Werken met angsten en fobieën vergt veel werk van zowel de psycholoog als de cliënt. Ieder menselijk mentaal systeem beschikt over mechanismen om met angsten om te gaan; deze zijn zowel gebaseerd op algemene principes als op individuele principes. Net als het zenuwstelsel. Wat voor de een geschikt is, is voor de ander volstrekt onaanvaardbaar. Daarom verschijnen er gezamenlijke en soms unieke methoden om bestaande problemen en moeilijkheden op te lossen in het werk. Soms wordt hulp in twee richtingen opgebouwd. Invitro en invivo zijn concepten die verwijzen naar verschillende onderzoeksmethoden in de geneeskunde. De ene is intern en de andere is externe omgeving. Invitro (in vitro - zoals in glas) volgt het pad van de verbeelding, waarbij de cliënt zijn angsten “van aangezicht tot aangezicht” ontmoet in het kantoor van een specialist, en zich voorstelt wat hem bang maakt. De beschermende eigenschappen van angst in een veilige omgeving worden gepresenteerd en besproken. Deze techniek is veiliger als er een psycholoog in de buurt is, maar de persoon kan deze zelfstandig uitvoeren. Je moet je in een rustige omgeving een denkbeeldige plot voorstellen van de situatie waar je bang voor bent. Je moet je ogen sluiten, zoveel mogelijk ontspannen en door alle foto's in je hoofd bladeren. Hoe de situatie zich ontwikkelt, welke emoties je ervaart, wat je lichamelijke reactie is. Beoordeel uzelf op een schaal van 1 tot 10. Beschrijf vervolgens hardop en gedetailleerd alles wat er met je is gebeurd. Wat was de hartslag, de hartslag, wat waren de gedachten, de reactie van het lichaam. Deze situatie moet 2-3 keer worden voorgesteld. Elke keer hardop spreken en het beoordelen op een angstschaal. De mate van intensiteit van angst zou voor de derde keer moeten afnemen. Invivo (in vivo in de levenden) - we testen angst in natuurlijke omstandigheden! Laten we eens in de praktijk kijken, wat als? Bij sociale angst zijn mensen bang voor elkaar. De ‘aanval op schaamte’-techniek helpt – wanneer het in het openbaar, op straat of waar mensen zijn. Iets dat als belachelijk kan worden beschouwd. Kleed je in uitdagende kleding, iets vrolijks en grappigs. Roep iets luid, lees poëzie. Kijk naar de reacties van mensen. Mensen reageren in principe niet op jou, maar op de situatie, het uiterlijk. Dit geldt helemaal niet voor jou als individu. De wet van ‘aanvaardbaarheid’ is van toepassing en meer niet. Het is erg handig om je gedachten en overtuigingen te controleren op realisme. Identificeer ‘automatische gedachten’ in jezelf, die je ervan weerhouden de werkelijkheid adequaat waar te nemen en angst en ongerustheid te ervaren. Gedachten die je uitschakelen. En ze brengen lijden met zich mee. Hoe kan ik mezelf uitleggen dat miljoenen mensen in vliegtuigen vliegen, met de metro reizen, liften nemen, naar winkelcentra gaan en met elkaar communiceren? Ze gaan hier niet aan dood, ze vergeten niet hoe ze moeten ademen of slikken. Niemand zal je persoonlijk beoordelen vanwege een belachelijke outfit, een grappige grap, ze kunnen lachen of met hun vinger naar je slaap draaien; Emoties zijn helemaal niet gelijk aan acties. Emoties hebben de functie van ‘boodschappers’. En het is belangrijk om te begrijpen wat het je oplevert? Wat kan het vertellen? Hoe is het nuttig? Wat geeft ons het volste recht op welke emotie dan ook, als deze niet wordt gevolgd door daden die anderen of onszelf kunnen schaden. Dan moeten we de mechanismen van hun regulering leren kennen. Wat ons precies schaadt: - het vermijden van situaties van angst en emoties die daarmee gepaard gaan, leidt helaas niet tot hun verzwakking. De trigger voor bijvoorbeeld een paniekaanval kan elke schijnbaar “onschuldige” stimulus zijn. Of helemaal, zo lijkt het, zonder reden; alcohol, te veel eten, psychotrope medicijnen zonder toezicht van een arts, je moet ermee werken, de bedreigingen worden overdreven, angst wordt overschat; beschuldigingen van jezelf, vooral dat jijzelf de oorzaak van het probleem bent, en je kunt het zelf niet aan, alles is mogelijk als je niet naar een specialist wilt gaan - soms verborgen problemen voor dierbaren; niet willen delen, je belasten met je angsten of zorgen, leidt tot de opeenstapeling van negatieve gedachten, emoties en het zenuwstelsel kan het niet aan (dopaminehormonen worden geactiveerd, noradrenaline). Het is beter om emoties niet te bestrijden, maar te leren uiten op een milieuvriendelijke manier, niet om gedachten te onderdrukken, maar om ze te accepteren. Fysiologische reacties heb je niet onder controle, ze zijn natuurlijk en onschadelijk, maar geef jezelf de kans om dat wel te doen.