Het toenemende geweld in de samenleving, inclusief huiselijk geweld, en het catastrofale gebrek aan kennis onder een groot aantal vrouwen hebben mij ertoe aangezet dit bericht te schrijven. Onlangs las ik het boek van Lundy Bancroft: “Waarom doet hij dit? Wie is een misbruiker en hoe kun je hem weerstaan” over dit onderwerp, dat ik aan iedereen die geïnteresseerd is aanbeveel. Een van de meest voorkomende vragen die vrouwen hebben is: hoe kun je begrijpen dat je samenleeft met een misbruiker? Waarom schrijf ik over vrouwen omdat statistieken hardnekkige dingen zijn. De overgrote meerderheid van de slachtoffers van huiselijk geweld zijn vrouwen. Het boek van Lundy Bancroft schetst grenzen in het gedrag van een partner die wijzen op de aanwezigheid van wreedheid daarachter. Volgens de auteur gaat het om het volgende gedrag: Je partner straft je voor jouw klachten over zijn gedrag. Dit is een poging om u pijn te doen, zodat u het de volgende keer niet zult doen. Er zijn verschillende opties voor repressief gedrag: a) De partner past, in reactie op uw klacht, bijvoorbeeld over een verhoogde toon, een verhoging van de toon toe, of nadat hij van u heeft gehoord dat u het aan u gerichte woord 'bitch' niet tolereert , hij begint het met dubbele frequentie te gebruiken, dus dat doet nog meer pijn. b) Overschakelen naar de rol van slachtoffer, waarbij u zich door al uw gedrag en uiterlijk schuldig voelt omdat u uw ontevredenheid tegenover hem hebt geuit en hem hebt onderdrukt. Een partner kan bijvoorbeeld sarcastisch zeggen: 'Oké, ik luister gewoon, en jij spreekt.' c) Uw woorden belachelijk maken en nabootsen Als u protesteert tegen mishandeling, zegt uw partner dat dit uw problemen zijn. Hij zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: 'Je bent te gevoelig en maakt van een molshoop een berg', of 'Je bent gewoon boos dat de dingen niet naar je zin zijn gegaan.' De partner verontschuldigt zich, maar zijn verontschuldiging klinkt onoprecht agressief, en hij eist dat je het accepteert. Het kan bijvoorbeeld zo klinken: "Wat, ik heb me verontschuldigd, moet ik op mijn knieën gaan voordat je me gelooft?" De partner geeft je de schuld van de impact van zijn gedrag, bekritiseert en vernedert je omdat je pijnlijk reageert tot mishandeling. Als je na zijn beledigingen bijvoorbeeld geen seks met hem wilt hebben (wat natuurlijk is), kan hij hierop zeggen: "Je was waarschijnlijk elders tevreden." Problemen bespreken voor een partner is altijd op het verkeerde moment of " op de verkeerde manier,” geen enkele manier om uw ontevredenheid te uiten die niet geschikt is voor hem, belemmert uw ontwikkeling en onafhankelijkheid in het leven. Door hem heb je bijvoorbeeld je baan of studie opgezegd, hij heeft je relaties met dierbaren verpest, je materiële schade toegebracht, devalueert je competenties in wat je wilt doen. De partner ontkent zijn daden. Als reactie op zijn beledigingen of het met zijn vuist op tafel slaan, kan hij bijvoorbeeld eenvoudigweg zeggen dat dit niet is gebeurd. De partner rechtvaardigt zijn wrede daden of zegt dat je hem daartoe hebt gedwongen. Bijvoorbeeld: 'Ik schreeuw omdat je niet naar me wilt luisteren.' Als hij boos is, neemt hij zijn toevlucht tot fysiek contact of maakt hij je op andere manieren bang. Als hij bijvoorbeeld naar je zwaaide, een gat in de muur sloeg, iets naar je gooide, je de weg blokkeerde, dreigde je te slaan, is dit fysieke wreedheid. Het is gevaarlijk omdat het, zodra het verschijnt, in de loop van de tijd kan verergeren. Je partner dwingt je om seks te hebben. Het controlerende, respectloze en vernederende gedrag van je partner is een systeem. Als je denkt dat er een van de bovenstaande tekenen is van zijn misbruik, moet je ook naar jezelf luisteren door de volgende vragen te beantwoorden: - Ben je bang voor hem? je gaat weg van familie en vrienden omdat hij deze communicatie moeilijk maakt? - Neemt je energieniveau en motivatie af, en voel je je depressief? merk dat je voortdurend nadenkt over je relaties en hoe je dat kunt doen/1327