Van de auteur: Hoe overleef je op een rustigere en gemakkelijkere manier de dood van een geliefde? Het komt onverwachts, zelfs als je je er al een aantal jaren op voorbereidt. Ondanks de natuurlijkheid veroorzaakt de dood van een geliefde altijd de meest ernstige, pijnlijke emotionele toestanden. Wat is de werkelijke reden voor het optreden van dergelijke omstandigheden? En hoe kan ik de dood van een geliefde rustiger en gemakkelijker overleven? Ik herinner me dat toen mijn grootmoeder in 1990 stierf, ik voor het eerst begon na te denken over de vraag: - Waarom ervaar ik wanhoop, verdriet en leegte als mijn geliefde sterft? , etc. p.? Ik heb mezelf deze vraag vaak gesteld, maar ik kon hem niet meteen beantwoorden, omdat je om zo'n complexe vraag te beantwoorden, er vanuit verschillende invalshoeken naar moet kijken. We beschouwen de dood immers vaak slechts van één kant: de negatieve kant. Tegelijkertijd heeft elke gebeurtenis ook een keerzijde. Dat is wat we zullen proberen te onthullen. We reageren allemaal anders op het verlies van een dierbare en zijn overlijden. Dit hangt niet alleen af ​​van de mate van emotionele verbondenheid, maar ook van ons aangeboren type denken en zenuwstelsel. Mensen met een figuurlijk type denken ervaren deze kloof bijvoorbeeld levendiger en emotioneler. Tranen en vreselijke dromen worden hun constante metgezellen. Vaak beginnen kinderen met een fantasierijke manier van denken, nadat ze een geliefde hebben verloren (vader, moeder, zus, broer, vriend, enz.), hun gezichtsvermogen te verliezen. Dit gebeurt omdat de belangrijkste sensor voor de perceptie van de omringende wereld voor mensen met fantasierijke intelligentie visie is. En daarom is het deze sensor die mogelijk als eerste lijdt na ernstige emotionele ontreddering en stress. Mensen met andere ontwikkelde denkwijzen (abstract, logisch, systemisch, intuïtief, verbaal, etc.) ervaren de dood van een dierbare minder vaak. emotioneel. Het hartzeer van verlies en verdriet kan echter ook ernstig zijn. !!Stadia van verdriet!!In de regel ervaren we na het verlies van een geliefde de ontwikkeling van bepaalde stadia van verdriet, die, afhankelijk van individuele kenmerken, tot uiting komen in onze perceptie van de tragische gebeurtenis. tot negen dagen) Het nieuws van de dood van een geliefde brengt een persoon in een verdoving, waarin hij weigert te accepteren wat er is gebeurd. Dit kan zich echter op verschillende manieren uiten. Een persoon kan bijvoorbeeld in wanhoop vervallen en weigeren zich voor te bereiden op de begrafenis, terwijl hij zich terugtrekt in zijn innerlijke wereld. Of, integendeel, hij manifesteert zich het meest actief, neemt deel aan de voorbereidingen voor de begrafenis en ondersteunt actief andere familieleden. In dit stadium is het belangrijkste om tijd te vinden om lekker te huilen en zelfs te snikken (als er zoiets is). verlangen intern). Tranen zijn een aangeboren medicijn dat helpt onderdrukte emoties en nerveuze spanning zeer effectief los te laten. Ontkenning van verlies (tot veertig dagen) Vanaf de wake en daarna kunnen er gedachten opkomen dat uw dierbare niet is overleden, dat hij ergens in de buurt loopt. Tijdens deze periode heb je vaak dromen met de overledene, 'communicatie' met hem vindt plaats in een droom. Als dromen en gedachten over de overledene constant worden en je beginnen te storen, betekent dit dat je het verlies nog niet hebt geaccepteerd en dus diep diep in je ziel zul je ook lijden. Gedurende deze fase is het belangrijkste de volledige acceptatie van een van de onveranderlijke natuurwetten: de overgang van materie naar een andere staat. Acceptatie van verlies (tot zes maanden). maanden na het verlies kan een staat van verwoesting optreden als gevolg van uitputting van kracht: het lijkt voor de persoon dat hij zich nooit meer goed zal voelen, de pijn is erg sterk. Er kunnen verschillende gedachten en gevoelens ontstaan ​​(schuldgevoelens, waarom heb je mij verlaten, hoe gaat het nu zonder jou, enz.). Dit zijn volkomen normale gedachten, vooral voor degenen die daadwerkelijk prettige emoties van de overledene hebben ontvangen toen hij nog was In dit stadium is het belangrijk om niet alleen de dood van een geliefde te accepteren, maar ook om te begrijpen dat al deze gedachten en gevoelens met betrekking tot het verlies van een geliefde slechts zelfmedelijden zijn. We hebben