Deze concepten zijn vaak – heel vaak! - ze zijn in de war, zowel door de deelnemers aan de relatie zelf als, om zo te zeggen, door waarnemers van buitenaf. Ze noemen vooral codependency intimiteit. “Deze twee houden zoveel van elkaar, ik kijk naar ze en de tranen springen me in de ogen! Ze worden nooit alleen gezien, ze lopen de hele tijd samen, houden elkaars hand vast, glimlachen naar elkaar, hij noemt haar alleen Eekhoorn, en zij noemt hem Konijntje...' Je zou kunnen aannemen dat we het over verliefde tieners hebben - maar nee , volwassenen zijn ongeveer dertig, al meer dan drie jaar getrouwd! En deze “eekhoornkonijntjes” blijven meer dan drie jaar bestaan. En God zegene hen, met deze bijnamen, hoewel het natuurlijk vreemd is om 'Bunny' te horen gericht aan een lange, representatieve man met een vierkante kaak... En 'Eekhoorn' in relatie tot een rondborstige brunette klinkt op de een of andere manier disharmonisch , weet je, het is duidelijk dat deze namen al vruchten afwerpen: de man is op de een of andere manier nadrukkelijk aanhankelijk en een beetje angstig (konijntjes - zo zijn ze...), en de vrouw, aan wie de natuur een heel helder uiterlijk heeft gegeven , lijkt haar schoonheid opzettelijk onder burgerkleding te verbergen en spreekt snel , maar rustig. Precies zoals het hoort voor eekhoorns... Nou ja. Dit was een ‘kleine lyrische uitweiding’, die we onszelf alleen hebben toegestaan ​​omdat infantilisme bij koppels in de regel een alarmerend signaal is, dat hoogstwaarschijnlijk duidt op het ‘verlies’ van de archetypische rollen van volwassenen en de fixatie op kind-ouder of kind- Relaties met kinderen. Hoe verhoudt dit zich tot de kwestie van intimiteit of wederzijdse afhankelijkheid? Codependente relaties hebben drie belangrijke parameters. Eén ervan kan als volgt worden geformuleerd: er zijn problemen waardoor mensen zich samen slecht voelen, maar ze blijven toch samen en lossen de problemen niet op. Neem bijvoorbeeld het veel voorkomende geval van de vorming van wederzijdse afhankelijkheid, wanneer een van de partners aan verslaving lijdt: alcoholisme, drugsverslaving, gokverslaving, enz. Dit kan immers jaren duren. En het is duidelijk - vanuit het oogpunt van de meest gewone logica - dat beide lijden, maar op de een of andere manier blijkt dat niemand iets doet om deze pijn te stoppen, zo vaak in een gezin waar de echtgenoot aan alcoholisme lijdt , de vrouw wordt ten koste van zijn verslaving bevredigd door vele secundaire voordelen: ten eerste voelt ze zich 'goed' omdat ze bij hem blijft (in verschillende opzichten: haar gevoel van eigenwaarde neemt toe, ze haalt plezier uit zulke zelfopoffering, enz.) , ten tweede, omdat zijn alcoholisme haar 'schandaal' kan uiten, ten derde, in een dergelijke situatie is ze misschien niet bang dat haar man haar zal verlaten, enz. En we hebben al geschreven over het feit dat echtgenoten soms schandalen hebben omdat van alcohol, dan verdwijnt alcohol als een probleem, maar ruzies niet. Er blijft een onevenwichtigheid in het familiesysteem bestaan, die zich manifesteert, en om dit te voorkomen moeten beide partners op hetzelfde punt werken: een van de symptomen van wederzijdse afhankelijkheid is het vervagen van de seksuele relaties binnen een koppel. Omdat, wat je ook zegt, de relatie tussen een man en een vrouw een enorme seksuele component heeft, om zo te zeggen, een biologische rechtvaardiging. En seks verdwijnt om een ​​reden. In de regel wordt de verdwijning ervan vergemakkelijkt door een aantal onderstromen, die uiteraard van ongunstige aard zijn. Meestal, als de aantrekkingskracht bij een van de partners afneemt, 'vertraagt' de ander dit op de een of andere manier, en het paar werkt met deze moeilijkheid. Maar als het voor beiden afneemt, en beiden met alles tevreden lijken te zijn, dan is dit eigenlijk een veel groter probleem, want dan hebben de partners een soort duwtje van buitenaf nodig zodat er begrip ontstaat: over het algemeen gaat het goed verkeerd, en er moet iets veranderd worden. Tweede parameter, laten we de vraag stellen: "Wat is liefde?" en wendt u tot het psychologische woordenboek. Zelfs in het meest serieuze boek kun je interessante dingen lezen! We lezen: liefde is een hoge mate van emotioneel positieve houding die het object van anderen onderscheidt en het in het middelpunt van de levensbehoeften en interesses van het onderwerp plaatst. Daarom vetgedrukt