I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Het leven wordt uitgesteld. Schenk jezelf wat aromatische thee of koffie in. als je het lekker vindt met een broodje, spreid dan een mooi servet of je favoriete bord uit. Dit moment is nu. Ons leven bestaat uit ‘nu’. Je denkt gewoon dat het er niet toe doet. Dit ben jij en jij leeft er nu naar. Hoe dit moment zal zijn, hangt van jou af. Het is belangrijker dan je werk, je zult de smaak de hele dag of maand meedragen. En in één moment wordt jouw realiteit gecreëerd. Belangrijke zaken en verkiezingen. Ze komen uit dit ‘nu’. Uitstel is het resultaat van dit moment en deze dag. De consequentie is dat ik niet belangrijk of onbelangrijk ben, iets is belangrijker, niet ik. Als dit een gewoonte is of een keten van onbewuste keuzes, komt het moment van de grote keuze - 17-23 jaar; 35-45 jaar.Keuze: wie je bent. Beroep, huwelijk, huwelijk, carrière, gezin. Deze prioriteit is hoe ik elke dag thee ga drinken, met wie en of ik tijd heb om het te drinken. Zal ik graag koffie drinken in een café, of zal ik tussen de taken door een tussendoortje nemen? Een partner kiezen, een beroep - dit is een model voor ongeveer 15-20 jaar. Als het begint te "glitchen", dan moet je doorgaan - een ander kind baren en er zal nog een carte blanche zijn voor ongeveer 8-9. jaar. Maar... er zal een crisis komen. Als je de keuze maakt vanuit geluk, dan vindt er ontwikkeling plaats in de kwaliteit van leven. Zo niet, dan zul je het je herinneren: je hebt ervoor gekozen omdat het gemakkelijker was, dat adviseerden je ouders. De huwelijks- en gezinsstructuur zijn niet onmiddellijk zichtbaar, maar scenario's verlopen vaak op rolletjes. Weggelopen bij je ouders? Of ze wisten niet wat ze precies wilden. Er is geen zoektocht naar jezelf. Er is creativiteit. De angst voor fouten wordt geactiveerd als er veel keuze is. Als ik voor mezelf kies, wat als ik het niet doe? Wat als ik alleen of alleen gelaten word? Wat als ik de concurrentie niet kan verslaan? Let op: de keuze wordt gemaakt uit programma’s die al verslagen zijn en uit ‘ik kan niet’ of ‘ik kan niet’. Vanuit een zwak punt, niet vanuit een sterk punt. Wanneer een midlifecrisis toeslaat, is het opnieuw een keuze. Dezelfde. Het leven lijkt opnieuw te vragen: kijk, er is nog steeds een kans om je leven te leiden - wil je die? Neem je het aan? En dan... verdomme... Hoe? Er is sprake van een stereotype. Hoe wil ik het? Hier komen de sterke punten naar voren. Er zijn geen garanties, maar... Die waren er ook niet in het vorige model. Je kunt en moet naar je model kijken. Het bestaat al en wordt door iemand in de wereld vertegenwoordigd. Variaties zijn jouw creativiteit. Er zit een addertje onder het gras: wat als ik het niet ben? Ja en nee. Je zult in een nieuwe kwaliteit van jezelf zijn en als er zo'n omgeving naast je zou zijn, zou je er niet aan denken, je zou rustig jezelf zijn. Nieuwe gedachten over jezelf. Maar... je had ze en gebeurde in zulke onverwachte 'nu's' als déja vu, als passie, als tranen in je ogen omdat je jezelf herkende. Je durfde het gewoon niet... Als je deze transitie mist, zal het leven volgens scenario's verlopen. Zoals al gebeurde. Het herhalen van de cyclus met een nieuwe echtgenoot, plus de biologische ‘klok’ gaat aan. Ze zeggen: overleven. Er is geen sprake van nieuw nemen. Wanneer je besluit en iets nieuws aanneemt, begint een nieuw aftellen - je hersenen begrijpen en zien waar je heen gaat, je hebt veel plannen. En je moet de maximale hoeveelheid energie, kracht en inspiratie geven. Dus mensen die plannen voor het leven hebben, hebben een lang en sterk leven. Het leven kent geen ‘veranderingen’, geen ‘pauzes’ voor lunch of diner. Je kunt niet tweemaal in dezelfde rivier stappen. De levensadem stopt geen seconde. Het komt door degenen die zeggen: “Oké, ik zal het leven.” De angst voor fouten ‘achtervolgt’ en het lijkt erop dat er tijd genoeg is. Maar dat is niet waar. Het is gewoon nu. Als het lijkt: ik doe alles opnieuw en leef,...oeps. Einde. Er zijn geen plannen en het leven sijpelt niet in knelpunten. Het komt alleen voor degenen die het doen en begrijpen: dit is VOOR ALTIJD. Er is altijd wel iets aan de hand, er zullen altijd taken zijn. En het oplossen van problemen is geen probleem, maar geluk. Hierin schuilt ontwikkeling, groei, geluk en kracht. Geen stoppen nodig. We hebben evenwicht nodig. Dit is anders. Hoe uitstelgedrag te overwinnen? Begrijp de essentie ervan: dit is jouw leven, of wat je als erfenis hebt ontvangen. Toen je het besefte: stel niet elk ‘nu’ uit. Meestal is dit het moment waarop de claim wordt opgenomen. Aan degenen die in de buurt zijn. Ze begrijpen je hier niet van. Dit is jouw taak. Ze kunnen niet voor je veranderen als het niet hun plan is. En dit is een interne verandering. Echtgenoot of moeder