Czasami w życiu sytuacja rozwija się w taki sposób, że doświadczamy nieodwzajemnionej miłości. Obiekt naszej miłości jest niedostępny, lecz tęsknota za nim gryzie od środka. Zdarza się też, że niestety bliska nam osoba odeszła, zmarła, a my nadal opłakujemy... To prawda, nie ma tak jasnych opcji. Często nie możemy zapomnieć o sprawcy, osobie, która sprawiła nam ból i krzywdę. Nienawiść gryzie tak samo jak melancholia. Ale w rzeczywistości nic nie da się zmienić i nic nie da się zrobić. Oferuję Ci technikę, którą możesz wykonać samodzielnie, a która pomaga w takich sytuacjach. Technika opiera się na wizualizacji i pomaga pozbyć się emocjonalnej zależności i przywiązania, czy to melancholii, czy nienawiści. Istnieje koncepcja „zaklęcia miłosnego”, w tym przypadku będzie to „zwrot” siebie, aby nie doświadczyć przeszkadzających emocji. Technika nie jest szybka, ale skuteczna. Upewnij się wcześniej, że nikt Ci nie przeszkadza podczas wykonywania tej czynności. Natychmiastowa rada dla tych, którzy nie radzą sobie z wizualizacją: możesz sobie wyobrazić zgodnie z zasadą „jak gdyby”, najważniejsze jest utrzymanie w sobie odpowiedniego stanu. Najpierw zdecyduj, nad czym chcesz pracować. Powinna to być tylko jedna osoba, jedna sytuacja. Teraz spróbuj wyobrazić sobie tę osobę tak wyraźnie, jak to możliwe. I umieść go mentalnie w przestrzeni przed sobą – wyobraź sobie tę osobę w dowolnym miejscu, zaczynając od miejsca bezpośrednio przed tobą i po lewej stronie. Wcale nie po twojej prawej stronie. Opisz to sobie: jak to teraz wygląda w twojej głowie? Jaka jest pozycja – siedząca, stojąca? Wyraz jego twarzy, gdzie patrzy. Co ma na sobie itp. Skalibruj obraz bardzo szczegółowo! Jeżeli tego nie zrobimy, prace nie będą mogły pójść dalej. Jak on na ciebie patrzy, czy nie? Co on robi? Jak się z tym czujesz? Opisz szczegółowo wszystkie swoje odczucia związane z obrazem! Czy słyszałeś o kimś w swoim życiu wyrażenia: „Łączą ich…”, „mają więź”, „nie angażuj się” itp.? W języku słowo „połączenie” jest bardzo często używane do opisania relacji między ludźmi. Ale tylko rzeczy materialne mogą wiązać: nici, liny, łańcuchy itp. A jednak rozumiesz, że z tą osobą łączą Cię także pewne, być może trudne dla Ciebie uczucia, wspomnienia, przeżycia... Proszę, spójrz w przestrzeń pomiędzy Tobą a tą osobą, którą przedstawiłeś przed sobą. I wyobraź sobie, że coś naprawdę Cię łączy, ale wizualizuj to za pomocą czegoś materialnego. Na przykład liny, nici, promienie, pola magnetyczne… cokolwiek. Ale najważniejsze jest to, co mówi ci twoja wyobraźnia i nieświadomość. Zaufaj swojej nieświadomości, nawet jeśli jest to dla ciebie dziwaczny obraz. Niech ten obraz połączenia pojawi się między wami. Teraz zwróć uwagę, skąd to połączenie pochodzi z twojego ciała i gdzie łączy się z wyimaginowanym ciałem osoby. Podziękuj swojej nieświadomości za jej pracę! Pomimo tego, że to połączenie między wami powoduje nieprzyjemne doświadczenia, jest w nim jednak coś bardzo ważnego dla ciebie. W przeciwnym razie nie byłaby tak silna, a ty już byś pozwolił tej osobie odejść. Często trudne doświadczenia mogą nauczyć człowieka więcej niż radosne. A gorzkie doświadczenie lub wróg mogą nauczyć cię więcej niż najmądrzejsze książki. To jest Twoje doświadczenie. Co wartościowego i ważnego daje Ci to połączenie? Czego nauczyłeś się w życiu dzięki niej? Jakie nowe doświadczenie? Jakie było doświadczenie związane z nauką? (nawet jeśli doznałeś krzywdy, nadal masz przydatne doświadczenie, jak postępować w takich sytuacjach – co robić, a czego nie robić). Czego się nauczyłeś? Co cenisz teraz ze względu na to, czego doświadczyłeś z tą osobą? Powiedz to szczegółowo na głos, patrząc na wyimaginowany obraz tej osoby. Nie ma potrzeby dziękować mu samemu. Możesz użyć tych słów: „Dzięki naszemu połączeniu stałem się…, zrozumiałem…, teraz…”. Jednocześnie nie chodzi tu o coś pozytywnego, gorzkie doświadczenie też jest godne wdzięczności, nawet jeśli powiesz: „Dzięki naszemu połączeniu nie jestem już takim naiwnym