Onlangs herinnerde ik me tijdens een consult “per ongeluk” een interessante techniek. Zelfs ik zou het ‘gedachtetransformatie’ noemen. Het punt is dat ieder van ons iets heeft waar we bang voor zijn. Elk gebied van ons leven heeft zijn eigen reeks angsten, angsten en angsten die ons hinderen. Bovendien bestaat er een uitdrukking: “wat we vrezen is wat we krijgen.” Waarom is dit zo? Omdat wij erover nadenken. We ‘mediteren’ voortdurend over wat we willen vermijden. En in dit proces identificeren we onszelf, identificeren we ons, in het algemeen, worden we als degenen die we niet willen zijn, of verwerven we wat we niet willen hebben. Dankzij angsten kunnen we onze verlangens begrijpen. Het enige dat nodig is, is angsten omzetten in verlangens. We moeten de beelden en beelden in onze gedachten veranderen en ze naar de andere kant overbrengen. Ik zou onze angsten in twee categorieën verdelen: die welke verband houden met karakter, persoonlijkheid; en iets dat verband houdt met externe factoren. Eerste categorie. Ik ben bang om op een van mijn familieleden te lijken (ze vergelijken mij voortdurend, en ik zou niet zoals zij willen zijn). Of ben ik bang een slechte moeder te zijn, een nerveuze vrouw, enz.. In dit geval moeten we begrijpen wat we willen zijn. Wanneer we begrijpen wat we van onszelf willen als de persoonlijkheid van een moeder, een vrouw, een vriendin, een zus, is het noodzakelijk om dit beeld in ons hoofd te laten (het beeld van wat ik wil), of het te versterken met een voorbeeld. uit onze omgeving. En hij leert zich niet op zijn angst te concentreren, maar op zijn verlangen. Misschien helpt het in dit geval om alles wat je niet leuk vindt aan een familielid, of wat een slechte moeder of echtgenoot voor je betekent, in detail op te schrijven en te creëren. het tegenovergestelde beeld. In het geval van een familielid kun je hem alleen afwijzen omdat je gelijkenis je al heel lang is opgelegd en je wilde dat ze aandacht zouden besteden aan je individualiteit. Concentreer u dan gewoon op wat u leuk vindt aan uzelf en vergeet dit familielid helemaal. Of je wilt niet zijn zoals hij, omdat je kritiek op hem hebt gehoord, transformeer dan de kritiek. Tweede categorie. Ik ga naar een nieuw bedrijf en ik ben bang dat als ik iets zeg, ze dat zullen doen Leuk van mij. Ik heb een nieuwe manager, wij en we hebben elkaar al eerder ontmoet, ik ben bang dat we niet zullen samenwerken. Ik ga een week lang naar een jonge man, hij heeft veel van mijn werk, ben ik bang dat ik alleen zal zijn en dat hij geen aandacht aan mij zal besteden. We hebben elke dag veel van zulke kleine angsten het nieuwe bedrijf, om interessant voor hen te zijn, en ook om gemeenschappelijke gespreksonderwerpen te hebben die we vrij en rustig kunnen bespreken. Ik wil erkenning van de manager. Ik wil dat onze interactie met hem productief en vruchtbaar is en dat we een goed team vormen. Ik wil dat hij mij vertrouwt als werknemer, als professional in mijn vakgebied. Ik wil hulp van hem op momenten waarop ik het probleem niet kan oplossen. Ik wil dat we kunnen uitwisselen hoe we de dag hebben doorgebracht, zodat hij geïnteresseerd is in hoe ik die heb doorgebracht, zodat we meer tijd samen doorbrengen. onze angsten zijn niet zo belangrijk als de verlangens die erachter liggen. Zodra we onze verlangens kennen, rijst de volgende vraag: “hoe kan ik die verkrijgen.” Als we ons hier zorgen over maken, concentreren we ons niet langer op onze angst, het baart ons geen zorgen meer, maar het is belangrijk voor ons om te voldoen aan wat erachter verborgen zat: ons verlangen. Verberg je verlangens niet. Geef ze een kans om te leven.