geen medelijden met de overledene, we hebben medelijden met onszelf, dat we iets waardevols in ons leven hebben verloren en er geen plezier uit kunnen halen (tot 10.00 uur).Gedurende deze periode vindt er een volledige aanvaarding plaats van een geliefde, als overleden persoon, en treedt geleidelijk opluchting en zelfs een golf van kracht in. Er komt een toestand waarin je de volgende keer gemakkelijk met verdriet om kunt gaan. Er kunnen echter 's avonds en in dit stadium miltgolven optreden. Het is belangrijk om te begrijpen dat dit hetzelfde zelfmedelijden is. Door medelijden met onszelf te hebben, vergroten we dus alleen maar ons lijden. !!Hoe het psychologische trauma veroorzaakt door de dood van een dierbare neutraliseren? Methode voor onmiddellijke neutralisatie van psychologisch trauma (twist)!! Ondanks de ernst van wat er gebeurt, zijn er nog steeds psychotherapeutische technieken die op een natuurlijke manier snel en effectief pijn, shock en intern lijden als gevolg van het verlies van een dierbare kunnen wegnemen Hiervoor heeft u meer dan één persoon nodig die de “verwerker” zal zijn in uw onafhankelijke psychotherapiesessie. Als er niemand bij u in de buurt is, kunt u dit volledig zelf doen. Hoe ziet dit eruit? Laat niemand je op dit moment lastig vallen. Ga op de grond staan ​​met uw voeten in een comfortabele positie, op schouderbreedte uit elkaar. Sluit je ogen en voel jezelf hier en nu, voel je adem en je voeten op de grond. Denk aan het meest traumatische moment van de gebeurtenis met de overledene. Stel je voor dat je een video bekijkt en een stilstaand beeld maakt op het voor jou moeilijkste moment. Beschrijf vervolgens: - de foto (wat je voor je ziet). Het beeld mag niet bewegen. Dit is een stilstaand beeld. - emoties. Welke emoties je op dit moment ook ervaart, probeer ze bewust in je lichaam te voelen. - gedachte. Probeer bij te houden welke gedachten je op het moeilijkste moment had en welke gedachten je nu ervaart. Richt daarna de wijsvinger van je dominante hand naar het midden van dit frame en begin langzaam rond je as te bewegen. Ongeveer 3-4 beurten. Op dit moment is het belangrijk om al je emoties, sensaties en pijn te intensiveren. Je sleept deze foto met je vinger zodat deze niet verdwijnt, de tijd verandert niet en je verzet je niet tegen je gevoelens en gedachten. Het is beter om een ​​partner bij je te hebben die je bij de schouders vasthoudt en je omdraait tegelijkertijd help je alle negatieve emoties en ervaringen te voelen. Einde van het proces: laat je hand zakken, open je ogen. Kijk wat er met het traumatische moment is gebeurd. Als je nog steeds pijn en zwaarte ervaart, moet je deze oefening nog 2-3 keer herhalen. Het belangrijkste hier blijft dat je bewust en opzettelijk al je pijn en die emoties die je in jezelf probeert te onderdrukken, ervaart. Met deze methode kun je verdriet ervaren en ‘stoom’ afblazen in de vorm van een emotionele lading, waardoor je jezelf kunt bevrijden van psychologische trauma’s. Haal dan diep adem en stel je voor dat elke cel van je lichaam gevuld is met licht en acceptatie. Wat te doen als al deze pijn en zwaarte in de vorm van zorgen en lijden over een dag, week of maand weer op je afkomt. Het is belangrijk om hier te begrijpen dat de pijn van verlies verband houdt met ons zelfmedelijden. We zijn gekwetst omdat we de emotionele connectie kwijt zijn. In feite is de emotionele connectie niet verdwenen. Emoties worden niet geboren door externe factoren, maar door ons denken. Het zijn onze gedachten die onze realiteit creëren. Wat belangrijk is, is niet eens de overledene zelf, maar hoe je hem waarneemt. Je perceptie creëert een emotionele verbinding. Maar wat als je alles begrijpt, maar lijden en pijn nog steeds ergens diep in je ziel zitten? Omdat lijden wordt veroorzaakt door zelfmedelijden, kun je het beste overschakelen naar empathie voor andere mensen in plaats van door interne ervaringen Empathie voor anderen betekent dat je in plaats van je emoties en sensaties de gedachten, verlangens en gevoelens van andere mensen probeert te begrijpen. Dit kunnen uw dierbaren, vrienden of vreemden zijn. Het belangrijkste hier is om de aandacht van jezelf naar anderen te verleggen. Voel je als hen, zet hun gevoelens op de eerste plaats en absorbeer, zoals ze zeggen, de gedachten, emoties en verlangens van deze mensen alsof ze de jouwe zijn/