Laatst kreeg ik een leuke vraag van mijn cliënt. Ik wil mijn gedachten delen." Renata, hallo. Mag ik een vraag stellen? Als een vrouw een man niet wil voeden, het huis wil schoonmaken, troost wil creëren - is dit dan een teleurstelling? Is dit een gebrek aan liefde?" Ik wil deze vraag graag in detail INTERPRETEREN, waarbij ik het bodemloze onderwerp van vrouw-man-relaties aan de orde stel.‼️ Laat me je eraan herinneren dat een interpretatie geen direct antwoord is, maar slechts een versie die kan verklaren wat er gebeurt waar je het wel of niet mee eens bent dit. 1️⃣ Eenvoudige of directe interpretatie. "Als een vrouw een man niet wil voeden, het huis wil schoonmaken, comfort wil creëren" - dit betekent dat ze het niet wil doen De ‘lichte’ versie of het begin van het einde. Dit betekent dat de vrouw een crisis voelt in haar relatie met deze man. En dus geeft een stil manifest van wanorde, het vergeten eten klaar te maken, indirect aan dat het tijd is om te praten.▶️ De 'woedebloei'-versie. De vrouw probeerde herhaaldelijk met haar man te praten. En het sleutelwoord hier is 'geprobeerd'. Omdat 'gesprek' in feite bijvoorbeeld alleen kon plaatsvinden in haar interne dialoog, die ze scrollt Maar in werkelijkheid, zomaar, om te gaan zitten en te praten - er gebeurde niets. Of er was een poging om te 'praten', in de regel gebeurt dit op zo'n emotioneel niveau, wanneer een dialoog lijkt te beginnen , maar in feite is het gewoon een stroom van claims en beschuldigingen van elkaar. Kortom, er was geen dialoog. Wat gebeurde er eerder? ' Een vrouw is op mentaal niveau van een man gescheiden. Ze houdt niet van hem, maar blijft in hetzelfde territorium wonen. Als er kinderen zijn, doet ze alsof ze 'in het belang van de kinderen' het gezin bij elkaar houdt Maar het gebrek aan voedsel en aandacht voor haar man verbetert, zoals u begrijpt, de gezondheid van de psyche van het kind niet.3️⃣ Diepe versieHier bevinden we ons in een onbekende ruimte van oorzaak-en-gevolg-relaties die een dergelijke apathische toestand verklaren. gedrag van een vrouw. Dit zou haar persoonlijke crisis kunnen zijn, een semantische crisis. Waar de vrouw leefde, alsof ze volgens vaste regels... In eerste instantie besloten haar ouders voor haar: met wie ze bevriend zouden zijn, wat ze zou eten, waar ze zou zijn. studeren, met wie je moet trouwen, hoe je kinderen moet opvoeden, hoe je een relatie met je man moet opbouwen, wat je met je schoonmoeder moet doen, hoe je moet werken, hoe je de vloer moet wassen, enz. Dan dit principe van beslissen wat je moet doen en hoe te leven werd uitgevoerd door een man... Duizend automatismen, die zonder twijfel werden uitgevoerd... Bam. Misschien werd de vrouw 'wakker' uit haar winterslaap en besefte ze iets voor zichzelf niet klaar om ermee om te gaan. De vrouw kon simpelweg niet klaar zijn voor de ontdekkingen waar ze mee kwam. Ze sloot zichzelf af. Ik sloot mezelf af. Uit de ervaringen en gedachten die haar nu omringen, zijn er veel versies die iets kunnen verklaren. En als je suggestieve vragen stelt, dan zijn er nog meer. Daarom is het geven van directe antwoorden in de psychologie mijn ding grootvader zei: "Het is hetzelfde als spugen op de maan." Het is niet lonend en nutteloos. Vragen zijn goed omdat je een heleboel versies kunt weggooien van wat mogelijk is. En dat is alles het ware antwoord.😉❤