Kim jest psycholog, psychoterapeuta i dlaczego jest potrzebny? Pomimo zwiększonego w ostatnich latach zainteresowania psychologią, literaturą psychologiczną, różnego rodzaju szkoleniami i seminariami, poziom kultury psychologicznej w naszym kraju pozostaje niski. Choć posiadanie własnego fryzjera, dentysty, a także ginekologa od dawna uważane jest za normę, dla wielu kwestia zwrócenia się do psychologa pozostaje trudną kwestią. Powodów może być wiele, ale jest kilka najczęstszych. Na przykład teraz każdy ma dostęp do ogromnej ilości informacji z zakresu psychologii i mówią, że jeśli się chce i ma się wolny czas, można samodzielnie znaleźć odpowiedzi. na wszystkie Twoje pytania i rozwiązać Twoje trudności. Jest jednak mało prawdopodobne, aby którykolwiek z czytelników skorzystał z podręcznika medycznego w leczeniu swoich problemów zdrowotnych. Jeszcze trudniej jest sobie wyobrazić, jak zrobić sobie piękną fryzurę za pomocą samouczka, ale w zasadzie możesz sam wyrwać ząb, ale będzie to mniej więcej to samo, co zostanie „własnym psychologiem”, ponieważ „własnym dentystą” brzmi równie śmiesznie, jak i po prostu śmiesznie. Każdy oczywiście sam jest w stanie wiele zdziałać, trudno się z tym nie zgodzić, ale wątpię, czy będzie to rzetelne, profesjonalne i bezpieczne. Drugi, częsty powód wynika z tego, że ludzie, dla większość nie do końca rozumie różnice między psychologiem, psychoterapeutą i psychiatrą. Ale specyfika pracy tych trzech zawodów jest inna. A celem tych informacji jest pomoc w zrozumieniu procesu, w który możesz się zaangażować, jeśli chcesz zwrócić się do profesjonalisty, ale ze względu na niepełną lub niedokładną wiedzę masz wątpliwości co do prawidłowości wyboru specjalisty. Chciałbym od razu to zrobić obalić błędną opinię panującą wśród ludzi, że osoby chore psychicznie zwracają się do psychologów i psychoterapeutów. To nieprawda – z osobami chorymi psychicznie zajmują się wyłącznie psychiatrzy. A psychologowie i psychoterapeuci pracują z ludźmi zdrowymi. Psychologowie zajmują się nauką i dydaktyką, mogą prowadzić szkolenia, pomagać w wyborze zawodu, pracować na infolinii, badać poziom inteligencji, a także prowadzić krótkotrwałe, nietrwałe doradztwo. Psycholog bez specjalnego przeszkolenia nie może podjąć długoterminowej pracy z klientem, tj. nie może angażować się w psychoterapię. Psycholog to specjalista z podstawowym wykształceniem psychologicznym, znający metody oceny zjawisk psychicznych i umiejętności ich korygowania. Zgodnie z definicją Europejskiego Stowarzyszenia Psychoterapii w ramach Deklaracji Strasburskiej z dnia 21 października 1990 r., psychoterapia jest szczególną dyscypliną z zakresu nauk humanistycznych, której wykonywanie jest wolnym i niezależnym zawodem. Psychoterapia charakteryzuje się różnorodnością metody terapeutyczne nastawione na pracę z klientem. Każdy Klient może skontaktować się ze specjalistą w innym kierunku. Chociaż często wybór specjalisty opiera się właśnie na osobowości terapeuty, a nie na jego psychoterapeutycznym powiązaniu z jakimkolwiek kierunkiem i metodą pracy, w procesie takiej pracy ujawniają się nowe możliwości dla klienta z długim stażem; praca, lęki egzystencjalne klientów (związane z samotnością, śmiercią, kwestiami wolności, bezsensem). Praca długoterminowa ma tę zaletę, że można rozwiązać trudności „długotrwałe”, tj. mające korzenie w odległej przeszłości, a nie powstałe w danym lub niedawnym momencie. Specjalista o tym poziomie wyszkolenia może prowadzić zarówno krótkoterminową pracę doradczą, jak i długoterminową psychoterapię w formatach indywidualnych i grupowych. Psychoterapeuta to specjalista, który pomaga osobie rozwiązywać problemy związane ze zdrowiem psychicznym, ale nie psychopatologią. Psychopatologią zajmuje się psychiatra. W psychiatrii główną metodą leczenia jest