I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

❓ Laten we het hebben over relaties In sessies met mijn cliënten kom ik vaak de beschrijving van zo iemand tegen over zijn ervaringen in een relatie als: “Ik heb het gevoel dat er iets mis is , maar het is niet duidelijk wat precies.” Of een persoon kan niet begrijpen: "Wat gebeurt er met hem in een relatie - is dit normaal?", "Waar is het - is dit normaal in een relatie?", "En wat is normaal? Enzovoort. 'Ik begrijp niet waar mijn grenzen liggen' is ook een vrij veel voorkomende boodschap. Vaak worden dergelijke ervaringen geassocieerd met het feit dat iemand ver verwijderd is van zijn behoeften en van zijn gevoelens. En natuurlijk zijn grenzen, namelijk hoe andere mensen zich met hem kunnen gedragen, en hoe niet, hij voelt en begrijpt het niet helemaal. Zelfs deze ene vraag over de 'norm' en 'niet de norm' in een relatie is al voldoende diagnostisch Iemand die in contact staat met zijn behoeften en gevoelens, zal zo'n vraag niet stellen. Het zal eenvoudigweg niet voor hem opkomen, omdat zo iemand op zichzelf, zijn interne normen, zijn gevoelens, zijn sensaties vertrouwt. Het heeft zijn eigen coördinatensysteem. Ja, het kan veranderen, maar er is geen gevoel van “innerlijke leegte”, “gebrek aan innerlijke steun”, enz. Hetzelfde geldt voor gevoelens en emoties. Een persoon kan spanning voelen en dat hij “op de een of andere manier niet zo goed” is, “niet op zijn gemak” is, maar herkent zijn gevoelens misschien niet. Emoties zijn onze bakens, signalen over de vraag of aan onze behoeften wordt voldaan of dat onze grenzen worden overschreden. Woede is daar bijvoorbeeld een signaal van: zowel een onbevredigde behoefte als geschonden grenzen. En als een persoon deze boosheid niet als boosheid herkent of onderdrukt, dan krijgen we ‘er is iets mis’, en wat precies is niet duidelijk. Ook voor de mensen rondom een ​​persoon zijn zijn emoties hetzelfde signaal ‘dit is’ hoe het met mij is.” Ik kan niet”, “je hebt iets gedaan wat ik niet leuk vind.” Dus wat te doen met dit gevoel van “er is iets mis” en de zoektocht naar de “norm”? Ga naar therapie, waarvan de taken zijn om iemand aan zichzelf voor te stellen, hem te helpen zijn behoeften te ontdekken en te leren deze te bevredigen, zijn emoties en gevoelens te legaliseren. En dan zal de vraag over grenzen, de norm en “er is iets mis” niet zo vaak verschijnen. Mijn TG-kanaal: https://t.me/berdnikova_psy Doe mee!