Van de auteur: Gepubliceerd op het forum "Reis naar de Emerald City" - er is een hele sneeuwgalerij De winter is aangebroken en daarmee gepaard gaande - winterpret in de sneeuw. Wat betreft therapeutische kracht is het wentelen in de sneeuw alleen te vergelijken met het wentelen in het zand en spartelen in ondiep water. Er zijn slechts twee nadelen: natte kleding en het daarmee gepaard gaande verhoogde risico op verkoudheid. Laten we wat reservewanten meenemen voor een wandeling. En een hoed! Je weet maar nooit, en ze verliezen hun hoed in de hitte van de passie voor het spel. Naast het traditionele sleeën en sneeuwscooteren hebben inventieve kinderen altijd andere leuke activiteiten bedacht. Hier zijn er enkele: Als je een grote hond hebt, kun je er een sledehond van maken; je hebt alleen een betrouwbaar harnas en sterke mannenhanden nodig om het paard in bedwang te houden. Moeder (vader) is een sneeuwscooter. Het kind (niet erg groot) staat op de voeten van zijn ouders en kijkt naar hem toe, het is zijn taak om stevig en onwankelbaar te blijven staan, en mama en papa beginnen voorzichtige stappen te zetten en proberen het kind op de been te houden. Bereid je eelt voor! Voetafdrukken in de sneeuw. Kinderen rollen rond in de sneeuw, nemen verschillende houdingen aan en kijken dan naar de voetafdruk - wat is er gebeurd? Uit het laatste experiment bleek dat de resultaten engelen en nestpoppen zijn. Maar dit is uiteraard niet de limiet. Vroeger lieten kinderen een spoor van het ‘loopvlak’ van een vrachtwagen in de sneeuw achter, terwijl ze hun voeten in een stompe hoek naar de zijkanten draaiden, met hun hielen verschoven, liepen ze ondiep om zoiets als een vlecht of een vlecht te creëren; aartje. De kinderen op de kleuterschool kwamen zelf op het idee om samengeperste sneeuwplaten uit te snijden (het soort dat straatvegers van trottoirs afschrapen). Wrijf de randen van de platen tegen een hek of met een stok totdat je een prachtig figuur krijgt (foto hieronder). Er werden te allen tijde sneeuwforten gebouwd of catacomben in sneeuwhopen gegraven. Om dit te doen, moet je alle sneeuw op één plek gooien - je krijgt een sneeuwglijbaan of een catacombe met doorgangen of een huis met een schoorsteen en torentjes (foto hieronder). In het bos vind je na een sneeuwval hele hordes allerlei soorten sneeuwmonsters. U kunt er samen met uw kind naar kijken en er verschillende verhalen over bedenken, en ze fotograferen en later gebruiken, zowel voor de lol als voor het diagnosticeren van kinderproblemen. zoals Rorschach-blots of een andere projectieve techniek. Als een kind veel horrorverhalen ziet, is het onderwerp angsten misschien relevant en is er een gebrek aan gevoel van veiligheid. In dit geval streven de kinderen ernaar om tegen dit besneeuwde monster te vechten. Laat hem vechten en stoom afblazen en rondlopen en zie, de angst zal een beetje afnemen. Je moet zijn agressie jegens de sneeuwbal niet blokkeren. Er zitten ook grappige korstmossen aan de bomen in het bos; dit is ook een reden voor het fantasiespel en de ontwikkeling van de spraak en actieve woordenschat van een kind. Praat met hem over hoe de korstmosvlekken eruit zien. Er zijn volkomen onverwachte grillen van de natuur, bijvoorbeeld een beer op het hek. De kinderen hebben zojuist zijn ogen en mond geschilderd. Dat is alles - we ontspanden en hadden plezier, kregen een boost in de ontwikkeling en behaagden elkaar met een algemene sneeuwwapenstilstand.