Vandaag zullen we het hebben over zaken als verantwoordelijkheid en onverantwoordelijkheid. Ik zal beginnen met het pijnlijke punt. Wie is deze onverantwoordelijke persoon? Een onverantwoordelijk persoon is iemand die, wanneer hij wordt geconfronteerd met problemen en mislukkingen in zijn leven, iemand de schuld begint te geven, maar niet zichzelf. Bijvoorbeeld: de Schepper, de staat, ouders, een slechte gezondheid, het weer, wat dan ook, alleen jezelf niet. Zonder het te weten veroorzaakt hij onherstelbare schade aan zowel de samenleving als geheel als aan specifieke mensen individueel. Ik stel voor om eerst te begrijpen wat ‘verantwoordelijkheid’ is en waar deze vandaan komt? Vanuit ethisch oogpunt betekent dit concept de bereidheid om zichzelf te erkennen als de oorzaak van iemands daden, daden en de gevolgen ervan. In ieder geval is dit ongeveer hoe de populaire Wikipedia het interpreteert. Maar ik zou er ook namens mezelf aan willen toevoegen dat verantwoordelijkheid niet alleen een moreel bewuste verplichting is om verantwoordelijk te zijn voor je daden, maar ook een verplichting om verantwoordelijk te zijn voor je woorden! Ja, precies voor de woorden! Omdat mensen woorden vaak links en rechts verspreiden, zonder aandacht te besteden aan de inhoud ervan. Eén stelling lijkt dus opgelost. Laten we een ander concept nemen: onverantwoordelijkheid is een concept dat volledig het tegenovergestelde is van verantwoordelijkheid. Onverantwoordelijkheid is de positie van een persoonskind dat in de wereld van de kleuterschool leeft, zonder taken en verplichtingen. Wie niet denkt dat verplichtingen moeten worden nagekomen, en dat het niet nakomen ervan verantwoordelijk moet worden gehouden. Een onverantwoordelijk persoon is in de regel een zeer goede pleitbezorger voor zichzelf. Alle onverantwoordelijke mensen zijn verschillend, je zult geen twee identieke onverantwoordelijke mensen vinden mensen, maar hier gaat het om de mislukkingen en problemen van onverantwoordelijke mensen, ze zijn allemaal hetzelfde. Laten we dus de problemen en mislukkingen van onverantwoordelijke mensen opsommen, waarvoor ze iedereen behalve zichzelf de schuld geven. In de eerste plaats zijn er problemen die verband houden met hun persoonlijke leven . Een onverantwoordelijk persoon heeft, naar eigen zeggen, nooit geluk in de liefde. Op de tweede plaats staan ​​problemen die verband houden met onderwijs. Als het gaat om het rechtvaardigen van zijn gebrek aan goede opleiding, is een onverantwoordelijk persoon erg sluw. Onder onderwijs verstaat een onverantwoordelijk persoon een extreem dure opleiding in een zogenaamde prestigieuze onderwijsinstelling, waar niet iedereen, maar slechts een select aantal, eraan kan deelnemen. Maar hier kan de Schepper (lot, toeval) opnieuw meedoen aan de rechtvaardiging, wiens wil, zoals reeds vermeld, zich uitstrekt tot alles, inclusief training in een prestigieuze onderwijsinstelling. En ten slotte reduceert een onverantwoordelijk persoon zijn hele opleiding uitsluitend tot het vermogen om de gedachten van anderen te citeren. De staat moet optreden als beklaagde voor lage pensioenen, lage lonen en problemen op het werk. En wat is het huisvestingsprobleem waard? De staat, en alleen de staat, is verantwoordelijk voor het feit dat niet iedere persoon vanaf zijn geboorte minstens een eenkamerappartement krijgt in een stad waar dezelfde persoon in de toekomst verzekerd is van een goedbetaalde baan en een fatsoenlijke en goedbetaalde baan. betaalde ouderdom. Laten we het samenvatten. Het bleek dat een onverantwoordelijk persoon iemand is die geen geluk heeft in zijn persoonlijke leven, slechte huisvesting en materiële omstandigheden, problemen op het werk en geen vooruitzichten op een hoog pensioen. Uit al het bovenstaande volgt dat als je dat niet wordt Als je een verantwoordelijk persoon bent, dan kun je veilig iedereen als de schuldige van alles beschouwen. Je kunt mij bijvoorbeeld als de schuldige van alles beschouwen, en ik als jij. En wij allemaal samen kunnen veilig alles aan de staat of aan de Schepper wijten. Onze ouders, die ze nog in leven hebben, kunnen ook verantwoordelijk zijn voor de meeste van onze problemen. Er kan veel aan de zogenaamde ondankbare kinderen worden toegeschreven. Ongetalenteerde kinderen - leraren zijn hier verantwoordelijk voor. De auto is gestolen, de politie heeft de schuld. Een slechte gezondheid is de schuld van artsen en anderen, bijvoorbeeld alcohol- en sigarettenfabrikanten. En zo verder. Wat te doen? Niets. Als we besluiten onverantwoordelijke mensen te blijven, hoeven we niets te doen. Anderen zullen alles doen. WHO? Goed,.