I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Wetenschappers verklaren vol vertrouwen: de mens is geschapen voor twee basisfuncties: het leven behouden en plezier hebben “En ze leefden nog lang en gelukkig.” Eigenlijk zouden we hier een einde aan kunnen maken. Als we hierin zouden geloven, als we genezen zouden zijn van de schadelijke gewoonte van lijden, verdienen, conformeren en uitwerken. Dit is hoe de meest meedogenloze en zinloze oorlog van de mens tegen zichzelf begint. De voornaamste wet van het lichaam is immers het zelfbehoud van het leven in welke vorm dan ook. Terwijl de ziel plezier, vreugde en liefde nodig heeft, is ons lichaam ongelooflijk sterk: meridianen van energievelden, krachtige spieren, snelle reactie-impulsen. Ons biopak is zo ingenieus dat het ‘in één keer neerhalen’ niet zo eenvoudig is als het lijkt. ‘Waarom heb ik zo’n leven nodig? - de ziel denkt. - Als er geen plaats is voor liefde en geluk, als alles waar ik van droom onmogelijk is en alles wat ik wil verboden is. Waarom ben ik altijd iedereen iets schuldig, maar niemand mij?’ Zo begint het treurigste verhaal van zelfbedrog. Angstige gedachten en teleurstellingen worden onze eeuwige metgezellen en vormen een grijs veld boven ons hoofd. Ze sluiten de kanalen van intuïtie, inspiratie en energie. We klagen over vermoeidheid, halen uit naar dierbaren, kiezen tranentrekkende films en liedjes, bloeden uit van zelfmedelijden. Geleidelijk krijgen deze onzichtbare pijnflitsen dichtheid en kiezen we voor onszelf comfortabele verborgen plekken in onze ziel en lichaam. Een gedachte wordt omgezet in een emotie - er ontstaat een ziekte. En dan komt de geest erbij: overleef koste wat het kost! We beginnen onbaatzuchtig de ziekte te bestrijden, zonder te beseffen dat zelfs een tijdelijke overwinning niets zal veranderen totdat we begrijpen waar de ziekte precies mee gepaard gaat. Ziekte is een poging van je ziel om een ​​dialoog aan te gaan. Wanneer alle kinderdromen zijn vergeten, wanneer alle tranen zijn ingeslikt en verlangens zijn geblokkeerd, verklaart je ‘ik’ een revolutie. Wil je gezondheid? Start onderhandelingen! Een ziekte is een informatiefout, een virus, een onjuiste taak. Houd jezelf niet voor de gek. Wij zijn een geweldig bioprogramma, een ruimtepak voor de ziel. Ons lichaam is niet voor ziekte. Het dient echter duidelijk en trouw de bevelen van de geest. In mijn praktijk was er een patiënt wiens zoon leed aan pijnlijke dermatitis. Het kind werd lang verwacht, eindeloos geliefd door zijn ouders, die elke stap van hem controleerden. De enige manier om je wil te tonen was door te krabben, de huid te scheuren en pijnlijke energie te ventileren. Nadat ze de aanbevelingen hadden opgevolgd, besloten de ouders nauwelijks om hun zoon voor de zomer naar zijn grootouders te sturen. Ze kregen een volkomen gezond kind terug. Hoe? Het kind vergat eenvoudigweg dat hij ziek was. Niemand oefende druk op hem uit, niemand controleerde hem. De jongen voelde eindelijk het gewilde geluk in het leven - een plezier dat ons lichaam kan genezen. Laten we de situatie voor eens en voor altijd verduidelijken. Luiheid is een gebrek aan motivatie. Leugens zijn een verdedigingsmechanisme. Dit lieve stel komt in ons leven als we ons vervelen en bang zijn. Daarom is de behandeling van dergelijke "melaatsheid" heel logisch: stop met jezelf te dwingen met wat niet bij je ziel past. Geld verdienen met een baan die je niet leuk vindt, je geeft het uit aan artsen en een ongezonde levensstijl. Door onszelf tot relaties te dwingen uit angst voor eenzaamheid, brengen we deze uren later door in de rij bij endocrinologen, cardiologen en gynaecologen. Schiet op de vliegende ‘ganzen’ van algemene opvattingen: laat ze naar het noorden vliegen, en jij naar het zuiden. Voor de zee is geluk en vreugde een signaal van interventie in de architectuur van de wereld. Een poging om alles en iedereen onder controle te houden, is stevig ingebouwd in onze onderwijsprogramma’s. In mondiale zin hebben we in dit leven nergens controle over. Levend in de illusie van een ‘controleur’ lopen we in de eerste plaats het risico voortdurend teleurgesteld en behandeld te worden. Het enige dat van ons afhangt is een gevoel van waarheid en keuze hier en nu. Door voortdurend je wil aan de wereld op te leggen, overtreed je haar grenzen. Je lichaam - een deel van de wereld - reageert op dezelfde manier. Wat moet je doen? Kies geluk.