I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Van de auteur: De paradox van ons bestaan ​​is dat we altijd naar eenzaamheid streven, maar tegelijkertijd onderdrukt deze eenzaamheid ons. Hetzelfde geldt voor ons leven in de samenleving. Wij zijn een klein onderdeel van een groot mechanisme dat de samenleving wordt genoemd. We bevinden ons erin en realiseren onze ideeën en behoeften, maar tegelijkertijd is het soms moeilijk voor ons om omringd te zijn door anderen, vaak vreemden. Dit hangt van een aantal redenen af, zoals: onwil om de waarden van een ander te accepteren, egoïsme, verlangen naar eenzaamheid, enz. Als je je dag analyseert, dan zal het voor velen van jullie geen openbaring zijn die we besteden het grootste deel van ons leven op het werk, in teamverband. En daarom is onze positie in de samenleving, onze sociale kring, het vermogen om met elkaar overweg te kunnen en samen te bestaan ​​in een team erg belangrijk voor ons en ons leven als geheel. Een filosoof schreef ooit dat het leven in de samenleving enorme moed van ons vergt. Wat is deze moed? Vanaf onze kindertijd leren we in een groep te leven, maar tegelijkertijd ontwikkelen we vanaf onze kindertijd ons eigen wereldbeeld, opvattingen en ideeën over het leven. We zijn allemaal verschillend en het vermogen om in een team met elkaar overweg te kunnen, de waarden van een ander te respecteren zonder de onze op te offeren is voor velen een onbegrijpelijke luxe. Ik herinner me een uitspraak van een man die zich zijn leven in de Sovjettijd herinnert en terugkijkt op zijn leven in de jaren negentig. Hij zegt: “nu wil iedereen iets zeggen, maar niemand wil naar iemand luisteren.” Als we dit op onze eigen manier herformuleren, dan zijn er in het team mensen die veel over zichzelf willen vertellen en zeggen, maar met niemand rekening willen houden. Figuurlijk gesproken: zelfobsessie. En een van de noodzakelijke voorwaarden voor een succesvol bestaan ​​in een team is het vermogen om anderen te respecteren. Respect is een van de basiswaarden van het leven. Dit is het vermogen om te horen, en niet alleen om te spreken. Wees geïnteresseerd in de waarden van een ander, en niet alleen in die van jezelf. Hier is het belangrijk om te begrijpen dat er om ons heen mensen zijn met hun eigen waarheid en met hun eigen levensprincipes. Respecteer niet alleen je eigen mening en belangen, maar ook de belangen van je collega’s en medestudenten. Er is een ongeschreven regel: plaats jezelf in de schoenen van de ander. Probeer te begrijpen, of beter nog, vraag waarom iemand zich op deze of gene manier gedraagt. Naast het vermogen om een ​​andere persoon te respecteren, is het ook erg belangrijk dat we ons gezicht kunnen redden. Zonder een masker te dragen of een rol te spelen. Dit zal eerlijk zijn tegenover onszelf en tegenover de mensen om ons heen. In zijn memoires schrijft V. Frankl, een concentratiekampgevangene, dat zodra hij achter de tralies zat, de maskers werden verwijderd en dezelfde persoon de keuze had om in de toestand van een varken te vervallen of een mens te blijven. Gisteren was hij bankdirecteur, en vandaag is hij toezichthouder. Later zijn er veel onderzoeken naar dit onderwerp gedaan, waarvan er één om ethische redenen werd stopgezet. De essentie van het experiment was om ontgroening in het leger te begrijpen. Het onderzoek werd besteld door een van de militaire afdelingen. Voor het experiment werden afgestudeerde studenten van psychologieafdelingen geselecteerd. Sommigen van hen speelden de rol van bewakers, anderen - gevangenen. De omstandigheden zijn zo dicht mogelijk bij het echte leven gemaakt. En hoe verder het experiment vorderde, hoe meer de leerlingen aan de rol gewend raakten. En uiteindelijk moest het experiment worden stopgezet. Maar wat indicatief is geworden, is hoe onze positie in het team ons beïnvloedt. Dit voorbeeld kan niet alleen nuttig zijn voor managers van verschillende niveaus, maar ook voor ondergeschikten die verschillende rollen en maskers proberen. De volgende stap is om de gedachten van vreemden niet voor te stellen als de jouwe, en omgekeerd. Lieg in het algemeen niet tegen uzelf en anderen. Probeer niet te denken dat je iemand beter begrijpt dan hij zichzelf begrijpt. Als u deze of gene actie van uw collega, baas of ondergeschikte niet kunt begrijpen, dan is de beste uitweg om hem er eerlijk en direct naar te vragen. Samenvattend kunnen we zeggen dat onze positie en ons vermogen om in de samenleving te leven belangrijk voor ons zijn. Het vermogen om naast elkaar in een team te bestaan, is voor elk van hen geen gemakkelijke en soms arbeidsintensieve klus.