I'm not a robot

CAPTCHA

Privacy - Terms

reCAPTCHA v4
Link



















Original text

“Ik kan dit niet meer doen. Hij brengt me voortdurend tot het kookpunt. Elke dag huil ik, maakt me van streek, doet alles uit wrok! ' Dit is ongeveer hoe de ouders hun verhaal in het kantoor van de psycholoog beginnen over pijnlijke relaties. Kind-ouderrelaties veroorzaken in elk geval misverstanden over de aangesproken persoon, bitterheid en zorgen. En als een volwassene kan uiten wat pijnlijk is, dan is dat vaak het geval bij een klein kind begrijpt niet wat hij verkeerd heeft gedaan en wat is zijn schuld? Doet het jou, een volwassene, pijn, maar denk je dat het goed gaat met de baby? ouder wil is een puinhoop! Wij volwassenen vergeten in een bepaald stadium van de opvoeding gewoon dat het kind communicatie nodig heeft, acceptatiebelangen. Het kind voelt zich slecht, hij leest onbewust dat hij niet voldoet aan de verwachtingen van ouders en leraren, en niet voldoet de vereisten. In eerste instantie probeert de baby te bewijzen dat hij goed is en belooft hij dat hij naar je zal luisteren en zich goed zal gedragen - het sleutelwoord. Maar vanwege zijn leeftijd en kenmerken van emotionele ontwikkeling slaagt hij er niet in om de taak aan te kunnen, en opnieuw handelt op de gebruikelijke wijze. En 's avonds zijn deze eindeloze gesprekken, vloeken, van mentale pijn, en misschien schreeuwt hij en geeft je feedback! Tegelijkertijd bedekt hij misschien zijn oren met zijn handen, omdat hij het beu is om naar hetzelfde te luisteren. Maar dit irriteert je! En het kind begint te geloven dat er niets is om van hem te houden. Hij deed echt zo zijn best om goed te zijn! En het werkte niet! "Dat betekent dat ik slecht ben. En dan zal ik me dienovereenkomstig gedragen", redeneert de kleine man. We hebben hulp nodig , degene op wie we zo lang hebben gewacht en waar we zo lang van houden! Hoe voel je je als volwassene als je een berisping krijgt op je werk, in je gezin, en als ze dit elke dag doen? achting? Met jouw houding? Veel mensen beginnen te huilen op zulke momenten van bewustzijn. En dit is een nieuwe weg naar een zinvolle benadering van onderwijs. Ik wil echt dat de relatie tussen kind en ouder vreugdevol is en het gevoel geeft dat je deel uitmaakt van de wereld van liefde en wederzijds begrip.