschien niet hebben geleid tot het optreden van psychologisch trauma of zelfs hertraumatisering. Dit voorbeeld laat duidelijk zien hoe een persoon voor zichzelf een beslissing kan nemen in de vorm van vermijdend gedrag in seksuele intimiteit als gevolg van enkele traumatische situaties voor de psyche. Dit gebeurt omdat iemand niet graag de pijn waarmee hij in het verleden te maken kreeg, niet onder ogen wil zien. Deze processen vinden uiteraard onbewust plaats en kunnen worden gecorrigeerd als het probleem wordt onderkend. Een van de standpunten over aseksualiteit is dat iemand die zichzelf als aseksueel beschouwt óf impotent is, óf, als het een meisje is, frigide is. Als je het vanuit deze hoek bekijkt, dan is dat misschien wel zo. Maar als aseksualiteit de afwezigheid van seksueel verlangen is, dan is dat niet het geval = de afwezigheid van intimiteit. Dat wil zeggen dat een aseksueel persoon uiteindelijk seks kan hebben om als koppel een relatie te onderhouden, uit plichtsbesef, of voor de voortplanting. Seksuele minderheden, waaronder aseksuelen, worden echter steeds meer sociale ‘outcasts’. Wat moeilijk uit te leggen is, heeft immers vaak betrekking op pathologie. In het volgende artikel zou ik aseksualiteit willen beschouwen vanuit het gezichtspunt van hun ‘afwijking’ in de samenleving. Uiteraard zullen wij bij uw reactie ook rekening houden met gemeenschappen en verenigingen van aseksuele mensen. Indien u geïnteresseerd bent, kunt u "Bedankt" aanvinken. Dit is belangrijk voor mij :) Tot snel! Boek een gratis adviesgesprek met mij op WhatsApp +7 (917) 484 - 42 - 06. Abonneer u ook op mijn Telegram-kanaal