De ziekte van Parkinson is een chronische neurodegeneratieve ziekte die leidt tot de progressieve afbraak van hersencellen die verantwoordelijk zijn voor het controleren van bewegingen. Het is vernoemd naar de Engelse arts James Parkinson, die de symptomen voor het eerst beschreef in 1817. De belangrijkste symptomen van de ziekte van Parkinson zijn:1. Tremor – trillen van de armen, benen, kaken of gezicht. Begint meestal aan één kant van het lichaam en verspreidt zich na verloop van tijd naar andere delen van het lichaam.2. Bradykinesie – traagheid van bewegingen, moeite met het starten van bewegingen, verminderde gezichtsuitdrukkingen en gebaren. Leidt geleidelijk tot beperkte motorische vaardigheden en problemen bij het uitvoeren van dagelijkse taken.3. Stijfheid is een verhoogde spiertonus die een gevoel van ongebruikelijke stijfheid of weerstand kan veroorzaken bij het bewegen van de ledematen.4. Houdingsinstabiliteit is een probleem met het bewaren van het evenwicht en het coördineren van bewegingen, wat leidt tot een verhoogd risico op vallen.5. Problemen met lopen – het lopen kan schuifelend worden, met kleine stapjes of langzaam.6. Spraak- en stemproblemen – Veranderingen in de stem kunnen zich manifesteren als stotteren, slechte articulatie en gebrek aan stemkracht.7. Neuropsychiatrische symptomen – kunnen bestaan ​​uit depressie, angst, slaapstoornissen, geheugenproblemen en cognitieve stoornissen.8. Andere symptomen kunnen zijn: veranderingen in de reukzin, verlies van tolerantie voor geuren, problemen met de spijsvertering, verminderde seksuele functie, gewichtsverlies en urinewegproblemen combinatie en ernst kunnen variëren. Het verdwijnen of veranderen van een of meer van deze symptomen kan ook in verband worden gebracht met ziekteprogressie. Daarom is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen voor een juiste diagnose en het voorschrijven van de juiste behandeling. De ziekte van Parkinson begint meestal na 50-60 jaar, maar kan zich zelden op jonge leeftijd manifesteren (jeugdparkinsonisme). De oorzaak ervan is nog steeds niet volledig duidelijk, maar er wordt aangenomen dat genetische en omgevingsfactoren een belangrijke rol spelen. De behandeling van de ziekte van Parkinson is gericht op het verlichten van de symptomen en het vertragen van de progressie van de ziekte. Dit omvat het gebruik van medicijnen, fysiotherapie, logopedie, voedingsmanagement en palliatieve zorgondersteuning. Als de ziekte ernstig is, kan een operatie, zoals diepe hersenstimulatie, worden aanbevolen. De ziekte van Parkinson is een progressieve ziekte en beïnvloedt elke patiënt anders. Regelmatige observatie door een arts en het opvolgen van aanbevelingen helpen de levenskwaliteit van patiënten te verbeteren en aandoeningen en beperkingen die verband houden met de ziekte te minimaliseren.