I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

O małych paluszkach i unikający sposób odżywiania⠀⠀Post po ostatniej audycji, na prośbę subskrybentów❤⠀⠀⠀ A więc jeśli Twoje dziecko ma już 1,5-1,5- 2 lata, ten temat jest prawdopodobnie Ci bliski.⠀Jeśli dopiero jesteś w drodze do tego cudownego wieku - dodaj go do zakładek i bądź uzbrojony😄⠀⠀⠀ Wszystko zwykle zaczyna się w 7-8 miesiącu od „rozsmarowania wszystkiego na stole i etap na sobie”.⠀ Nazywany jest także etapem „mrugania okiem i braku zmian” „⠀⠀ Tutaj trzeba głęboko odetchnąć, przyciągnąć tatusiów i babcie, ale mimo to pozwolić dziecku na kontynuowanie procesu wcierania w siebie jedzenia .⠀Bo to nie jest chwilowa moda i próba sił Mamy - to sposób na zbudowanie „bezpieczeństwa” ze światem = jedzeniem 🍳⠀Dziecko przechodzi przez narządy smaku i dotyku, około 80% informacji o świecie jest przyjemny w dotyku, nie brzydko pachnie i może być smaczny.⠀⠀⠀Jeśli w tym wieku nie pozwala się dziecku bawić się jedzeniem, może w zasadzie odmówić spróbowania ludzkiego jedzenia.⠀Albo będzie pamiętało, na co zareagowałeś mniej drażliwy i zjem tylko to. Byli źli na posmarowany barszcz i puree ziemniaczane - zatrzymywał się na „suchym” jedzeniu - chlebie, makaronie, ciasteczkach. Dziecko chce mieć zadowoloną i szczęśliwą mamę. Już niedługo całkowicie przestanie psuć jej nastrój barszczem.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ To może być początek zaburzenia odżywiania unikającego. A czasami dochodzi do tego, że dziecko zjada 2-3 pokarmy. Albo sam. To też się zdarza.⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Przechodziłam przez to z dwójką dzieci, wiem, że to może nie być łatwe. Następnie wybrałem „zrób coś przy dziecku, nie wpychaj mu serwetki w twarz, kiedy jest w tym procesie, i umyj je wraz z połową pokoju dopiero, gdy skończy”. Nie mam innej rady😂 Może jednorazowe ceraty na całym obwodzie? Kolejnym częstym etapem jest sytuacja, gdy 1,5-2-letnie dziecko zaczyna odmawiać jedzenia lub nawet rozpoczyna strajk głodowy.⠀⠀ Nie przejmuj się. To właśnie w tym wieku charakterystyczna jest neofobia, czyli strach przed nową żywnością. Ten strach jest archaiczny, ale mówi o rozwoju zdolności umysłowych Twojego dziecka 🧐⠀⠀Wcześniej neofobia żywieniowa była ochronnym mechanizmem ewolucyjnym, przeżywały najbardziej ostrożne dzieci. „Najpierw zobacz, jak makak będzie się czuł po tych jagodach - potem sam to zjedz” lub „odgryź kawałek, przeżuj i wypluj” - mniej więcej tak to działa.⠀ A teraz mamy do tego ekipę przedszkola 😂Tam zainteresowanie jedzeniem znacznie szybciej bierze górę nad lękiem!⠀⠀ W tym okresie ważne jest, aby uzbroić się w cierpliwość. Nie przesuwaj jedzenia, nie przesuwaj jedzenia podczas słuchania kreskówek, nie karz. Poczekaj.⠀Dziecko wkrótce zrozumie, że te jajka i kasza gryczana są całkiem nieszkodliwe.⠀Jeśli przyspieszysz ten proces, wywrzesz presję, to dziecko, nie przełamując lęku przed jedzeniem i nie budując bezpieczeństwa nowym pokarmem, pozostanie przy swoim znajomym zestawie jedzenia lub przystąpić do protestu.⠀⠀ Podałem przykład na antenie: wyobraźcie sobie, że częstujecie się smażonym robakiem. Powiedzmy, bliski przyjaciel. Pyszne – mówi. Czyste białko!! Minimum kalorii! Jedz!⠀ I prawdopodobnie będziesz zdezorientowany. Przyjaciel, w pewnym sensie. Ale to robak!!..Będziesz potrzebował czasu. Prawda?⠀⠀Wyobraź sobie za każdym razem robaka na talerzu swojego 2-latka. I zwolnij😉