Van de auteur: Ik had nooit gedacht dat ik de Chinezen zou bedanken voor de vrede in mijn gezin. Maar hun speelgoed stelt mij in staat de tranen van mijn zoon te vermijden en mijn gezag te vergroten. Ja! Ja! en nogmaals ja! Vandaag heb ik heel serieus DANK U aan de Chinese heren gezegd voor hun plastic Chinese speelgoed... In mijn kindertijd waren speelgoedsoldaatjes enzovoort stevig en meestal gemaakt van ijzer. Geen kans op breken, ze waren praktisch eeuwig. Het was gemakkelijker om te verliezen dan om te breken. De grootouders van mijn zoon gaven hem een ​​badmeester met een motorfiets - een soort Amerikaanse cowboy met een heleboel toeters en bellen. Uiteraard bestaat het uit een heleboel plastic onderdelen - op sommige plaatsen wordt het bij elkaar gehouden met schroeven (ja, alleen maar schroeven - ik was zelf verrast door de vindingrijkheid van de Chinezen), en op andere plaatsen past het onderdeel simpelweg door er kracht aan toe te voegen in een groef of gat en wordt daar min of meer vastgehouden. Een klein kind heeft genoeg moeite om iets los te schroeven en eruit te trekken, maar hij mist de kracht en behendigheid om het er weer in te stoppen. Als gevolg hiervan komt vanmiddag een verdrietige zoon naar me toe met deze redder - hij strekt de redder en zijn been uit en vraagt: papa, repareer het... Ik werp een blik op de patiënt, ik ben blij dat zijn wonden niet dodelijk zijn . Ik vraag me af welke manipulaties er moeten worden gedaan om het been vast te maken... Goeie handigheid, geen fraude - en de redder is weer veilig en wel. Ik kom 's avonds thuis. Twee delen van de motorfiets van deze redder liggen eenzaam voor mijn computer. Toch ben ik er gekomen, merk ik. En... ik begin de schade aan de apparatuur te inspecteren. Er zijn geen grote storingen - dezelfde goochelarij en gebrek aan fraude - ze redden! Alle lof zij de Chinezen! Het is gemakkelijker om hun motorfiets uit elkaar te halen dan om hem kapot te maken... En daarom papa's autoriteit en karma + een paar punten. Bedankt voor uw aandacht! Met u was Kirill Budkevich, organisator van de club "Daddy Can", hoofd van het trainingsbedrijf "Partner", coach, psycholoog, consultant http://partnera.org/