Mensen die naar een afspraak komen, zijn vaak in de war over wat zelfverzekerd gedrag is, agressief en onzeker, of worden op een andere manier passief-agressief genoemd. Vandaag zou ik graag gedragsmarkeringen willen schrijven die mensen kunnen gebruiken om zichzelf te testen en de eerste stap te zetten in de richting van het veranderen van hun gedrag. Zelfvertrouwen: - het vermogen om uw gedachten en gevoelens in een sociaal aanvaardbare vorm te uiten, dat wil zeggen zonder anderen te vernederen - de bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen voor uw daden - een constructieve benadering van het oplossen van problemen - de wens om geen inbreuk te maken op de belangen van anderen . Het doel van assertief gedrag is zelfactualisatie. Zelfverzekerd gedrag kan bijvoorbeeld worden gekarakteriseerd door het uiten van iemands wensen of het vragen aan een ander om ergens in te veranderen, dit wordt direct uitgedrukt. Agressiviteit: - de neiging om je gedachten, gevoelens en verlangens te uiten in de vorm van eisen en bevelen, beschuldigingen en beledigingen. - de wens om de verantwoordelijkheid voor iemands daden op anderen af ​​te schuiven - de wens om andere meningen te onderdrukken en zijn standpunt als doorslaggevend te laten gelden bij het oplossen van problemen - de wens om keuzes te maken voor anderen Agressief gedrag oogt vijandig. Het doel is dwang en bestraffing. Onzekerheid/passief-agressief gedrag: - onvermogen of onwil om iemands gedachten en gevoelens rechtstreeks te uiten - onvermogen om de verantwoordelijkheid voor zijn daden te aanvaarden door keuze te vermijden, dit recht aan anderen te geven - zijn belangen op te offeren bij het oplossen van problemen - angst om de belangen van anderen te schaden - vanwege een interne, vaak onbewuste overtuiging van de vijandigheid van de omringende wereld. Het doel van onveilig gedrag is in veel gevallen manipulatie, dat wil zeggen pogingen om anderen in het geheim en indirect te controleren en hen ondergeschikt te maken aan iemands belangen. Passief-agressief gedrag in interpersoonlijke relaties heeft vaak tot doel de ander indirect te straffen door schuldgevoelens op te wekken, hoewel de partner van de passief-agressieve persoon er niet in slaagt hem de schuld te geven van buitensporige eisen, agressie of een verlangen om te straffen. Een persoon spreekt bijvoorbeeld niet direct over zijn verlangen, doet het indirect, met hints, met enige angst en ongerustheid, of doet helemaal geen pogingen om te bereiken wat hij wil: hij kan eenvoudigweg zwijgen. De overheersing van het passief-agressieve patroon leidt iemand gewoonlijk tot ontevredenheid over zijn relaties met andere mensen, omdat hij vaak vol onuitgesproken grieven zit. De mensen om hem heen beginnen op hun beurt het contact met hem te vermijden, omdat ze het schuldgevoel beu zijn dat voortdurend gepaard gaat met relaties met deze persoon..