GEMAKKELIJK DOOR HET LEVEN LOPEN. Met een lichte, dansende tred door het leven lopen – hoe geweldig zou dat zijn!! Maar dit gebeurt alleen in de kindertijd, als er geen last is van negatieve ervaringen, beperkende overtuigingen, onafgemaakte relaties, enz. enz. Dit is precies waar we het vandaag over zullen hebben over het juiste einde van de relatie. Psychologen die het fenomeen menselijk geheugen hebben bestudeerd, zijn tot de conclusie gekomen, en u kunt dit zelf bevestigen, dat we ons vaker onvoltooide taken herinneren dan taken die al zijn voltooid. Onze aandacht, en dus onze energie, ‘smelt’ daar samen. Natuurlijk zijn de middelen van ons bewuste geheugen beperkt, we houden niet ons hele verleden in ons hoofd, maar op de een of andere manier laten onvoltooide relaties zich voelen en bepalen zelfs bijna altijd onze huidige contacten. Wat als dit niet slechts een onafgemaakte relatie is? Dan worden zulke toestanden begrijpelijk: “Er is geen kracht om te leven, ik wil niets, er is weinig vreugde in het leven, enz..” Een van mijn cliënten had in haar jeugd een relatie met een geweldige jongeman, slim, veelbelovend, uit een goede familie. Maar het werkte niet, er was een pijnlijke breuk zonder uitleg, zonder een laatste ‘sorry’. In de loop der jaren werd alles vergeten, de pijn vervaagde, maar later vermeed ze het opbouwen van hechte relaties met slimme, succesvolle mannen en koos ze een rustige, zwakke ‘mama’s jongen’ als haar echtgenoot en kon ze niet begrijpen waarom ze zo werd gestraft? De reden is dat het deel van haar dat 'gewond' was door een dergelijke breuk, haar onbewust beschermde tegen het ontmoeten van mannen die vergelijkbaar waren met die ene. Het leek haar dat de kans groot was dat de pijnlijke ervaring uit het verleden zou worden herhaald, de vrouw 'deed het gewoon'. ontmoet ze niet of heb ze niet gevonden. Aan de ene kant zijn er te veel negatieve. En aan de andere kant geloofde ditzelfde deel dat de eerste haar 'echtgenoot' was (ze waren niet klaar, ze hadden gewoon ruzie), en vervolgens moesten ze een 'zoon' maken van de persoon die vandaag naast haar stond . Een triest verhaal, maar tegelijkertijd kracht gevend om te veranderen of om de situatie van vandaag bewust te accepteren en jezelf niet langer als slachtoffer van overmacht te beschouwen. Dus hoe te begrijpen dat de relatie nog niet voorbij is. Er zijn verschillende duidelijke tekenen. Dit zijn de belangrijkste: Als je, als je je iemand herinnert, denkt of zegt: “Ik wil niets over deze persoon weten, ik wil niet eens over hem horen, hij was niet in mijn leven!!! ” In de regel ervaar je veel negatieve emoties: woede, wrok, verwarring, en ze zijn zo helder alsof het gisteren is gebeurd. Dan is de relatie nog niet voorbij, je energie wordt ‘verspild’ aan het niet herinneren, niet voelen, niet weten, jezelf beschermen tegen pijn. Als je typische partners kiest, en je leven draait in cirkels, volgens hetzelfde scenario, dan die de allereerste relatie waar het allemaal begon deed nog steeds ‘pijn’. En als we de volgende cirkel ingaan, is er een onbewuste hoop dat deze keer alles anders zal zijn, het verhaal een ander einde zal hebben. Maar als je niet verandert en alles hetzelfde doet, waar komt het andere einde dan vandaan? Als je een persoon als partner kiest - het tegenovergestelde van degene uit het verleden en niet blij met hem bent - hetzelfde verhaal. Dit lijkt op onbewuste wraak: "Je hebt me pijn gedaan, kijk hoe ik wraak op je neem, ik zal niet voor jou kiezen." En je huidige partner houdt misschien heel veel van je, is een geweldig persoon, maar je zult dit niet merken of waarderen, omdat je met je lichaam bij hem bent en je ziel de problemen uit het verleden oplost. Dit is het belangrijkste komt in de praktijk voor. Wat betekent het om een ​​relatie ‘op de juiste manier’ te beëindigen? Dit is het moment waarop ik me herinner hoe oud ik werkelijk ben, dat ik al een oud, volwassen persoon ben en dat ik al veel over dit leven begrijp en weet hoe ik moet vergeven. Dit is wanneer ik me herinner dat er een persoon in mijn leven was, ik ben vervuld van dankbaarheid en vreugde voor de ervaring. En wat is in dit geval deze kostbare ‘ervaring’? Iets! Bijvoorbeeld: stel je voor hoe je denkt dat de persoon die je pijn heeft gedaan, zou zijn. Wil je graag mee zijn.