In dit artikel zullen we de eis ‘Ik moet me geen zorgen maken’ ter discussie stellen aan de hand van het voorbeeld van een dialoog met een cliënt. De tekst zal nuttig zijn voor mensen met verhoogde angstgevoelens en angststoornissen, omdat het helpt angst als een veilige emotionele toestand te accepteren. T – therapeut, K – cliënt. De dialoog is voor pedagogische doeleinden geheel fictief. De naam van de klant verwijst ook niet naar een echte persoon en wordt gebruikt om de perceptie van het materiaal te vereenvoudigen. T: Natalya, we zijn erachter gekomen dat je ervan overtuigd bent dat je je geen zorgen hoeft te maken. Je spreekt hier rechtstreeks over en voelt zeker interne weerstand en afwijzing van je angst. K: Ja, dat is waar. Ik maak me voortdurend zorgen en kan er niets aan doen. Daarom ben ik hier. T: Ik begrijp je. Je geloof bezorgt je veel angst. Hoe rechtvaardig je de overtuiging dat je je geen zorgen hoeft te maken? Wat zijn uw argumenten? K: (1) Ik voel me erg slecht vanwege de angst, ik voel een beklemmend gevoel op de borst, mijn hart klopt niet. T: Ik zal uw argumenten dus noteren zodat we ze in detail kunnen begrijpen. Welke andere redenen heb je om te geloven dat je je geen zorgen hoeft te maken? K: (2) Wel, ik kan niet goed met mezelf omgaan in tijden van extreme angst. (3) En ik raak echt in paniek bij de kassa als ik zelf ga winkelen. (4) Ik ben ook bang om op een drukke plek het bewustzijn te verliezen. (5) Ik slaap heel slecht en krijg niet genoeg slaap tijdens angstige periodes, en (6) dit heeft een slechte invloed op de kwaliteit van mijn werk. Ik denk dat er genoeg redenen zijn om je niet ongerust te willen voelen. T: Op het eerste gezicht lijken je argumenten overtuigend. Maar we zullen uitzoeken of er logica in zit. Om te beginnen wil ik je vragen om de wens om je geen zorgen te maken, ‘Ik zou me vandaag geen zorgen willen maken’, niet te verwarren met de eis: ‘Ik zou me vandaag geen zorgen moeten maken.’ Voel je het verschil in de emotionele reactie, Natalya K. Ja, er is een verschil. Ik haat deze toestand echt. Hoe kan ik niet van mezelf eisen? T: Om eisen te weigeren, moet je toegeven dat het irrationeel is. Laten we eens kijken naar uw eerste argument vóór de vereiste? Je zegt: ‘Ik voel me heel slecht vanwege mijn angst.’ Maar hoe volgt hieruit dat je je geen zorgen hoeft te maken? K: Ik begrijp je vraag niet... T: Hoe volgt uit het feit dat je je erg slecht voelt vanwege de angst, Natalya, dat je dat wel zou moeten doen? Maak je geen zorgen? Zit hier enige logica in? Als jouw argument de bewering zou ondersteunen, zou niemand zich zorgen maken. Als je gezondheid maar een beetje verslechterde, zou de angst onmiddellijk stoppen. Maar is dit echt wat er gebeurt? K: Nee, natuurlijk niet! Als ik me slecht voel door angst, begin ik me nog meer zorgen te maken. T: Zie je, je eerste argument is onlogisch. Het feit dat u zich erg slecht voelt vanwege angst, betekent niet dat u zich geen zorgen hoeft te maken. Integendeel: hoe meer uw gezondheid achteruitgaat, hoe angstiger u wordt. [Je kunt lezen waarom dit gebeurt in mijn boek “Zelfhulp bij paniekaanvallen” pp. 10-13.] K: Ja, dat is waar. Hoe zit het met de rest van de argumenten? Zij ondersteunen de bewering ook niet? T: Je bent erg slim. Laten we niet overhaast conclusies trekken. Het is nuttig om over uw argumenten na te denken. Je zegt: ‘Ik kan niet goed met mezelf omgaan in tijden van extreme angst.’ Hoe volgt hieruit dat je je geen zorgen hoeft te maken? K: Als je jouw logica volgt, Alexander, blijkt dat die helemaal niet klopt. T: Waarom denk je dat, Natalya. K: Want als mijn argument echt bevestigd wordt aan de vereiste voldoet, dan zou niemand zich in deze wereld zorgen maken. Zodra ik de controle over mezelf een beetje verloor, hield de angst onmiddellijk op. Maar dit gebeurt niet. En ik eis alles, zonder aandacht te besteden aan de realiteit dat het niet zou moeten overeenkomen met mijn overtuigingen. T: Vooral irrationele eisen. De werkelijkheid voldoet beslist niet aan de strenge eisen (overtuigingen) van mensen. Er bestaat altijd een mogelijkheid dat niet aan de eis wordt voldaan. Daarom voel je je kwetsbaar voor angst. Je eist dat je je geen zorgen hoeft te maken, maar als je dat niet ontvangt, maak je je zorgen. Hier is de binnenste voor jou.