Gerda's rode schoenen Een banaal verhaal over een vrouw trok mijn aandacht op internet. Een meisje woonde bij haar moeder en alles ging goed met hen. Ze begrepen elkaar perfect, dronken 's avonds thee in de keuken, lachten en hielden geheimen. Het meisje studeerde ijverig en werkte daarna met succes. Op het juiste moment ontmoette ik een goede kerel, begon te daten, werd verliefd en besloot te trouwen. En toen werd moeder ziek. En haar ziekte verergerde elke keer dat haar dochter over haar plannen begon te praten. De man wachtte en wachtte, maar het meisje besloot bij haar moeder te blijven om haar niet van streek te maken. Er is tijd voorbij gegaan. En toen, op een dag, gaf mijn moeder vrolijk fluitend haar favoriete bloemen water op het balkon en de vensterbanken, en haar drieënveertigjarige dochter zei plotseling verdrietig: 'Nou, jij en ik zijn oud geworden, en niemand heeft ons nodig.” Lezers die met elkaar wedijverden, begonnen elkaar ervan te overtuigen dat op 43-jarige leeftijd het leven nog maar net begint, dat alles nog gedaan kan worden. En ik herinnerde me het sprookje "De Sneeuwkoningin": ... Gerda's rode schoenen leidden haar naar het huis van de oude heks. 'Een oude, oude vrouw met een grote strohoed, beschilderd met prachtige bloemen, kwam het huis uit, leunend op een stok.'O, arme baby!' grote snelle rivier en zo ver klimmen?' Met deze woorden ging de oude vrouw het water in, haakte de boot vast met haar stok, trok hem naar de kust en zette Gerda af. Gerda was erg blij dat ze eindelijk aan land was, hoewel ze was bang voor de oude vrouw van iemand anders. 'Nou, laten we gaan, vertel me wie je bent en hoe je hier bent gekomen.' Toen pakte de oude dame Gerda bij de hand en bracht haar naar haar huis en deed de deur op slot. - - Ik wilde al heel lang zo'n schattig meisje hebben - zei de oude dame - Je zult zien hoe goed het met ons gaat. En ze ging door met het kammen van de krullen van het meisje. en hoe langer ze kamde, hoe meer Gerda haar gezworen broer Kai vergat - de oude vrouw wist hoe ze een spreuk moest uitspreken en deed slechts af en toe magie, maar nu wilde ze echt weggaan. En dus ging ze de tuin in , raakte alle rozenstruiken aan met haar stok, en terwijl ze in volle bloei stonden, gingen ze allemaal diep, diep de grond in, en er was geen spoor meer van. De oude vrouw was bang dat als Gerda haar rozen zag, ze aan die van haar zou denken, en dan aan Kai, en zou wegrennen. Nadat ze haar werk had gedaan, nam de oude vrouw Gerda mee naar de bloementuin. Gerda sprong van vreugde en speelde tussen de bloemen tot de zon onderging achter de hoge kersenbomen. Daarna legden ze haar in een heerlijk bed met rode zijden verenbedden gevuld met blauwe viooltjes; het meisje viel in slaap en kreeg dromen zoals alleen een koningin die op haar trouwdag ziet." Maar op een dag deden de rozen op de oude heksenhoed Gerda aan Kay denken en verliet ze onmiddellijk de magische tuin, terwijl ze de roestige grendel van het krakende hek terugduwde. Zelfs de koude, koude maakte haar niet bang. Gerda had een doel. En ik had vreselijk medelijden met het lieve meisje dat oud werd in de duisternis van de magische tuin van haar vriendelijke moeder, en geen enkele verdomde roos. toonde haar de weg naar een zelfstandig leven, zij het vol gevaren en avonturen, maar die van haarzelf. “Ja lieverd, je bent helemaal vrij! Het is waar dat mijn leven zonder jou instort, maar dat is oké.' We willen allemaal aardig en goed zijn voor onze kinderen, ze tegen problemen beschermen, strohalmen neerleggen. Maar het leven vereist dat op een gegeven moment een vriendelijke moeder een goede moeder wordt. slechte stiefmoeder en duwt het volwassen kind uit het nest. Anders zullen zijn vleugels nooit opengaan en zal hij de vreugde van een onafhankelijke vlucht niet voelen. Er is een risico, maar het is het waard. Achter de brandnetels in het donkere bos of hoe Ik werd meegesleept in de psychologie (een sprookje). Nog een artikel over dit onderwerp: Hoe je een volwassen zoon het huis uit kunt schoppen.?