I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

Ik heb een lichaam gekregen - wat moet ik ermee doen, dus één en zo de mijne? Voor de stille vreugde van ademen en leven. Wie, vertel me, moet ik bedanken? gevangenis van de wereld Ik ben niet alleen. Mijn adem is al op het glas van de eeuwigheid gevallen, mijn warmte zal erop worden afgedrukt, onherkenbaar van de laatste tijd het schattige patroon. Mandelstam Ik wilde het onderwerp van het werken met het onbewuste voortzetten in de therapie van wederzijdse afhankelijkheid en verslaving. (Het vorige artikel was gewijd aan het werken met afbeeldingen over hetzelfde onderwerp https://www.b17.ru/article/58088/) Ik dacht dat het lichaam als zo'n onderzoeksobject zou kunnen dienen, omdat het onbewust is geloofde dat een van de redenen voor wederzijdse afhankelijkheid (afhankelijkheid) de scheiding van moeder en kind was die niet plaatsvond in een van de stadia van psychologische ontwikkeling. Hierdoor hebben moeder en kind een sterke fysieke band. Op dit moment beschouwt het kind het lichaam van de moeder als het zijne. Het is alsof zijn eigen lichaam is uitgeschakeld. Zelfs in de latere stadia van het opgroeien verandert de situatie niet. Ik bedacht de volgende metafoor: alsof de moeder de kopwagen van een elektrische trein was, en het kind de aanhangerwagen. Alle vitale energie ligt bij de moeder, omdat zij stuurt en beslist waar de trein naartoe gaat. Het kind is bijna “energieloos” en leeg... Ooit belde een potentiële cliënte mij op en vroeg of ik haar volwassen zoon in therapie wilde nemen? Toen ik vroeg wat er met mijn zoon aan de hand was, antwoordde de vrouw: “Ja, hij volgt me overal.” Hij heeft niets van zichzelf. Hij leeft volgens mijn interesses... En mijn zoon is al 30 jaar oud... Als volwassene probeert zo iemand een relatie op te bouwen met een partner volgens hetzelfde principe als met zijn moeder. Hij voelt zijn lichaam niet en concentreert zich op zijn partner, zonder zichzelf, zijn gevoelens en sensaties te vertrouwen. Dan begint het lichaam zichzelf aan zichzelf te herinneren met een ‘boeket van ziekten’ of symptomen. Naar mijn mening is het terugkrijgen van je lichaam een ​​van de manieren om uit de wederzijdse afhankelijkheid te komen. De hoofdpersoon heeft een symbiotische relatie met zijn moeder. Hij lijdt aan neurodermitis, zozeer zelfs dat hij in de zomer zijn shirt met lange mouwen en handschoenen niet kan uittrekken. De huid is tenslotte de grens van contact met mensen en de wereld. De jongeman had een droom: naar India gaan en zich bezighouden met spirituele praktijken. Hij kan nauwelijks een appartement ruilen, verhuurt zijn eigen appartement en vertrekt. Daar houdt hij zich bezig met spirituele en fysieke praktijken. Als gevolg hiervan wordt hij opnieuw geboren en komt hij uit de fusie met zijn moeder, terwijl zijn huid gezond wordt)). Tot slot zou ik willen opmerken dat je door bewustzijn van het lichaam, gevoelens en sensaties bij jezelf kunt terugkeren )). De eenvoudigste dingen kunnen helpen om je lichaam en zijn gevoeligheid te ontwaken en te revitaliseren. MassageMeditatieBad, saunaWerk met ademhalingyogafysieke oefeningen In het boek “Problemen van de ziel van onze tijd” schrijft C. Jung: “...de ziel kan niets betekenen zonder het lichaam ...” “...kunnen gedachten liegen, gevoelens kunnen liegen. Het enige dat nooit liegt is het lichaam en dromen "... Niet alleen dromen, maar ook lichamelijke manifestaties zijn dus een directe weg naar het onbewuste..