I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Od autorki: Zdrada partnera to jedno z potwornych wydarzeń w życiu człowieka. Psychotechnologia (technika psychoterapii) do pracy z ostrymi stanami Zdrada partnera jest jednym z potwornych wydarzeń w życiu człowieka. Jeśli chodzi o poziom stresu, zdrada jest nieco niższa niż śmierć bliskiej osoby lub rozwód. Kiedy dowiadujemy się o zdradzie, dosłownie wpadamy w „burzę psychologiczną”. Nie wiemy co robić i jak dalej żyć... tracimy stabilność psychiczną. Cześć przyjaciele! Jako psycholog-psychoterapeuta wiem, że klienci zgłaszający się po pomoc do psychoterapeuty czy psychologa w sytuacji zdrady przeważnie znajdują się w stanie ostrym (kryzysowym). Stan ostry (kryzysowy) charakteryzuje się albo silnym tłumieniem emocjonalnym (bliższym apatii i depresji), albo, odwrotnie, silnym pobudzeniem emocjonalnym (zaprzeczenie, złość, agresja. W związku z tym osoba najpierw potrzebuje pomocy). Nie potrzebuje uciążliwych materiałów teoretycznych z psychologii zdrady. Potrzebuje tylko pomocy, żeby poczuł się lepiej. Przynajmniej trochę, ale tak jest łatwiej... Dlatego pierwszą rzeczą, którą robimy z moimi klientami podczas krótkotrwałej sesji psychoterapeutycznej, jest akceptacja sytuacji, która się wydarzyła. Czym jest akceptacja tego, co się wydarzyło? Wyobraź sobie nieszczęsną osobę, którą złapała ulewa, która leje jak wiadro. Mężczyzna ledwo porusza się po ulicy, nie ma przy sobie parasola. A on, nie zatrzymując się ani na sekundę, narzeka i dusi. Czy wyobrażałeś sobie tak przygnębiający obraz? Poniżej przedstawiam opis psychotechnologii lub techniki psychoterapii, którą z powodzeniem wykorzystuję w swojej pracy. Za podstawę wziąłem materiały z seminarium „Praca z ostrymi warunkami” S.V. (Twórca innowacyjnego systemu poradnictwa psychologicznego i psychoterapii krótkoterminowej – Neuroprogramowanie Integralne): Usiądź wygodnie, tak aby nikt Ci nie przeszkadzał. Oceń poziom problemu tego, co się wydarzyło, w 10-punktowej skali (0-10). co się stało, wypowiadając na głos zdanie: „Zdrada, akceptuję cię! Istniejesz i głupio jest zaprzeczać, że nie istniejesz. Tak, to straszne, tak, to nie do zniesienia, ale istniejesz. I akceptuję Cię. Przyjmuję Cię jako myśl. Akceptuję Cię jako emocję. Akceptuję Cię jako uczucie. Absolutnie i całkowicie traktuję Cię jako coś oczywistego!”. Porzuć ból: „Teraz czuję ból i jest on nie do zniesienia. Ból, który to wszystko spowodował, ból, który przenika całe moje ciało. Ale czas mija, mijają sekundy, minuty, godziny i dni, mijają lata i dekady... I teraz nadszedł ten moment, kiedy jestem gotowy porzucić ten ból, uwolnić swoje myśli od bólu. Uwolnij moje emocje od bólu. Uwolnij moje uczucia i ciało od bólu!” Porzuć urazę i poczucie winy: „Teraz czuję urazę i poczucie winy, jest to nie do zniesienia. Niechęć i poczucie winy na siebie, na niego (nią), urazę i poczucie winy za to, że to się wydarzyło, urazę i poczucie winy, które przenika całe moje ciało. Ale czas mija, mijają sekundy, minuty, godziny i dni, mijają lata i dekady... I teraz nadszedł moment, kiedy jestem gotowy porzucić tę urazę i poczucie winy, aby uwolnić swoje myśli od urazy i poczucia winy. Uwolnij moje emocje od urazy i poczucia winy. Uwolnij moje uczucia i ciało od urazy i poczucia winy!” Porzuć złość: „Teraz czuję złość i jest ona nie do zniesienia. Złość, że to się stało, złość, która przenika całe moje ciało. Ale czas mija, mijają sekundy, minuty, godziny i dni, mijają lata i dekady... I teraz nadszedł moment, kiedy jestem gotowy porzucić tę złość, uwolnić od niej myśli. Uwolnij moje emocje od gniewu. Uwolnij moje zmysły i ciało od gniewu!” Naucz się lekcji: „Jestem absolutnie pewien, że moneta ma dwie strony. Jestem całkowicie pewien, że jest dzień i noc. Teraz niejasno zaczynam zdawać sobie sprawę, że we wszystkim jest lekcja. Teraz niejasno zaczynam domyślać się, że z tego, co się wydarzyło, płynie także lekcja. Ale czas płynie, sekundy, minuty, godziny i dni mijają, lata i dekady... A teraz nadszedł czas, aby wyciągnąć lekcję z tego, co się stało... Myślę, że lekcja z tego, co się stało, jest taka...” Minimalizuj konsekwencje: „Teraz/