Hoe verrassend het ook mag zijn, mijn favoriete plek in Salzburg is de Sint-Pietersbegraafplaats. Het wordt beschouwd als een van de mooiste en oudste begraafplaatsen ter wereld. Toen ik Salzburg voor het eerst bezocht (van de drie tot nu toe), was ik het meest onder de indruk van dit skeletmonument. Hij lijkt een zeer angstaanjagende maar diepe held te zijn... "Heer, neem een ​​mooie ziel." Er hangt een ongelooflijke sfeer op deze begraafplaats, die zo geschikt is om aan de dood te denken. Dit is geen paniek. Niet angst. Geen horror. Niet het verlangen om iemands onvermijdelijke lot in de toekomst te vermijden. Dit is vrede. En acceptatie van de natuurlijke loop van het leven “De dood heeft niets met ons te maken; als we bestaan, dan is de dood er nog niet, en als de dood komt, dan zijn we er niet meer.’ Je loopt tussen de grafstenen. Achter elke naam schuilt een persoonlijkheid met zijn eigen unieke bestemming. Waar droomde deze man over? Wat heeft hij in zijn leven gedaan? Was hij bang voor de dood? Heb je geraden hoe hij zou sterven? Het maakt niet meer uit. Misschien is er geen herinnering meer aan hem. Misschien is iedereen die hem kende al overleden. Vroeg of laat gebeurt dit. Heeft hij hieraan gedacht in momenten van zijn grote vreugde toen hij het mysterie van de eerste kus leerde kennen. Toen je de hand vasthield van je dierbaarste en meest nabije persoon. Toen ik richting levensveranderingen ging. Toen ik interne angsten en beperkingen overwon. Toen ik 's ochtends de zonsopgang bewonderde en de frisse lucht inademde. Misschien overvielen hem af en toe gedachten aan de dood. Wanneer iemand dichtbij je overleed. Toen er een dode vogel de weg overstak. Maar de rest van de tijd leefde hij. En hij kwam tot de conclusie dat iedereen zo ver is gekomen. Het leven wordt gegeven om te leven. De dood zal later komen. Wanneer je het niet verwacht. Terwijl je niets over haar weet. Eén ding zal belangrijk zijn: of de persoon gelukkig was. Heeft hij gedaan wat hij wilde? Al wandelend over de begraafplaats kom je in aanraking met het thema dood. Je kunt niet anders dan nadenken over zulke filosofische onderwerpen. En dan kom je op een rumoerig plein... En je wilt nog meer leven. Maak een wandeling langs de dijk. Ga naar je favoriete visrestaurant. Ga naar uw gebruikelijke winkel voor de beste fruitlikeur, die hier wordt geproduceerd. Het is de moeite waard om aan de dood te denken, zodat je vervolgens kunt terugkeren naar het moment ‘hier en nu’ om hem te begroeten. En ga terug naar een helder leven.