I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Zelfvernedering is een gebrek aan eigenwaarde. Een persoon kleineert zijn verdiensten, externe gegevens en capaciteiten. Hij heeft geen vertrouwen in zijn eigen kunnen. Hij is bang om welke stap dan ook te zetten, omdat hij gelooft dat hij ongetwijfeld zal falen. Zowel een gevoel van schaamte als een schuldgevoel zijn diep in hem geworteld; hij neemt het leven en de wereld zelf pessimistisch waar. Zijn zelfwaardering is nul. Deze woorden zijn synoniemen. Waar komt het verlies van zijn Zelf vandaan? Als kind had hij onderworpen kunnen worden aan vernedering en spot. Hem werd het stemrecht en zijn eigen mening ontnomen. Het is zeer waarschijnlijk dat elke stap voor hem werd beslist, en als hij probeerde onafhankelijkheid te tonen, werd deze tot de wortel 'afgesneden'. Daarom proberen zulke mensen in het volwassen leven iedereen te plezieren en proberen ze indien mogelijk onzichtbaar te zijn. Ze weten niet hoe ze contact moeten maken met mensen en blijven voor het grootste deel alleen. Ze vragen om welke reden dan ook om vergeving, verontschuldigen zich voor sommige woorden of hun daden. Ze zijn bang om gezien te worden en vaak vinden zulke mensen idolen voor zichzelf, voor wie ze buigen. Zulke mensen worden als verlegen gezien, maar dit is slechts de buitenste schil. Hoewel er echt verlegen mensen zijn, maar dit is compleet anders. Een verlegen persoon is een karaktereigenschap die niets te maken heeft met zelfvernedering. Ik herinner me een cliënt van dit psychotype. Als ze over zichzelf sprak, herhaalde ze na elk woord: ‘Vergeef me, Heer.’ Letterlijk, na elke. Je kunt deze zin immers geen parasiet noemen, maar wat dan? Maar het was heel moeilijk om naar haar te luisteren. Toen ik vroeg waarom ze dit deed, antwoordde ze: “Ja? Maar ik merk er op de een of andere manier niets van.” Tegelijkertijd sloeg ze haar armen en benen over elkaar en verdedigde ze zichzelf daarmee onwillekeurig, hoewel ze om hulp kwam. Angst 'zit' diep in het onderbewustzijn, de angst is niet degene die zelfbehoud tegen plotseling gevaar wordt genoemd, maar een vergezochte en denkbeeldige angst, die in feite veranderde in allerlei soorten fobieën, zelfvernedering of zelfvernedering is een intern conflict met jezelf. Een persoon leeft met negatieve ervaringen uit het verleden, daarom is hij bang voor het heden en de toekomst. Het is heel moeilijk om je denken, dat lange tijd in de greep was van een sombere perceptie van jezelf en de wereld om je heen, opnieuw op te bouwen. En als ze zeggen dat je jezelf tot de rand moet vullen met liefde en dat geluk zal komen, is dit een utopie. Zulke mensen hebben al een gevestigde perceptie van zichzelf, hun leven, hun heden en toekomst. En er moet een enorme hoeveelheid werk worden verzet door een specialist om iemand terug te brengen naar zijn integriteit, om zijn verleden te helpen 'herschrijven', om hem te leren verliezen, fouten, mislukkingen en teleurstellingen te zien als ervaring, noodzakelijk en waardevol lang en het kan een goed resultaat opleveren, maar alleen als de persoon zelf wil veranderen, in het besef dat wat hij in het leven heeft het resultaat is van zijn perceptie, denken en houding. Van de vele technieken is er een techniek die 'Scherm' wordt genoemd ”. Ga comfortabel zitten, richt uw blik in een hoek van 45 graden (dit is belangrijk), sluit uw ogen en ontspan. Tel langzaam van 1 tot 10. Stel je voor dat je in een bioscoop zit, het is donker en voor je staat een groot scherm. Daar zie je op het scherm een ​​film over een persoon die je vreugde en bewondering bezorgt . Deze persoon kan door u zijn bedacht of door een bestaande, bekende of bekende persoon zijn. Degene op het scherm is slim, zelfverzekerd, hij is een leider, hij wordt gerespecteerd en gewaardeerd. Ze vragen hem om advies en zijn woord is voor iedereen van groot belang. Voor jou is hij degene die je zou willen worden. Stel je een korte video met hem voor, zonder enig plot. Dit zijn kleine scènes van hoe hij loopt, praat, communiceert en zichzelf vasthoudt. Stel je de film voor als kleurrijk en helder. Bekijk het zo vaak mogelijk. Stel je dan voor hoe je opstaat uit je stoel en naar het scherm gaat, je komt dichtbij en versmelt met je held. Begin nu de film opnieuw te spelen, alleen daar ben je al de held. Je bent zelfverzekerd, charmant en sociaal. Je moet.