Van de auteur: De weg onthult zulke menselijke eigenschappen die hij, als mens, zich in het dagelijks leven verbergt voor nieuwsgierige blikken, achter een masker van fatsoen en goede manieren. Op de luchthaven wordt duidelijk wie wat waard is. Onze vlucht, die in alle opzichten al laat was, werd vertraagd. Festival Barcelona wilde ons niet uit zijn warme, vochtige omhelzing laten. Misschien was Barcelona boos dat we het verlieten te midden van de septemberfestivals van vuur, dans en iets anders, in de hoop ons terug te brengen. Het onweer dat twee uur voor de storm uitbrak, beschadigde ons vliegtuig op de een of andere manier. Wij wisten dit niet, wij kregen pas een uur later bericht. In eerste instantie hebben we lang geprobeerd de tijd en plaats van de daadwerkelijke boardinggate te achterhalen, gewacht op de aankondiging en vervolgens een plaats in de rij ingenomen, maar het is ons nooit gelukt aan boord te komen. Het vliegtuig werd gewijzigd en de omroeper kondigde de landing aan in het Spaans en Engels. Sommige passagiers passeerden de balie, ze mochten naar beneden naar de bus, en ons kleine gezelschap, willekeurig geselecteerde passagiers, probeerde lange tijd door te breken. meer dan de helft van de ‘gelukkigen’. Iemand zwaaide met een kaartje en eiste dat het zou worden toegevoegd aan degenen die waren overleden, en iemand, gebruikmakend van hun kennis van het Engels en misschien een beetje Spaans, vroeg het luchthavenpersoneel om begrip waarom we tot de ‘uitverkorenen’ bleven behoren. Vooruitkijkend, in de nasleep van alles, waren we erg blij met onze “mislukking”. Ook omdat we allemaal nog één keer naar de bar en het toilet konden rennen, en daarna weer naar de luchthavenbar. Sommigen van degenen die achterbleven, wringen pijnlijk de handen en schreeuwden in het Russisch tegen het luchthavenpersoneel dat hij om zes uur in Moskou moest gaan werken, en sommigen praatten vrolijk met vreemden terwijl ze koffie, whisky of wijn dronken, met een hapje jamon Zoals later bleek, hingen de meeste passagiers in ons vliegtuig rond op de trappen tussen de verdiepingen van de luchthaven. En zoals een van de medereizigers zei: matig vermaak. We stapten met de hele bemanning in het vliegtuig, na nog een uur of twee, nou ja, misschien anderhalf uur. Onze groep 'uitverkorenen' nam, plezier makend, eindelijk plaats in het vliegtuig, wat verbaasde blikken veroorzaakte bij degenen die tussen de trap en de bus op ons wachtten. Iemand van ... laat het mij nu zijn;) zei ooit: De weg onthult zulke menselijke eigenschappen die hij, een persoon, zich in het dagelijks leven verbergt voor nieuwsgierige blikken, achter een masker van fatsoen en goede manieren. Op de luchthaven wordt het merkbaar wie wat waard is. Voor sommige passagiers zijn storingen in het systeem als een persoonlijke tragedie: de passagier begint zenuwachtig te worden, te trillen en te "luider te worden", de uitvoering van rechten te eisen, zonder rekening te houden met de realiteit. . Hij zal het servicepersoneel in conflicten leiden en ernaar streven zijn standpunt koste wat het kost te verdedigen. Het is duidelijk dat de passagier op deze manier probeert om te gaan met zijn eigen hulpeloosheid en angst. Meestal put dergelijk gedrag de eigenaar zelf uit, berooft hem van zijn laatste kracht en verzwakt het zenuwstelsel. Zijn rusteloze aard wordt een last voor de mensen om hem heen, zelfs voor degenen die zich in dezelfde positie bevinden als hij. In een ander geval zal een bewust persoon al het mogelijke arsenaal gebruiken om het probleem op te lossen; kennis van de taal, het vermogen om vakkundig en duidelijk de juiste vragen te stellen aan degenen die daadwerkelijk een antwoord kunnen geven. Zo’n passagier streeft ernaar om problemen op te lossen zonder onnodige stress voor anderen. Hij zal zich niet laten "afdrijven" en zal voor zijn ruimte zorgen. Als er zich een situatie voordoet waarin het onmogelijk is de wereld in je voordeel te veranderen, zal hij op zoek gaan naar een manier om de algemene spanning te bezweren, door gebruik te maken van grappen of door over abstracte onderwerpen te praten. In de regel staan ​​deze passagiers meestal achteraan in de rij, ze laten de meest onrustige passagiers naar voren gaan. Er zijn regels die de angstige passagier kunnen helpen. Natuurlijk vereist elke weg meer concentratie. Dus als uw situatie er verwarrend uitziet, stel uzelf dan eerst een aantal vragen: Wat gebeurt er nu? Welke invloed heeft dit op mijn situatie? Wat kan ik anders doen? Wie is er nog meer verantwoordelijk voor deze situatie? Begrijp ik het goed dat hij.