I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

✔Wat te doen als uw baby vaak wispelturig is en u ervan droomt de relatie met uw kind gemakkelijk en plezierig te maken en vreugde te brengen voor u en uw kind? ✔Hoe kunt u uw kind helpen zijn ware verlangens en behoeften te begrijpen? ✔En is het in principe mogelijk om het leven van ouders te vereenvoudigen als er een klein kind (kinderen) in het gezin is? Laten we het uitzoeken 🙌 Als een kind wispelturig is, heeft hij zeker iets van zijn volwassene nodig. En hier kunnen zich twee problemen voordoen: ten eerste weet je niet wat hij nodig heeft, dus je kunt het hem niet geven; ten tweede heb je niet de middelen om hem te geven wat hij nodig heeft Als je het niet weet en niets te geven hebt – dan worden ze allebei hysterisch – in de psychologie wordt dit prachtig ‘emotionele impasse’ genoemd. In het leven lijkt dit een heel moeilijke situatie. Wat te doen? Er zijn een aantal steunpunten waarop u kunt vertrouwen en die u in dergelijke gevallen kunt overleven.☀Het eerste wat u moet doen is onthouden dat u de volwassene bent in deze situatie. En begin oprecht geïnteresseerd te zijn in wat er gebeurt. Stop gewoon, sta 10 seconden stil en bekijk de situatie van buitenaf (volwassenen kunnen dit, in tegenstelling tot kinderen, doen). En stel jezelf de vraag: “Wat is er nu aan de hand?” En zodra we de TUIMELSCHAKELAAR in ons hoofd hebben omgeschakeld van emoties naar logisch denken, begint de intensiteit van passies onmiddellijk af te nemen. Probeer het!☀Een ander referentiepunt is CONDITIE. Ook al is de situatie van interactie met een kind moeilijk voor een volwassene, maar hij/zij verkeert in een goede conditie, in principe is alles in orde in zijn leven, het ‘weer in huis’. ' is duidelijk, de stemming is gelijk - dan kan het probleem van elk kind op de een of andere manier snel genoeg worden opgelost. Vandaar de consequentie: het is belangrijk om allereerst voor JEZELF te zorgen!!! voorwaarde. Het verhaal over het feit dat ik alles aan het kind geef, dus ik ben een goede moeder - dit is nog steeds een valkuil. Dit model werkt behoorlijk in de eerste 2-3 jaar. De natuur heeft voor ons gezorgd, het is tijdens deze periode dat de hormonale niveaus van de moeder zo op elkaar zijn afgestemd dat ze verandert in een superheld die echt niet kan eten, niet slapen en 24/7 beschikbaar kan zijn voor een volkomen hulpeloos en dierbaar klein mensje. Dan verandert deze hormonale achtergrond, is er geen natuurlijke bekrachtiging meer om in deze modus te leven, en blijven we langs de oude sleur glijden, waarbij we langzaam de vreugde van het leven verliezen, leeg raken... Als wij, ouders, aandacht aan onszelf schenken , we herinneren ons wie we zijn, los van ons kind, wat we leuk vinden en wat we niet leuk vinden, wat we graag doen en wat we niet doen, en beetje bij beetje bouwen we verschillende ‘trucjes’ voor onszelf in onze dagelijkse planning - we vullen onze emotionele container met vreugde die we kunnen delen met ons kind! "Geef je kinderen wat je zelf niet hebt." Zonder UZELF in het middelpunt van uw leven te plaatsen, zonder uw eigen waardensysteem op te bouwen, zult u uw leven en dat van uw kinderen niet gelukkig kunnen maken. "Moederliefde"☀Het derde referentiepunt waar u op moet letten is DE TOESTAND VAN HET KIND. Meestal was het kind zich bijvoorbeeld al aan het aankleden, hiervoor had hij een bepaalde hoeveelheid tijd nodig, wat de moeder begrijpt, maar gisteren waren er gasten en hij werd te opgewonden, ging laat naar bed en viel toen niet. meteen in slaap - en als je zo'n "baby-toestandsanalysator" in gedachten houdt, dan kan de gebruikelijke zin: "het is tijd om je aan te kleden" worden omgezet in iets anders, bijvoorbeeld van "luister, jij en ik hebben dat op de een of andere manier gedaan Denk niet dat je vandaag naar de kleuterschool moest en dat je niet genoeg tijd hebt om te slapen... laat me je helpen wakker te worden, brancards, maak de kleintjes wakker! Op wie wacht de vriend/vriendin vandaag en is aan het wandelen...", tot- "Laten we je vandaag een vrije dag geven! Maar dit is een uitzondering!” En als dergelijke uitzonderingen zich minstens eens in de zes maanden voordoen, zal dit het vertrouwen van het kind aanzienlijk vergroten en het contact met hem verbeteren. Rekening houden met de toestand van het kind is een zeer belangrijke en natuurlijke vaardigheid van een ouder die ook rekening weet te houden met zijn eigen toestand! ☀Het volgende referentiepunt, maar qua belang, een van de eerste, klinkt als een regel: RELATIES ZIJN PRIMAIRE, GEDRAG IS SECUNDAIR. Ten eerste moeten we dat altijd doen onthoud over relaties, test: wat doe ik in de onze? 89885491053