Controlerende vrouw.. Waar leidt dit toe. Controle is de wens om ervoor te zorgen dat alles in het leven voldoet aan de verwachtingen van de controller, zodat alles precies is zoals de controller zelf wil.. Controle is een vernietiger van relaties, omdat het alleen maar spanning creëert bij de controller of de partner. Controle duidt in eerste instantie op een onvermogen om te vertrouwen of dat de controleur de grenzen van een andere persoon overschrijdt. De oorsprong van controlerend gedrag ligt in de regel in het ouderlijk gezin, waar de rechten van het kind vaak werden geschonden. De familie waardeerde zwakte, gehoorzaamheid en gebrek aan initiatief en ontnam hen het recht om risico's te nemen. Het gevoel van machteloosheid dat toen opkwam, leidde tot de behoefte om anderen te controleren. Het kind heeft geleerd: wat je wilt doen, valt niet samen met wat je kunt. Als je doet wat je wilt, kom je in de problemen. Het kind heeft geleerd problemen te vermijden, d.w.z. geleerd te doen wat anderen willen. Vandaar de volledige concentratie van aandacht op de levens van anderen en het geloof in het vermogen om de levens van anderen te beheersen. De bron van de behoefte om anderen te beheersen is gebaseerd op het feit dat we allemaal liefde, veiligheid en een eigen gevoel nodig hebben kracht (betekenis). Controle in het leven ontstaat vaak als gevolg van gevoelens van minderwaardigheid en minderwaardigheid, het verlangen om noodzakelijk en belangrijk te zijn... als gevolg van een interne houding die je nodig hebt om alles onder controle te houden, die je nodig hebt. macht over alles om niet te verliezen wat je hebt... Controle gaat altijd gepaard met gevoelens van angst en ongerustheid, woede en woede, wrok en teleurstelling, onbeheersbaarheid en hopeloosheid. Controle kent verschillende vormen van manifestatie. Van grove druk tot een insinuerend tedere houding tegenover dierbaren om haar wil, haar visie op het probleem, haar dwingende tactieken op te leggen. Onder het mom van tederheid, onbaatzuchtige zorg, genegenheid en vriendelijkheid ontneemt ze andere mensen de verantwoordelijkheid voor hun leven. , verlamt de wil van anderen, staat hen niet toe de individuele kenmerken van anderen, hun capaciteiten, te manifesteren. Het meest verschrikkelijke is de illusie van controle. Dit is de diepe overtuiging dat je gewoon je best moet doen en een manipulatie moet vinden die je zal helpen dit allemaal onopgemerkt te doen. Controle manifesteert zich als verslaving, als dwangmatig gedrag, dat vaak begint als waanzin en zich vooral manifesteert in codependente relaties, waar een van de leden van de familie is behoorlijk onvolwassen en begint, onder het toeziend oog van een controlerend familielid, een destructief leven te leiden. Waarom gebeurt dit? Omdat een controlerend persoon bijvoorbeeld de volledige verantwoordelijkheid voor alles op zich neemt en zijn bron van angst voor alles de schuld geeft, ondanks het feit dat zij hem zelf misschien zo heeft gemaakt. Dus wat moet je doen? Misschien moet je stoppen en beseffen wat wat u doet, besef dan dat u door controle over u al uw hulpbronnen verliest, dat uw controle een concrete manifestatie is van zelfafkeer en egoïsme. Het is mogelijk om te beseffen dat u het leven en het bewustzijn van een andere persoon niet kunt beheersen, dat u je de controle over je leven verliest. Wat verlies je en wat win je niet? Geef jezelf de kans om eerlijk naar jezelf en alle gevolgen van je gedrag te kijken. Dat dit niet alleen een destructieve relatie is tussen bijvoorbeeld jou en je man, maar misschien is de kans groot dat dit een destructief effect heeft gehad op andere gezinsleden. Misschien moet je eerlijk kijken naar je karaktergebreken, je traumatische aard en je angsten, en aan jezelf gaan werken, te beginnen met de oorsprong van dit gedrag, waar dit geloof in jou vandaan komt en corrigeer, verander deze overtuiging. Misschien moet je beginnen met het oefenen van acceptatie en het vermogen om los te laten, omdat alleen door los te laten winnen we... Laten we beginnen en doorgaan met zelfliefde en aan onszelf gaan werken en jezelf veranderen en niet anderen. Onthoud! Als één gezinslid begint te veranderen, beginnen anderen ook aan het veranderingsproces. En als ze niet beginnen en gewoon hun eigen leven leiden, dan moet je meer over dergelijke relaties nadenken, begrijpen of je ze nodig hebt en misschien je eigen leven gaan leiden, zonder te wachten.