Wat is cognitie? Cognitie is een basisconcept in de cognitieve gedragstherapie. Het woord cognitie combineert twee Latijnse woorden: cognitio - kennis, cognitie en cogitatio, denken, reflectie. Het woord cognitie betekent dus weten en denken. Dit is voor begrip. De exacte definitie van cognitie in de moderne psychologie ziet er als volgt uit: “Cognitie is een reeks mentale (mentale, denk) processen - perceptie, categorisatie, denken, spraak en andere processen die dienen voor de verwerking en verwerking van informatie. Het omvat bewustzijn en beoordeling van jezelf in de omringende wereld en de constructie van een speciaal beeld van de wereld (model van de wereld) - alles wat de basis vormt voor de reactie ervan - emotioneel, sensorisch, fysiologisch en gedragsmatig. Het is belangrijk om te beseffen dat cognitie zowel processen omvat die plaatsvinden in de menselijke psyche als de resultaten ervan - cognitieve formaties die het resultaat zijn van deze processen. We kunnen zeggen dat cognitie een proces van modellering is - continue constructie en constante verandering van een model van de wereld, inclusief bewustzijn en evaluatie van zichzelf, wat leidt tot stabiele cognitieve formaties. Laat me benadrukken dat cognitieve formaties ontstaan ​​als resultaat van de actie van een reeks cognitieve (mentale, mentale, denk) processen. Belangrijkste soorten cognitieve formaties Hier noemen we alleen bepaalde soorten cognitieve formaties die van het grootste belang zijn voor de praktijk: automatische evaluatieve gedachten; Waarom spelen cognities zo’n grote rol in het menselijk leven? Omdat ze een model van de wereld zijn, gecreëerd door een biologische computer die een ‘brein’ wordt genoemd. Waarom is dit enorm? Een persoon heeft niet rechtstreeks interactie met de wereld om hem heen, maar via een model van de wereld dat is gemaakt door een biologische computer die het 'brein' wordt genoemd. Maar hoe communiceert een persoon effectief met de wereld om hem heen en behaalt hij succes? alleen als zijn wereldmodel voldoende nauwkeurig de objectief bestaande realiteit weerspiegelt waarin een persoon is opgenomen, en een persoon zijn efficiëntie en succes verliest, overkomen hem problemen als het wereldmodel dat een persoon in zijn hoofd heeft gebouwd, het vervormt. objectief bestaande realiteit. Het is alsof je een kaart van een gebied gebruikt die onjuist is en weergeeft wat werkelijk is. Waar op de kaart bijvoorbeeld een brug werd weergegeven, was in werkelijkheid een moeras. We kunnen nog een analogie geven van wat er met een persoon gebeurt als zijn cognitieve processen van het modelleren van een objectief bestaande realiteit vervormd verlopen. De hersenen controleren alles wat er met een persoon gebeurt op basis van cognitie. En cognitie is, zoals hierboven opgemerkt, een modelleringsproces: voortdurende constructie en voortdurende verandering van een wereldmodel, inclusief bewustzijn en beoordeling van zichzelf, wat leidt tot stabiele cognitieve formaties. Het brein is in wezen een biologische computer. En hij werkt volgens zijn eigen programma's, net zoals een gewone computer volgens computerprogramma's werkt. Alleen het brein heeft zijn eigen speciale psychologische programma’s. Daarom is het belang van cognitie in iemands leven hetzelfde als het belang van software voor een gewone computer, tablet, smartphone, telefoon. Zonder software is hardware slechts een stukje hardware. De lezer heeft misschien een vraag: hoe plausibel is de analogie tussen een computer en de hersenen? Om deze vraag te beantwoorden, is het noodzakelijk om te onthouden waar de moderne wetenschap van de cybernetica begon cybernetica Norbert Wiener - “Controle en communicatie bij dieren en machines.” In deze monografie toonde N. Wiener de gemeenschappelijkheid van informatieprocessen die plaatsvinden in zowel levende als niet-levende systemen. Informatieverwerking in systemen van welke aard dan ook wordt daarop uitgevoerd!