I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

We komen allemaal uit de kindertijd - iedereen weet dit al. Dit is de reden waarom psychologen werken met jeugdtrauma's. Denk aan je jeugd en je moeder. Welk beeld van je moeder verschijnt voor je? Is ze vriendelijk en vrolijk of agressief en kritisch? Is je moeder blij met het leven? Vanaf de eerste dagen absorberen we wat ons omringt, en dit is onze ouderlijke familie. Dit zijn allemaal de voor- en nadelen van onze ouders. Het ontbreekt ons aan iets (liefde, acceptatie, zorg, begrip), iets maakt ons boos en irriteert ons (schreeuwen, beledigingen, vernedering), iets doet ons pijn en soms traumatiseert het ons ernstig. En er komt een moment dat we zeggen dat we niet zoals onze moeder of vader willen zijn. Dat we in ons volwassen leven alles anders gaan doen. En wij, terugkijkend op onze ouders, doen eigenlijk alles wat het tegenovergestelde is van hen. Zonder te merken dat we in hen veranderen. En hoe meer we voor hen weglopen, hoe meer en meer we op elkaar gaan lijken. Waarom? Omdat de interne aandacht nog steeds op de ouders gericht is. “Ik heb mijn moeder vaak gevraagd om me met dit en dat te helpen, maar ze heeft het nooit gedaan. Waar gaat deze zin over? Het gaat over verantwoordelijkheid, jouw verantwoordelijkheid, over een klacht die je om de een of andere reden niet accepteert of niet wilt accepteren. Als we iets ontkennen, dan is dat precies wat we worden. Door naar negativiteit te kijken, worden we het zelf. Wat moeten we doen? Neem om te beginnen als voorbeeld wat je wilt worden. Er zijn twee manieren om ‘van’ en ‘naar’ te gaan. Van negatief naar positief. De tweede is effectiever. Ja, je ouders zijn verre van ideaal. Probeer door hun ogen naar de wereld te kijken. Onthoud wat ze je vertelden over hun jeugd. Denk aan hun leven. Vaak was het verre van ideaal. Ze gaven je niet meer en niet minder dan ze zelf hadden: hun angsten en hun complexen, hun angsten en projecties van de wereld. Meer hadden ze simpelweg niet. Hoe meer we onze ouders veroordelen, hoe dichter we bij hen komen. Door onze ouders te veroordelen, lijken we onszelf boven hen te stellen. Slimmer, wijzer, empathischer en begripvoller dan ouders. Wij worden ouders van ouders. Maar dit is a priori onmogelijk. Het loslaten van wrok jegens je ouders is moeilijk, maar het is heel goed mogelijk met de hulp van een psycholoog. Een gezonde relatie met je moeder is de sleutel tot het gelukkige leven van je dochter. Een gelukkige moeder heeft gelukkige kinderen. Daarom is het belangrijkste voor een moeder om gelukkig te zijn. En het allerbelangrijkste voor vaders is dat ze van de moeder van hun kinderen houden. Advies kun je krijgen door een afspraak te maken via telefoonnummer 8 903 373 36 00 (Whats App). )