I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: Ik begin met het publiceren van fragmenten van mijn boek “Hoe kan ik een gezin redden of wanneer is het beter om te scheiden ' Fragment van het boek van Alexander Kichaev 'Hoe een gezin te redden of wanneer is het beter om te scheiden' Iedereen creëert het gezin wat hij verdient. En zelfs de meest eerlijke en fatsoenlijke persoon kan met zijn eigen handen een unie creëren die meer doet denken aan een serpentarium dan aan een gezin. Zoals we weten is de weg naar de hel immers geplaveid met goede bedoelingen. Hoe kan het: we wilden het beste, maar het bleek zoals altijd?! Ja, helaas, veel slimme en vriendelijke mensen, goede professionals, specialisten, respectabele burgers zijn psychologisch analfabeet en laten zich in relaties voornamelijk leiden door de zogenaamde wereldse wijsheid! Dit wordt niet op school onderwezen, en zelfs in instituten is psychologische kennis meestal gescheiden van het leven, niet aangepast en te academisch ‘correct’. Als psycholoog moet ik vaak observeren hoe hierdoor belachelijke en soms tragische fouten worden gemaakt, gezinnen, relaties, lotsbestemmingen instorten... Daarom is mijn belangrijkste taak in dit boek het delen van mijn kennis, mijn ervaring met succesvol zijn Het beheren van relaties met de wereld waarvan ik deel uitmaak, is familie. Ik wil dat je gezin je materiële en spirituele steun, energiebron en bron van geluk in dit leven wordt. Gedurende mijn vele jaren van oefenen heb ik honderden gezinnen helpen redden, en toen ik deze ervaring analyseerde, kwam ik op de proppen met bepaalde regels en patronen voor een gelukkig en succesvol gezin. Ik wil mijn kennis met je delen. En als uw gezin dankzij dit boek waardig uit de crisis komt, of u na verloop van tijd de hopeloze pogingen opgeeft om iets dat al lang achterhaald is weer tot leven te wekken, en moedig op zoek gaat naar een metgezel die u waardig is, dan is dit boek een aanrader. is niet voor niets geschreven... InleidingVanaf mijn kindertijd in De uitdrukking zit stevig in mijn hoofd verankerd: "Het gezin is de eenheid van de samenleving." De samenleving leek mij een eindeloze reeks cellen, zoals automatische kluisjes op een treinstation. Binnen leven kleine mensen als gezin, en buiten zijn er mensen zonder gezin. Sommigen maken verstandig hun eigen cel, bouwen erop voort of voegen deze toe aan de sociale rij, anderen zijn druk op zoek naar vrije cellen om er een container voor hun toekomstige gezin van te maken, anderen kijken heimelijk rond, halen de sleutels op of letten goed op slecht gesloten deuren van cellen waar ze kunnen binnendringen om iemands familie te vernietigen... Toen ik geïnteresseerd raakte in psychologie en vooral psycho-energetica, had ik een ander beeld van een gezin. Het is een levend, pulserend wezen, vergelijkbaar met het Yin-Yang-symbool, dat zich in een spiraal beweegt en ups en downs ervaart. Bovendien heeft elke nieuwe beurt een steeds grotere tijdsamplitude. Eerst een maand, dan een jaar, dan drie jaar, zeven jaar, vijftien, vijfentwintig... Pulsatie is de interne energie van relaties in het gezin, en ups en downs zijn een manifestatie van de harmonie of disharmonie van de vitaliteit van het gezin , zijn ritme. En ze zijn afhankelijk van vele redenen. Dit zijn leeftijds- en sociale veranderingen van echtgenoten, leeftijd en aantal kinderen, toeval of divergentie van levenswaarden, fysiologische en psychologische compatibiliteit. Evenals een groot aantal andere factoren, waaronder de locatie van planeten, sterren, getallen, enz. Maar vaak breekt de spiraal van het gezinsleven plotseling af of verandert deze in een saaie beweging in een vicieuze cirkel en geleidelijk aan vergaarde hulpbronnen drogen op, crises worden frequenter en langer, en het gezinsleven stopt, bevroren op het punt waarop er geen terugkeer meer mogelijk is. Is het mogelijk om de ‘verkeerde’ ontwikkeling van gezinsrelaties te voorkomen en het gezin te redden? Het is mogelijk, maar hiervoor moet u strategieën en manieren kennen en effectief gebruiken om familierelaties te behouden. Dat is wat we in dit boek zullen doen. Om de klassieker te parafraseren, zal ik zeggen dat ongelukkige vrouwen NIET op hun eigen manier gelukkig zijn de teloorgang van familierelaties gaat voor iedereen anders gepaard. Voor sommigen gebeurt dit in een beklemmende stilte, voor anderen te midden van hysterische uitroepen, het kletteren van borden, geklap./