Opgroeicrises zijn perioden waarin een scherpe sprong in de ontwikkeling plaatsvindt: in korte tijd gaat het kind naar een nieuw niveau, beheerst het nieuwe vaardigheden en capaciteiten Er worden merkbare verschuivingen in de mentale ontwikkeling waargenomen. Een van de belangrijkste kinderen ervaart complexe crises tussen de leeftijd van 2,5 en 4 jaar. Het is deze periode die de crisis van drie jaar wordt genoemd. De crisis van drie jaar komt tot uiting in het feit dat het kind zichzelf als een afzonderlijk persoon begint te zien, zich bewust wordt van zijn eigen 'ik' de grenzen opzoeken van wat is toegestaan. Een kind tijdens deze crisis wordt gekenmerkt door de volgende gedragskenmerken: • onafhankelijkheid - het kind wil zich volwassen voelen, dus moet hij alles zelf doen: aankleden, schoenen aantrekken, de trap afgaan, de straat oversteken, niet met zijn handen, maar met zijn eigen voeten heeft, vanuit zijn oogpunt, niemand anders het recht om bijvoorbeeld op een knop in een lift te drukken of het licht aan te doen • eigenzinnigheid - het verlangen om tegen ouders in te gaan; despotisme - een kind probeert zijn ouders te manipuleren, hen te dwingen zijn wensen te vervullen, waarbij hij zijn toevlucht neemt tot welke methode dan ook, inclusief publieke hysterie; • koppigheid - het kind blijft tot het laatst op zichzelf staan, zelfs als hij zelf al beseft heeft dat hij dat niet doet; heb het nodig; • devaluatie - het kind kan zijn ouders bellen of slaan. Op dit moment verkeert de baby in een constante staat van protest, probeert hij alles andersom te doen, niet zoals hij wil, zeggen ze, maar op zijn eigen manier. . Communiceren met een kind tijdens een crisis is buitengewoon moeilijk, omdat zijn gedrag zelfs de meest evenwichtige en kalme ouders uitput. Hoe zich te gedragen met een kind tijdens een driejarige crisis We zullen enkele aanbevelingen doen: 1. Wees geduldig en wees bereid om met een kalme, stille en gelijkmatige stem met uw kind te communiceren, zelfs als hij huilt en hysterisch is. Dit is de enige manier om het conflict glad te strijken, dus je zult moeten leren je eigen emoties in bedwang te houden.2. Moedig uitingen van onafhankelijkheid aan. Dit helpt niet alleen conflicten te vermijden, maar helpt het kind ook om eenvoudige alledaagse vaardigheden snel te consolideren. Laat uw kind zich aankleden, zijn schoenen aantrekken, kiezen welk sprookje hij wil lezen, welke kleding hij vandaag moet dragen of welk speelgoed hij moet kopen. Geef hem de keuze uit verschillende opties die net zo goed bij u passen. Dit is de gemakkelijkste manier om een ​​compromis te vinden. Als een kind erop staat zelf iets te doen dat hij beslist niet zal kunnen, moet u hem daar niet van weerhouden. Als de actie veilig is, laat hem het dan proberen. Na een paar pogingen zal hij kalmeren en je laten doen wat je moet doen.3. Vertel uw kind dat niet al zijn wensen kunnen worden vervuld, en leg uit waarom. Laat u niet misleiden door geschreeuw en hysterie: als het kind begrijpt dat dit niet het gewenste resultaat oplevert, zal hij vroeg of laat stoppen met het gebruik van dergelijke manipulatiemethoden.4. Stel een reeks regels op die onder geen enkele omstandigheid kunnen worden overtreden, en maak nooit uitzonderingen. Het kind moet duidelijk begrijpen waar de grenzen tussen ‘mogelijk’ en ‘onmogelijk’ liggen. Anders zal het in de toekomst uiterst moeilijk zijn voor ouders om eventuele verboden te rechtvaardigen!