I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Hoe kan ik een ander begrijpen? Communicatie met andere mensen is de omgeving waarin we leven. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we harmonieuze relaties met mensen hebben? Hoe kunnen we verschillende conflicten vermijden die ons leven begeleiden? Thema van menselijke relaties. Wat kan meer verwarrend zijn? Persoonlijke relaties, zakelijke relaties, losse relaties, langdurige relaties, relaties met ouders, relaties met kinderen, enzovoort. Deze sfeer is simpelweg eindeloos. Is het zelfs mogelijk om erachter te komen? Misschien, en ik bied u wat materiaal aan ter referentie. Natuurlijk is communicatie verre van een eenvoudige kunst. Het vereist speciale tact, geduld en gevoeligheid, maar we moeten het in ieder geval leren. Anders zullen onze relaties met andere mensen ons veel problemen bezorgen. We zijn allemaal heel verschillend. Iedereen uit zijn gedachten en gevoelens op zijn eigen manier. En iedereen gelooft dat zijn idee van iets het meest correct is. En als we communiceren, proberen we onze gesprekspartner ons standpunt bij te brengen. Wat als het verschil in opvattingen heel groot is? Hier is een reden voor conflicten. Elke persoon heeft zijn eigen perceptie van de wereld en informatie. En wat voor jou volkomen acceptabel is, kan iemand anders beledigen. In ons land is het tonen van een vijg aan iemand bijvoorbeeld een aanstootgevend symbool. En laat in de landen van Nieuw-Guinea de vijg in de rug van de vertrekkende persoon zien - wens hem geluk! Communicatie vindt op verschillende manieren plaats: verbaal en non-verbaal. Veel mensen hebben waarschijnlijk de film ‘The Theory of Lies’ gezien. Het laat de non-verbale kant van communicatie heel goed zien. Onze ogen, gezichtsuitdrukkingen en gebaren spreken heel goed voor ons. Lichaamstaal zegt veel over jou. Ons lichaam weerspiegelt immers onze gedachten. Je kunt zeggen wat je wilt, maar je lichaam zal je verraden. Probeer je hoofd te kantelen, een beetje naar voren te leunen, naar beneden te leunen, je armen om jezelf heen te slaan (alsof je wilt knijpen) en te lachen, zeg tegen jezelf: "Ik ben blij!" Hoe voelt het? Geloof je in je eigen geluk in deze situatie? Of ga rechtop staan, steek uw armen omhoog, spreid ze wijd boven uw hoofd, hef uw hoofd op en zeg: "Ik ben de meest ongelukkige persoon ter wereld." Komt wat u zei overeen met uw lichamelijke sensaties? Bekijk jezelf van buitenaf. Terwijl je staat, loop je. Als je slungelig bent, denk dan eens na: wat voor last heb je op je schouders gelegd, wat draag je precies en kan deze last weggenomen worden, is dat echt nodig voor jou? Iedereen die de zogenaamde lichaamstaal bestudeert, wordt geconfronteerd met een interessant fenomeen: iedereen spreekt het (de overgrote meerderheid onbewust), maar zelden kan iemand het bewust ‘begrijpen’ (dat wil zeggen, interpreteren). Nu zijn er auteurs wier werken materiaal over lichaamstaal presenteren in de vorm van een ‘woordenboek’. Als je bijvoorbeeld wilt weten wat een hand die in een zak zit ‘betekent’, is het volgens hen voldoende om de nuances te ‘zien’ – hoe de hand in de zak wordt gestoken (met de handpalm of de vuist gedraaid naar buiten), waar de duim zich bevindt (binnen of buiten de rand van de zak), en met behulp van een woordenboek leer je welke gevoelens iemand ervaart. Dergelijke benaderingen zijn vals en dienen niet om lichaamstaal te begrijpen. Ten eerste omdat er bijvoorbeeld geen rekening wordt gehouden met de mode van opgestikte zakken in strakke broeken - een vuist past er simpelweg niet in en er is misschien geen ruimte voor een duim! Ten tweede bestaat er een reëel gevaar dat de eigenaar van zo’n ‘woordenboek’ zich inbeeldt dat hij ‘door iedereen heen kijkt’. Houd er bij het communiceren met anderen rekening mee dat er communicatiegebieden zijn: publiek - m (bijvoorbeeld auditorium, auditorium), zakelijk - m, persoonlijk - m, intiem -. De limieten zijn bij benadering. Iedereen heeft zijn eigen afstanden. Door deze grenzen te overschrijden, kunnen we het verloop van de communicatie negatief beïnvloeden. Communicatieregels De eerste regel is dat je ernaar moet streven de motieven en verlangens van de ander te begrijpen. Ze vormen de basis van relaties. Al het andere is erop gebouwd. Ten tweede: onthoud de communicatiezones. Hou afstand. Ten derde - we zijn anders, toon geduld