Od autora: Artykuł ukazał się w zbiorach III Zjazdu psychologów, konsultantów, psychoterapeutów i psychiatrów Syberyjskiego Okręgu Federalnego „Psychoterapia , poradnictwo psychologiczne i psychiatria na Syberii: współczesne trendy i perspektywy. Spojrzenie w przyszłość.” Powszechnie przyjmuje się, że ciąża dla kobiety jest okresem zwiększonego ryzyka dla zdrowia somatycznego i psychicznego. Skargi o charakterze neurotycznym zgłaszane przez kobiety w ciąży tłumaczone są albo „szczególną sytuacją” kobiety i są ignorowane, albo prowadzą do przepisania objawowej terapii lekowej. W czasie ciąży psychika kobiety ulega znaczącym zmianom. Przyszła mama zaczyna reagować na pewne wydarzenia bardziej emocjonalnie i wrażliwie. Cała istota kobiety ciężarnej skupia się na myślach o przyszłym dziecku, „dominancie ciąży”, stan ten zapewnia działanie określonej ilości hormonów, które zapewniają dziecku optymalne warunki rozwoju. Jednocześnie zaangażowanie sztuki i kreatywności w programy terapeutyczne i korekcyjne mające na celu pomoc kobietom w ciąży od dawna uważane jest za delikatny i skuteczny sposób wpływania na kondycję kobiet i wewnątrzmaciczny rozwój psychiczny dzieci. Jedną z takich metod jest terapia piaskiem. Terapia piaskiem skupia się na tkwiącym w każdym człowieku wewnętrznym potencjale zdrowia i siły. Kładzie nacisk na naturalną manifestację myśli, uczuć i nastrojów w twórczości, akceptacji człowieka takim, jakim jest, wraz z charakterystycznymi dla niego metodami samoleczenia i harmonizacji. Zabawa piaskiem pozwala uruchomić wyobraźnię i wyrazić powstające obrazy. Osoba bawiąca się może pojąć zawartość swojej nieświadomości, tworząc jeden po drugim piaszczyste krajobrazy. Obrazy leczą, ponieważ przyczyniają się do włączenia nieświadomych treści mentalnych do świadomości. Człowiek „przepracowuje” swoje problemy i w ten sposób pokonuje konflikt wewnętrzny. Największą zaletą tej metody jest jej naturalność. Zabawa piaskiem jest idealna dla kobiet w ciąży, aby się zrelaksować, osiągnąć spokój i równowagę, odzwierciedlić swoje emocjonalne doświadczenia, a także pomaga przyszłej matce powtórzyć fabułę sytuacji, która była psychicznie traumatyczna, ale odtworzyć zakończenie lub inną problematyczną część w życiu pozytywny, pożądany sposób. Istnieją różne metody pracy z piaskiem: w ramach terapii piaskiem - budowanie własnego wewnętrznego obrazu świata na piasku, a następnie zmiana i transformacja; a także stworzenie osobistej mandali z kolorowego piasku i rysowanie piaskiem na tablicach świetlnych na zadany lub dowolny temat. Przeprowadziliśmy badanie pilotażowe, w którym wzięło udział 30 kobiet w ciąży, dobranych pod względem wieku i statusu społecznego: mężatka, pierwsza ciąża, wykształcenie wyższe, wiek 23-26 lat. W badaniu stwierdzono, że 26,5% (8 kobiet) z przewagą optymalnego typu komponentu psychologicznego dominującego ciążowego (PCGD), 40% (12 kobiet) – typ euforyczny PKGD, 7% (2 kobiety) – hipogestognozyczny typ PKGD , 26,5% (8 kobiet) – alarmujący typ PKGD, według „Testu relacji kobiety w ciąży” I.V. Dobreakovej. W trakcie 12 dni pracy z tymi kobietami przeprowadziłyśmy 3 sesje budowania piaskowego świata i tworzenia 1 mandali z piasku. Okazało się, że wszystkie 22 kobiety (kobiety z innym typem PCGD) doświadczyły wzrostu w optymalnych, znaczących relacjach , co daje prawicy pozytywną tendencję. U 16 z 22 kobiet ukształtował się dominujący optymalny typ PCGD. U 7 kobiet z przewagą optymalnego typu PCGD, zidentyfikowanych początkowo w trakcie terapii piaskiem i budowy osobistej mandali z piasku, skorygowano istotne relacje odbiegające od optymalnego typu PCGD, przeżycia emocjonalne powstałe w okresie.