Is het je ooit overkomen dat, onder invloed van bepaalde omstandigheden - verschillende (een vakantie, een verrassing, de gemeenheid van anderen, kwade bijtende woorden, enz.) Emoties je zo overweldigden dat je er niet mee om kon gaan. Ik denk dat ik me niet vergis als ik zeg wat er met bijna iedereen is gebeurd. En als dit positieve emoties waren, geweldig, want het is niet nodig om ze te verbergen. Je kunt ze veilig uiten: lachen, blij zijn, huilen van emotie, enz. Maar wat moet je doen als je overweldigd wordt door zogenaamde ‘negatieve’ emoties, omdat ze de grootste zorg veroorzaken? Laten we, voordat we hierover praten, eens kijken wat emoties in het algemeen zijn? Emotie is een natuurlijke psychofysiologische reactie op een stimulus. Ik benadruk - natuurlijk. Met andere woorden: als een voorbijganger naar je lacht, wordt je ziel hoogstwaarschijnlijk licht en vreugdevol, en lacht jij terug. En als je onbeleefd bent, ontstaan ​​er compleet andere gevoelens - bijvoorbeeld: woede, wrok, irritatie. In het eerste en tweede geval zijn de glimlach en onbeschoftheid van anderen irriterend. Irriterende factoren kunnen verschillend zijn: een gelezen boek, een tv-programma, het weer, een kwijtgeraakte bon, enz. En dit is iets dat vaak niet van ons afhangt. Maar de emoties die we als reactie ervaren, iedereen is er verantwoordelijk voor, en vooral voor de uitdrukking ervan naar buiten. Zijn er goede of slechte emoties? Is vreugde bijvoorbeeld een positieve of negatieve emotie? Wat denk je? Natuurlijk is het positief. Wat als er vreugde ontstaat op het moment dat iemand faalt? Wat dan? "Goed!" - jij zegt - "Dit is compleet anders - dit is leedvermaak." Precies - kwade vreugde. We hebben vaak de neiging onszelf te rechtvaardigen - ze zeggen: het is mijn eigen schuld, ik heb goede bedoelingen. En toch blijft het feit bestaan. Of bijvoorbeeld angst: is dit gevoel positief of negatief? Negatief? Misschien, maar hoe zit het dan met het instinct van zelfbehoud? Als er geen angst was, hoeveel domme dingen zouden we dan niet doen? Het blijkt dus dat de verdeling van emoties in “+” en “-” zeer willekeurig is. Het is eerder gepast om te praten over sociaal goedgekeurde en sociaal afgekeurde emoties. Het voelen van tederheid is bijvoorbeeld goed, maar jaloezie is slecht. Dit zijn attitudes die vaak in de kindertijd worden bijgebracht door ouders, leraren en belangrijke anderen. Emoties zijn niet goed of slecht: ze bestaan ​​gewoon. En dit moet als vanzelfsprekend worden beschouwd. Dus wat te doen met voorwaardelijke “-” emoties, namelijk: wrok, woede, irritatie, woede - vul deze lijst zelf in. Als je ze de vrije loop laat, is dat immers destructief voor de relatie. En als je het onderdrukt, is het destructief voor jezelf. Stel je voor dat ons lichaam een ​​zak is. Het is gevuld en gevuld, er is geen ruimte meer in, en iedereen knijpt en verdicht, uiteindelijk zal het gewoon uit zijn naden barsten - het zal barsten. Hoeveel kun je je spirituele tas overvullen? Totdat je lichaam pijn doet. Het is immers al lang door artsen en psychologen bewezen dat chronische ervaringen en onderdrukking van emoties gepaard gaan met lichamelijke ziekten (hypertensie, gastritis, zweren, enz.), om nog maar te zwijgen van allerlei soorten neurosen. Dus, wat zullen we doen? - de vraag rijst. Er zijn veilige manieren om op negatieve emoties te reageren (uitbarsting). De aanbevelingen zijn als volgt: 1) Neem op een moment van sterke emotionele intensiteit een pauze in de dialoog (indien mogelijk). Stel dat u later op het gesprek terugkomt. Omdat een agressief gesprek nooit constructief kan zijn. Bovendien bestaat het risico dat u in wederzijdse beschuldigingen en beledigingen terechtkomt. 2) Sluit u af en blaas stoom af zonder getuigen. Er zijn verschillende methoden: - alles uitspreken tegen een denkbeeldige dader, zonder dat hij er een brief over schrijft zal niet lezen - op het kussen slaan, alles zeggen, wat is pijnlijk? Iemand hakt hout, iemand rent, iemand danst, iemand tekent. Als de voorgestelde methoden niet bij je passen, zoek dan naar die van jou. Het belangrijkste is om je gevoelens te ventileren. En als hij loslaat, ga dan terug naar het gesprek. Haast je niet om sceptisch te grijnzen - probeer het. En onthoud! Iedereen ervaart emoties, maar het is jouw keuze om hun gevangene of meester te zijn..