głupcem, który wierzy w takie,jak się masz.” Podziękuj także nieświadomości za jej pracę! Teraz życzmy tej osobie pozytywnych zmian i stwórzmy dla niej nowy wizerunek. Jeśli jest to osoba zmarła, to mimo to stwórz obraz w taki sposób, w jaki chciałbyś go zostawić siebie - może po to, żeby była młodsza, zdrowsza itp. Jeśli czułaś się negatywnie do tej osoby, to stwórz dla siebie idealny jej obraz - jak mógłby być inny, nie wyrządzając przy tym krzywdy. Może będziesz chciała go ulepszyć , aby osoba problematyczna zdała sobie sprawę ze swoich błędów. Umieść ten obraz w przestrzeni przed sobą, po lewej stronie poprzedniego obrazu. „Ulepszaj” nowy idealny obraz, aż będzie Ci odpowiadał, a także tak, aby pasował do „pierwszego”. ” obraz, który stworzyłeś. Zapytaj w myślach „prawdziwego” (tj. pierwszego obrazu), czy podoba mu się jego idealny wizerunek? Poproś te dwie „osoby”, aby lepiej się poznały, oswoiły ze sobą, przyzwyczaiły się siebie nawzajem. Obserwujcie, jak to się dzieje w waszej wyobraźni. Nie rób tego pochopnie. Poczekaj, aż w jakiś sposób się połączą i nie będą się ignorować, aby obie strony odpowiedziały przeciwnie. Następnie poproś ich, aby trochę poczekali. Teraz stwórz idealny obraz siebie. Umieść ten obraz po prawej stronie przed sobą. Zacznij od opisu pożądanego wyglądu (ale oczywiście w oparciu o rzeczywiste potrzeby). W jakiej pozycji jesteś, jak jesteś ubrany? Wyraz twarzy. To ty, ale bardziej doskonały, po osiągnięciu rozwoju swoich umiejętności i możliwości, pewien ideał dla ciebie dzisiaj. Teraz wypełnij obraz zewnętrzny treścią wewnętrzną. Jakim człowiekiem chciałbyś być? Cechy charakteru, możliwości, zdolności? Bardzo szczegółowe! Przypomnij sobie teraz to nowe doświadczenie, te nowe cechy, które nabyłeś dzięki połączeniu z tą osobą. (za co dziękowali). Dodaj także te cechy. Niech ten obraz stanie się dla Ciebie bardziej żywy i żywy. A teraz niech on też trochę z nami poczeka. Teraz proszę, wróć do pierwotnego obrazu tej osoby i swojego związku z nią. Pamiętajcie, jak wygląda połączenie, jak jest przymocowane do waszych ciał. Znajdź miejsce na tym połączeniu, w odległości około 2/3 od Ciebie. I w tym momencie otwórz to połączenie w dowolny dogodny dla siebie sposób: po prostu otwórz, przetnij, przetnij itp. Teraz weź udział w połączeniu pochodzącym od danej osoby i połącz je z jej idealnym wizerunkiem na tym samym poziomie, na którym ona wychodzi z pierwszego obrazu (na przykład z żołądka jednego do tego samego miejsca w żołądku drugiego). A teraz pozwól, aby „prawdziwa” osoba poprzez to połączenie weszła w „idealną”. Powinny zamienić się w jeden obraz. Życzymy mu, aby był jak najbardziej idealny. Kiedy otrzymujemy jeden obraz, mentalnie wysyłamy go do tej prawdziwej osoby w życiu, z którą pracujemy nad związkiem, gdziekolwiek ona teraz się znajduje. Niech ten obraz „odleci”, kierujcie do niego życzenia. Jeśli jest to osoba zmarła, pożegnaj się z nim i wyślij obraz do lewego górnego rogu, „do nieba”. Poczekaj, aż obraz całkowicie zniknie. Nie powinien już znajdować się w twoim polu widzenia, nawet w twojej wyobraźni. Teraz spójrz na swój idealny obraz. Czy go lubisz? Czy jest coś jeszcze, co chciałbyś dodać? Więc zrób to. Teraz spójrz na pozostałe połączenie. A teraz weź to i połącz koniec swojego połączenia z idealnym obrazem siebie na tym samym poziomie, na którym pochodzi od ciebie. A gdy połączenie między wami połączy się i rozwinie, może przekształcić się w coś innego lub zmienić się w jakiś sposób. Stań się dla ciebie milszy. Pozwól nieświadomości ponownie wybrać wygodny i wygodny materiał do tego połączenia. Teraz jest ważny etap: zacznij głęboko oddychać i przy każdym oddechu wyobraź sobie, że wdychasz to połączenie w sobie, w ciele. Te. w miejscu, w którym się tworzy, z każdym oddechem wchodzi do środka, a jednocześnie wraz z tym oddechem zbliża się do Ciebie idealny obraz. I nadejdzie moment, kiedy dosłownie „wtchniesz” obraz w siebie, wejdzie on w ciebie. Jednocześnie zamknij oczy. Wyobraź sobie, że to.