en respect voor uw gesprekspartner. Kennis van mensen in theorie en inpraktijk Een bekwame jongeman, dorstig naar kennis en wijsheid, die veel ontberingen doormaakte, studeerde fysionomie, de wetenschap van gezichtsuitdrukking, ver van zijn thuisland, in Egypte. Dit onderwijs duurde zes jaar. En toen kwam de dag dat hij alle examens perfect slaagde. Blij en trots keerde de jongeman te paard terug naar zijn vaderland. Hij bekeek iedereen die hij ontmoette al door de ogen van iemand die de wijsheid van de wetenschap had geleerd, en om zijn kennis uit te breiden en te verdiepen las hij van de uitdrukkingen op hun gezichten alsof hij uit een boek kwam. En toen ontmoette hij een man op wiens gezicht hij zes karaktereigenschappen las: het was duidelijk dat hij jaloers, jaloers, hebzuchtig, gierig, egoïstisch en genadeloos was. “God weet wat een vreselijke uitdrukking op het gezicht van deze man is, ik heb nog nooit zoiets gezien of gehoord. Toen kon ik mijn theorie testen." Terwijl hij zo dacht, benaderde de vreemdeling hem met een vriendelijke, goedaardige uitdrukking op zijn gezicht en zei nederig: 'O meneer! Het is laat en het dichtstbijzijnde dorp is ver weg. Mijn hut is klein en donker, maar ik zal je in mijn armen dragen. Wat een eer zou het voor mij zijn als ik jou vanavond als mijn gast zou durven beschouwen, en wat zou jouw aanwezigheid mij blij maken!” Onze reiziger dacht verbaasd: “Geweldig! Wat een contrast tussen de toespraken van deze man en de walgelijke uitdrukking op zijn gezicht.’ Deze gedachte verontrustte de jongeman diep, hij begon te twijfelen aan wat hij tijdens de zes jaar van zijn studie had geleerd. Om zijn vertrouwen te herwinnen, aanvaardde hij de uitnodiging van de vreemdeling. De eigenaar verrukte de wetenschapper met thee, koffie, vruchtensappen, koekjes en waterpijp. Hij overlaadde zijn gast met beleefdheden en aandacht. Drie dagen en drie nachten lang slaagde de gastvrije gastheer erin de reiziger bij zich te houden. Uiteindelijk wilde de wetenschapper van deze ongelooflijke gastvrijheid afkomen en nam hij een vast besluit: vertrekken. Op het uur van afscheid overhandigde de eigenaar hem een ​​envelop met de woorden: “O meneer! Dit is jouw rekening." "Wat is de score?" ' vroeg de jongeman verbaasd. Als een zwaard dat uit de schede wordt gerukt, werd plotseling het ware gezicht van de eigenaar onthuld. Hij fronste zijn voorhoofd en riep boos: 'Wat een onbeschaamdheid! Wat had je je voorgesteld toen je hier at en dronk? Dacht je niet dat dit allemaal voor niets was?” Bij deze woorden kwam de wetenschapper onmiddellijk tot bezinning en opende stilletjes de envelop. Hij zag dat alles wat hij wel en niet at, op de rekening stond voor honderd keer de prijs. Hij had niet eens de helft van het benodigde bedrag bij zich. Ik moest van het paard afstappen en het aan de eigenaar geven, en bovendien het zadel met alle bagage. Maar dit was niet genoeg; Toen vertrok hij en gaf zijn reispak weg. Hij ging te voet op pad. En nog lange tijd kon je zijn enthousiaste woorden horen: “Godzijdank, godzijdank dat zes jaar van mijn lesgeven niet voor niets zijn geweest!” (Volgens Abdu'l-Bahá) Intieme zone ook wel “bubbel” genoemd, wat “bubbel” betekent. Het omhult ons lichaam als een tweede huid. We voelen ons veilig in onze bubbel. Mensen die we niet de grens van deze zone laten overschrijden, houden we op een afstand van ongeveer een halve armlengte van het lichaam, zodat ze ons niet te veel kunnen 'drukken'. Onder welke voorwaarde laten we iemand toe in onze ‘bubbel’? Vertrouwen is de voorwaarde waaronder we vrijwillig iemand toelaten in onze intieme zone. Deze formulering heeft geen terugwerkende kracht: niet iedereen die we vertrouwen, laten we vrijwillig toe in onze intieme zone. Maar we laten iedereen alleen binnen als we vertrouwen in hem hebben. Het sleutelwoord van de laatste regel is ‘vrijwillig’. Persoonlijke zone. De persoonlijke zone begint waar de intieme zone eindigt. In onze persoonlijke zone verlaten we vrijwillig degenen met wie onze relaties niet zo hecht zijn dat ze onze intieme zone kunnen betreden, waaronder goede vrienden, familieleden, collega's, enz. met wie we verenigd zijn door hartelijke relaties, evenals alle andere kennissen met wie we graag communiceren. De baas, de leraar en de leraar kunnen tot het persoonlijke gebied worden toegelaten als ze door goed worden gekenmerkt.