Heeft u zich ooit afgevraagd welke boodschap u aan uw cliënten overbrengt, en welke boodschap u met uw eigen stijl aan hen zou willen overbrengen? Deze vragen baren mij zorgen sinds het begin van mijn professionele activiteit. Voor mij was het belangrijk om er tegelijkertijd zakelijk en casual uit te zien. Zodat de klant enerzijds begrijpt dat hij een professional is en we serieus werk voor de boeg hebben, maar tegelijkertijd dat hij mij kan vertrouwen en in mij iemand ziet met wie hij zijn problemen kan bespreken, een begripvol en accepterend persoon. Toen ik nog bij mijn eerste baan werkte, begreep ik dat mijn stijl niet zo bij mij paste, maar elke keer dat ik ging winkelen, ontmoette en kocht ik nog steeds dingen die erg leken op de dingen die ik had en die ik wilde veranderen. Ik herinner me nu dat ik tegen mijn collega klaagde dat ik gekweld werd door de ‘sportstijl’, allerlei sweatshirts met capuchon, en dat ik niet van deze stijl af kon komen. Sinds dat moment is er veel tijd verstreken, maar ik herinner me nog dat dit een groot probleem voor mij was, dat ik wist te overwinnen nadat ik een tijdje aan mezelf had gewerkt. Ik weet niet meer op welk punt dit gebeurde, ik herinner me alleen dat het geleidelijk gebeurde en niet allemaal tegelijk. We werken veel met de innerlijke sfeer van onszelf en die van onze cliënt, met onze ziel, we besteden veel aandacht. tijd en moeite hiervoor. Het is niet verwonderlijk dat onze uitstraling geheel in strijd is met de boodschap die wij aan onze cliënten willen overbrengen, want dit ligt niet op het terrein van onze professionele hulpverlening, hoe zeg je het ook. Laat ik je een voorbeeld geven: dit is een periode in mijn leven waarin ik vooral hard werk met mijn innerlijke wereld en er veel tijd aan besteed, meer dan voorheen (ik bedoel persoonlijke therapie, supervisie en meer). Ik begon zanglessen te nemen, ik wilde al heel lang zingen, en dus besloot ik het te laten gebeuren. Mijn leraar is een aardig jong meisje. Al bij onze eerste ontmoeting viel het mij op hoe mooi en smaakvol gekleed ze was. Over het algemeen, na ongeveer een maand studeren, elke week les, elke keer bewonderde ik hoe mooi en harmonieus mijn leraar eruit zag. Zelf kwam ik naar de lessen in spijkerbroeken, modieus en comfortabel, maar die waren onpersoonlijk en toen de styliste mijn kledingkast aan het uitzoeken was, zei ze dat je ze alleen kon dragen om aardappelen te rapen. Op een warme dag kwam ik in een jurk naar de les en ‘stelde’ mijn look samen volgens wat mijn stylist aanbeveelde (ik zal hieraan toevoegen dat deze niet minder comfortabel is dan mijn spijkerbroek). Mijn leraar complimenteerde me en was duidelijk verrast om me zo te zien na mijn T-shirts en spijkerbroeken. Voor mij stond er op deze dag iets op zijn kop, ik besefte dat ik helemaal geen aandacht meer had besteed aan mijn externe imago, ondanks het feit dat er veel mooie outfits in mijn kast hangen, en ik denk veel na over het onderwerp afbeelding. Hoe is dit mogelijk? Tot nu toe heb ik geen antwoord waarom dit is gebeurd. Voor ons allemaal bestaat er geen twijfel over dat onze kleding een krachtige boodschap aan de wereld uitdraagt. Natuurlijk zijn niet al onze klanten stylisten en kunnen ze dit bewust 'lezen'. boodschap door de manier waarop we gekleed zijn, maar onbewust leest deze boodschap iedereen. Maar onze kleding weerspiegelt hoe we voor onszelf zorgen, onze schoonheid, die waardevol en betekenisvol voor ons is. Je kunt alleen maar raden welke boodschap ik met mijn spijkerbroeken en T-shirts aan mijn leraar en de rest van de wereld overbracht. Ik denk zoiets als: het maakt me niet uit hoe ik me kleed, ik ben onzorgvuldig en het kan me niets schelen wat mijn stijl is, maar dat is helemaal niet waar. Natuurlijk kan kleding spreken over onze rijkdom, ons gevoel voor smaak, onze persoonlijke eigenschappen, inclusief de eigenschappen die we ons misschien niet toe-eigenen of accepteren, ik bedoel ons schaduwdeel. Nadat ik me voor hulp tot een professionele stylist had gewend, realiseerde ik me dat de bewust gewenste boodschap die ik aan mijn cliënt probeerde over te brengen, grotendeels via kleding op een heel andere manier werd gerealiseerd. In plaats van met mijn uiterlijk te zeggen dat ik een professional ben, maar ook een begripvol en accepterend persoon, zei ik namelijk: ik wil!