Als je naar ons leven kijkt, worden we overal met conflicten geconfronteerd. Van banale ruzies in het transport tot gewapende botsingen - dit zijn allemaal conflicten; er zijn steeds meer verschillende soorten conflicten, omdat de ontwikkeling van de samenleving de opkomst van steeds meer nieuwe belangen en waarden veroorzaakt en kinderen. Er zijn conflicten tussen een man en een vrouw. Rijk en arm: conflicten tussen de haves en de have-nots. Conflicten kunnen verborgen of voor de hand liggend zijn, zacht of hard, maar het kan helemaal niet bestaan. Het kan zelfs niet-conflicterend van aard zijn. Maar dit betekent alleen dat het conflict draaglijk en draaglijk is, de min of meer normale levensloop niet verstoort en geen specifieke en onmiddellijke oplossing vereist. Waar komen conflicten vandaan? Conflicten komen nergens vandaan, ze zitten in onszelf besloten. Zelfs als je voor een persoon alle voorwaarden creëert die hij voor zichzelf zou willen, zal hij snel een reden voor ontevredenheid vinden. De mens is een hervormer en zijn leven is een voortdurend verlangen om tenminste iets in deze wereld te veranderen. Conflicten zijn het bewijs dat er een ideaal bestaat, en dat verschilt van de werkelijke huidige stand van zaken, en deze situatie moet worden veranderd in de richting van een dichtere benadering. het ideale . Groter, beter, verder, rijker, anders Er bestaat geen conflictvrij leven. In elk gezin zijn er, ondanks alle liefde, conflicten. Conflicten zijn de bron van ontwikkeling en de sleutel tot vooruitgang. Dit is een tegenstrijdigheid die moet worden opgelost. Dit is een potentieel verschil als energiebron. Conflicten hebben zowel positieve als negatieve effecten. Aan de ene kant voorkomen conflicten dat de samenleving versteent, waardoor ze gedwongen wordt opnieuw op te bouwen en te veranderen. Aan de andere kant worden ze de oorzaak van meningsverschillen, ruzies, wrok en andere botsingen, zelfs oorlogen. We zijn eraan gewend conflicten als iets negatiefs te zien fenomeen dat op alle mogelijke manieren moet worden vermeden, omdat ze vaak leiden tot wanorde, instabiliteit, geweld, de besteding van grote materiële, tijd- en emotionele middelen, en de besluitvorming vertragen en compliceren. Ondertussen toont modern onderzoek aan dat de ontwikkeling stopt als er geen conflict is, ongeacht of we het over een individu, groep of organisatie hebben. Dat is de reden waarom wetenschappers steeds minder praten over conflictoplossing en steeds vaker de uitdrukking ‘conflictmanagement’ gebruiken. Conflict onthult en lost tegenstellingen op die ontstaan ​​in relaties tussen mensen en draagt ​​daardoor bij aan de sociale ontwikkeling. Alle transformaties die plaatsvinden tijdens een conflict zijn gelijktijdig en met elkaar verbonden . Eén ding is zeker: conflicten zijn een normaal verschijnsel en de grootste fout is het negeren ervan, en proberen de situatie zo voor te stellen dat alles soepel verloopt. De beste strategie voor conflictoplossing is er een die zoveel mogelijk partijen betrekt bij het oplossen van een moeilijke situatie, om alle motieven te identificeren en iemand in staat te stellen de ene of de andere keuze de meest optimale te maken. Dit zou een samenwerkingsstrategie moeten zijn, omdat juist dit conflicten vaak functioneel maakt. Je moet jezelf en anderen niet misleiden met behulp van de mythe van een universele harmonie van belangen. We zullen effectievere resultaten bereiken met ons handelen als we conflicten niet door de vingers zien, maar bepaalde regels volgen die erop gericht zijn deze te reguleren. "Zoals je weet, wordt een parel geboren als een zandkorrel die hem irriteert in de schaal van een weekdier terechtkomt", en de waarheid wordt geboren in een geschil, het punt is om geweld in dit geschil te vermijden, en als het toch gebeurt , “om een ​​uitweg te vinden uit impassesituaties.” We moeten in de eerste plaats begrijpen dat onze ruzies en meningsverschillen deel uitmaken van het leven en dat het een vergissing is om ze te vermijden Een grote moeilijkheid is de subjectiviteit van de oordelen van elke deelnemer aan het conflict. De wederopbouw van een onderneming, die mogelijk werd als resultaat van een industrieel (sociaal-arbeids)conflict, is bijvoorbeeld een objectief positief fenomeen, maar vanuit het gezichtspunt van een deel.