Wat is het fijn om een ​​klein, lief, zo’n buitengewoon mooi kind te knuffelen en te kussen. Wat een genot om vredig snurken te horen en de geur van je geliefde en geliefde kind in te ademen. Hoe teder knuffelt en knuffelt een kind in een droom. Zoveel oprecht vertrouwen en rust. We presenteren een beeld van een prachtig, vredig en gelukkig gezin. Papa, mama en baby slapen samen. Op het eerste gezicht is de situatie volkomen onschadelijk, zelfs aangenaam, en creëert een sfeer van tederheid en liefde. Lieve en zachte, prachtige en mooie baby voelt zich goed in het bed van zijn ouders. Hij is op zijn gemak en geniet ervan. Samen met hem ervaren wij, ouders, vreugde en vrede. Dit kan een jaar duren, een tweede, een derde, een vierde... En een volkomen natuurlijk moment komt dat, met zijn eigen wiegje, dit ondeugende en aanhankelijke, zeer geliefde kind, 's avonds, voordat hij naar bed gaat, springt automatisch in het bed van zijn ouders en "spint" lieflijk in een deken, terwijl hij zich klaarmaakt om naar bed te gaan. En voor ons, ouders, wordt het al krap, het kind groeit, neemt steeds meer ruimte in beslag en veroorzaakt daardoor bepaalde ongemakken. We beginnen hem naar zijn wiegje te brengen, maar de baby voelt zich daar slecht. Hij wordt ziek of is wispelturig, en we bezwijken voor zijn trucs, brengen hem naar ons bed, waar hij zachtjes in slaap valt. Meestal brengen onbaatzuchtige vaders, die teder zijn voor hun vrouw en kind, een offer: ze verlaten het echtelijke bed. Ze slapen op de bank, op de grond, waar dan ook, om de gezinsvrede niet te verstoren. Er zijn nog twee mensen in het echtelijke bed: moeder en kind. Het lijkt een volkomen onschuldige situatie. De man slaapt apart, moeder en kind slapen samen. In deze situatie doet zich een moment voor: psychologische incest, vervanging van concepten, vervanging van echtgenoten. Ik begrijp dat een bed slechts een meubel is dat is ontworpen om te slapen. Maar dit is niet zomaar een bed, het is een ‘echtelijk bed’. Een plek voor echtgenoten. Het huwelijksbed is het heilige der heiligen waar man en vrouw elkaar alleen ontmoeten om hun liefde voor elkaar te vieren. Wat doet een kind in het echtelijke bed? Er is geen plaats voor een kind in het echtelijke bed! Dit is gevaarlijk voor de relatie tussen echtgenoten, gevaarlijk voor de vorming van de persoonlijkheid van het kind en zijn psychoseksuele ontwikkeling. De situatie is gevaarlijk voor het hele gezin! Bescherm uw huwelijksbed tegen de aantasting van onze zeer geliefde kinderen. Onze geliefde en lieve baby's hebben hun eigen slaapplek, ze hebben hun eigen plek om te wonen. Laat hen, de kinderen, zich op een natuurlijke en veilige manier ontwikkelen. De baby heeft zijn eigen bed - het is nuttig voor hem, maar ook voor zijn plaats in hun leven. Het onze, het huwelijksbed, is een gebied van intimiteit voor echtgenoten, een gebied van interesse voor elkaar, een gebied van passie. Een relatie vol passie betreft slechts twee mensen, en daar is geen ruimte voor een kind..